Την «ανιδιοτελή, φιλάνθρωπη και ευλαβική» προσωπικότητα του μακαριστού Μητροπολίτου Θεοδωρουπόλεως κυρού Γερμανού, σκιαγράφησε η Α.Θ.Π ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος σε ομιλία του, την Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου, το απόγευμα, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στην Πόλη, κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Μνήμη Μητροπολίτου Θεοδωρουπόλεως Γερμανού (1930 – 2018). Μαρτυρίες εωρακότων», το οποίο εκδόθηκε από την Ι.Μητρόπολη Δέρκων.
«Άπαντες οι εν τη Πόλει και οι εν τω Σεπτώ ημών Κέντρω ενθυμούμεθα την οσιακήν μορφήν του, την ταπείνωσιν και την απλότητα του χαρακτήρος του, την προσήνειαν, την ανιδιοτέλειαν και την φιλανθρωπίαν του, την ευλάβειαν και την ασκητικότητά του”, ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης
“Ως είπομεν κατά το τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνόν του, ο Θεοδωρουπόλεως Γερμανός «εβάδιζεν ανάμεσά μας, συμπνευματιζόταν, συνυπήρχε, μετείχεν εις την ζωήν της Μητρός Εκκλησίας, ως εις εξ ημών, αλλά δεν ήτο ακριβώς εις εξ ημών. Ήταν κάτι ξεχωριστό»”, επισήμανε ο Παναγιώτατος και υπενθύμισε ότι ο μακαριστός Ιεράρχης ήταν γέννημα θρέμμα της «Πονεμένης Ρωμιοσύνης» και της μαρτυρικής Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
“Διηκόνησε με υποδειγματικήν αφοσίωσιν και θυσιαστικόν πνεύμα και με το ιδικόν του χάρισμα τον λαόν του Θεού επί 65 έτη ως διάκονος, πρεσβύτερος και από το 1972 ως επίσκοπος, φορεύς του διακονικού ήθους της Ορθοδοξίας, της φιλοθείας και φιλανθρωπίας της, βιών και εκφράζων εμπράκτως την ενότητα της πίστεως προς τον Θεόν και της αγάπης προς τον πλησίον, προς τον κάθε άνθρωπον, τον «αδελφόν», «δι᾿ ον Χριστός απέθανεν» (Α’ Κορ. η’, 11). Εις τον πυρήνα της πνευματικότητος του αγίου Θεοδωρουπόλεως ανήκεν η απόλυτος εμπιστοσύνη εις την θείαν χάριν, την πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσαν και τα ελλείποντα αναπληρούσαν”.
Όπως είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως, “εις την εποχήν του έχειν, του πολλαπλασιασμού των αναγκών και της επιδεικτικής σπατάλης, ενεσάρκωνε την ακτημοσύνην και το μοίρασμα των αγαθών. Εις μίαν ευδαιμονιστικήν κουλτούραν, εδείκνυεν άμεσον ενδιαφέρον διά την στήριξιν του συνανθρώπου, αδιαφορών πλήρως διά τον εαυτόν του και διά τα λεγόμενα «ατομικά δικαιώματά» του”.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Παναγιώτατος και στη διακονία του αειμνήστου Ιεράρχου ως Πνευματικού της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και των ομόρων Μητροπόλεων για περισσότερα από είκοσι χρόνια.
“Ως Πνευματικός του ενταύθα ορθοδόξου λαού του Θεού ο άγιος Θεοδωρουπόλεως δεν ήλεγχε, δεν έκρινε, δεν κατεδίκαζε, δεν εξέφραζε νομικιστικόν πνεύμα, αλλά ήτο αληθής πνευματικός πατήρ, με επιείκειαν και ευεργετικήν κατανόησιν διά τους προσερχομένους εις την εξομολόγησιν. Ήτο δραστήριος με τον ιδικόν του τρόπον, επικοινωνών, διακονών, λειτουργών, βοηθών και προσευχόμενος. Ο ασκητισμός του ήτο «ευχαριστιακή άσκησις». Έζη από το «εν, ου εστι χρεία», φρονών πάντοτε «τα του ετέρου», τα του «αδελφού», εις τον οποίον προσέφερεν όχι μόνον το έχειν, αλλά και το είναι του”.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Πατριάρχης, συνεχάρη τον Μητροπολίτη Γέροντα Δέρκων Απόστολο, και την Ι.Μητρόπολή του, για την πρωτοβουλία της έκδοσης του βιβλίου για τον Μητροπολίτη Θεοδωρουπόλεως Γερμανό. Ευχαρίστησε, επίσης, όλους τους ομιλητές που παρουσίασαν με γλαφυρότητα την προσωπικότητα και το έργο του μακαριστού Ιεράρχου, προβάλλοντας “την ταπεινοφροσύνην, το ασκητικόν πνεύμα και την φιλανθρωπίαν ως κεντρικά χαρακτηριστικά του ήθους του αγίου Θεοδωρουπόλεως”.
Νωρίτερα, χαιρετισμό απηύθυνε ο Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων Απόστολος, ο οποίος, μεταξύ άλλων, σημείωσε:
“Η σημερινή ημέρα πιστεύω ότι είναι ξεχωριστή, είναι πέραν από μία απλή παρουσίασις βιβλίου. Είναι ημέρα μνήμης και ενθυμήσεως αυτών τα οποία έπραξε ο αείμνηστος Ιεράρχης δι’ έργου και λόγου. Η θεωρία και η πράξις μαζί, όπως το επιτάσσει η Ορθόδοξος πίστις μας. Σε αυτό θα μας βοηθήσουν οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας, καθ’ ότι όλοι γνώρισαν από κοντά τον Θεοδωρουπόλεως Γερμανό.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Γερμανός υπηρέτησε επί τεσσαρακονταετία στην Ιερά Μητρόπολή μας των Δέρκων με σύνεσι και σπάνια αυταπάρνηση. Διακρίθηκε διά την αφοσίωσίν του στην Μητέρα μας Εκκλησία. Ως πάντων διάκονος, εν τω συνδέσμω της αγάπης με το λαό του Θεού, υπηρέτησε με ταπείνωση και φιλανθρωπία όλους τους ανθρώπους, δίχως διακρίσεις θρησκείας και καταγωγής. Όλοι τον ενθυμούνται μέχρι σήμερα ως πατέρα Γερμανό, ικανότατο κατηχητή, αρωγό των πενήτων, αλλά και ως γνήσιο πνευματικό πατέρα. Οι αλλόθρησκοι συμπολίτες μας τον αποκαλούσαν “Αζιζ Γερμανό”.”
Κατά την έναρξη της εκδήλωσης χαιρετισμό απηύθυναν η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη κ.Γεωργία Σουλτανοπούλου, και η επι κεφαλής της Εθελοντικής Ομάδας “ΡΩΜΙΩΝ ΠΡΑΞΕΙΣ” κ.Έλλη Χαριτωνίδου-Κόβη, ενώ για την προσωπικότητα και το έργο του μακαριστού Ιεράρχου μίλησαν η κ.Αιμιλία Θεμοπούλου, Αν. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, ο κ.Πασχάλης Βαλσαμίδης, Επ.Καθηγητής ΔΠΘ, ο κ.Τάσος Μιχαλάς, συγγραφέας – ερευνητής, και ο κ. Παναγιώτης Τζανάκος, Πρωτοψάλτης, εθνομουσικολόγος -ερευνητής. Την εκδήλωση συντόνισε ο Άρχων Ιερομνήμων της ΜτΧΕ Αντώνιος Χατζόπουλος, δρ ΑΠΘ.
Στην εκδήλωση παρέστησαν Ιεράρχες του Θρόνου, κληρικοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι του Οικουμενικού Θρόνου, Βουλευτές και στελέχη της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας, καθώς και πλήθος Ομογενών, πολλοί από τους οποίους είχαν γνωρίσει τον μακαριστό Ιεράρχη και αναφέρθηκαν, μερικοί, εξ αυτών, σε αναμνήσεις και εμπειρίες από την συναναστροφή τους μαζί του.