“Είναι αδύνατον διά του Μυστηρίου τούτου των Μυστηρίων να μεταδοθή εις τους μεταλαμβάνοντας οποιαδήποτε νόσος – Η Εκκλησία, σεβομένη την Ιεράν Παράδοσιν, ουδεμίαν ανάγκην ευρίσκει δι’ αλλαγήν του τρόπου τούτου και μάλιστα υπό την πίεσιν εξωγενών παραγόντων”.
Στο Πατριαρχικό Σταυροπήγιο και Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στη Γενεύη συνήλθε μεταξύ 23 – 25 Ιουνίου η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό την Προεδρία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Την πρώτη ημέρα των εργασιών παρέστησαν και συνειργάσθησαν με τους συνοδικούς παρέδρους και οι περισσότεροι των λοιπών εν Ευρώπη Ιεραρχών του Θρόνου.
Στη σύσκεψη αυτή ανεγνώσθησαν και συζητήθηκαν και όσα ελήφθησαν μέχρι σήμερα Γράμματα των Μακαριωτάτων Ορθοδόξων Προκαθημένων, απαντητικά στο προς αυτούς Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου της 17ης Μαΐου, διά το θέμα του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας, το οποίο ανέκυψε μετά την εμφάνιση της πανδημίας του κορωνοιού, και διαπιστώθηκε με με ικανοποίηση ότι η γνώμη αυτών συμπίπτει προς εκείνην του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αυτή συνίσταται στα εξής:
α) Το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας είναι αδιαπραγμάτευτον, διότι πιστεύομεν ότι δι΄ αυτού μεταδίδεται εις τους πιστούς αυτό τούτο το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρος Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» και είναι αδύνατον διά του Μυστηρίου τούτου των Μυστηρίων να μεταδοθή εις τους μεταλαμβάνοντας οποιαδήποτε νόσος. Δι’ αυτό και η Εκκλησία παραμένει σταθερά και αμετακίνητος εις την διδασκαλίαν αυτής ως προς την ουσίαν του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
β) Ως προς τον τρόπον μεταδόσεως των αχράντων Μυστηρίων εις τους πιστούς, η Εκκλησία, σεβομένη την Ιεράν Παράδοσιν, την συνυφασμένην αρρήκτως με την καθ’ ημέραν εκκλησιαστικήν πρακτικήν και κενωτικήν εμπειρίαν, διακρατεί τα από αιώνων και μέχρι σήμερον ισχύοντα, ως φύλαξ και φρουρός ανύστακτος των παραδοθέντων υπό των Αγίων Πατέρων, και ουδεμίαν ανάγκην ευρίσκει δι’ αλλαγήν του τρόπου τούτου και μάλιστα υπό την πίεσιν εξωγενών παραγόντων.
Συγχρόνως, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μεριμνώντας για τις ιδιαίτερες ανάγκες των τέκνων του στη Διασπορά, προτρέπει “τους εν αυτή διακονούντας Ποιμενάρχας όπως, εν τη ποιμαντική αυτών ευαισθησία, ευθύνη και συνέσει, οικονομούν προσωρινώς τα ανακύψαντα εκ των τοπικών νόμων της Πολιτείας προβλήματα, πάντοτε εν συντονισμώ με το εν Φαναρίω Ιερόν Κέντρον, διά την μείζονα πνευματικήν ωφέλειαν του χριστωνύμου λαού”.
Τη πρώτη ημέρα των εργασιών πραγματοποιήθηκε επίσης η Αγιοκατάταξη του μακαριστού Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου, ενώ η Αγία και Ιερά Σύνοδος προχώρησε στην εκλογή δύο νέων Βοηθών Επισκόπων. Συγκεκριμένα, εξέλεξε υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Δαφνουσίας, τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος Αρχιμανδρίτη π. Σμάραγδο Καραγιαννίδη, προτάσει του Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Αθανασίου, ενώ προτάσει του Σεβ. Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, εξέλεξε τον εν Βερολίνω διακονούντα Αρχιμανδρίτη π. Εμμανουήλ Σφιάτκο Βοηθό Επίσκοπο της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστουπόλεως.