Τα ονομαστήρια του άγει σήμερα Κυριακή, 11 Ιουνίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ημέρα μνήμης του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Βαρθολομαίου. Την παραμονή της εορτής, Σάββατο, 10 Ιουνίου, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε κατά τον Εσπερινό που τελέστηκε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή. Στη συνέχεια παρέθεσε δεξίωση κατά την οποία εδέχθη ευχές.
- Της Δέσποινας Σωτηρίου
Σήμερα χοροστάτησε κατά την Θεία Λειτουργία της εορτής στον Πατριαρχικό Ναό, εν συγχοροστασία μετά των εκεί και των εκ του εξωτερικού προσελευσομένων αγίων Αρχιερέων. Μετά την Απόλυση, θα προσφωνήσει τον εορτάζοντα Προκαθημένο ο α΄ τη τάξει των Ιεραρχών Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και θα αντιφωνήσει ο Πατριάρχης.
Ο Παναγιώτατος ανέλαβε σε μια κρίσιμη περίοδο για την Ορθοδοξία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον ελληνισμό, καταφέρνοντας να προσελκύσει τα εμπόδια και τις δυσκολίες και να θέσει τον Θεσμό στο επίκεντρο σύγχρονων προβληματισμών, όπως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ο διαθρηματικός και διαχριστιανικός διάλογος, προώθηση της ειρήνης κι αδελφοσύνης μεταξύ των λαών.
Τον χαρακτηρίζουν ως «Πράσινο Πατριάρχη», λόγω της έντονης ευαισθησίας του σε περιβαλλοντικά ζητήματα, όμως, κυρίως, για εμάς τους Έλληνες έχει αποδείξει εμπράκτως ότι είναι «Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ», της κατασπαραγμένης Κωνσταντινουπόλεως, του εκδιωγμένου Πόντου, της σταχτιασμένης, ονείρου και του στόχου της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης, κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος, σήμερα, 11 Ιουνίου 2020, άγει τα ονομαστήρια του, θα παραμείνει στην ιστορία της συνείδησής του ως εκείνος που θυμήθηκε και πάλι τη Σουμελά μέσα στο πολύχρονο της σκλαβιάς και της εγκαταλείψεως της και ως εκείνος που θυμήθηκε ξανά το θυμίαμά του. τριαντάφυλλου μέσα στο μύρισμα της ακόμη στάχτης στη Σμύρνη της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού και του κοσμοπολιτισμού.
Ωστόσο, κάτι πολύ σημαντικό, στο οποίο δεν αναφέρεται κανείς συχνά, είναι ότι επί της Πατριαρχίας του, δηλαδή από την ημέρα της ενθρόνισης του (2/11/1991) μέχρι και σήμερα, έχει αναγνωριστεί επίσημα και καταγράφεται μέσα από Κανονικές και Συνοδικές αποφάσεις Αγιολογικές δέλτους της Ορθοδόξου Εκκλησίας ένας μεγάλος αριθμός αγίων που ξεπερνά τους 50 τον αριθμό. Το γεγονός αυτό αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για την Πατριαρχία του και η αγιοκατάταξη τόσων πολλών αγίων αποτελεί ένδειξη σπουδαίας αγιοφιλίας.
Μάλιστα το ζήτημα αυτό είχε αποτέλεσμα και επιστημονική έρευνα καθώς το 2016 στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης είχε εκπονηθεί έρευνα με τίτλο: «Η ανάδειξη νέων Αγίων επί της Πατριαρχίας του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου Α΄».
Παραδείγματα αποτελούν οι αγιοκατατάξεις των Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης, της Αγίας Σοφίας της εν Κλεισούρα, των Αγίων Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και του Παϊσίου του Αγιορείτου, του Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου, του Οσίου Ιακώβου Τσαλίκη.
Ο ασπασμός με τον Όσιο Παΐσιο
Με ορισμένους από τους Αγίους που επί της Πατριαρχίας του αγιοκατατάχθηκαν, ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε γνωριστεί κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής τους.
Ένας από αυτούς ήταν ο Όσιος Παΐσιος, τον οποίο ο Παναγιώτατος γνώριζε από τις επισκέψεις στο Άγιον Όρος. Αυτή η γνώση επισφραγίστηκε λίγο μετά την εκλογή του κ.κ. Βαρθολομαίου στον Οικουμενικό Θρόνο κατά την επίσκεψή του στο Άγιον Όρος, το Νοέμβριο του 1992 και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Κατά την Δοξολογία της υποδοχής ο Πατριάρχης ασπάζεται τον Όσιο Παΐσιο, καθώς αυτός προσέρχεται προκειμένου να λάβει την ευλογία του Παναγιωτάτου κατά το έθος.
Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης συναντούσε τον Όσιο Εφραίμ Κατουνακιώτη
Ήδη το έτος 1989 (από 22 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου), όταν τριμελής Πατριαρχική Εξαρχία, υπό τον μακαριστό Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμο, και μέλη της, τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Βαρθολομαίο – νυν Οικουμενικό Πατριάρχη-, και τον Επίσκοπο Ελενουπόλεως επισκοπή – επισκόπου Ελενουπόλεως τον Άγιον Όρος, με σκοπό την εγκατάσταση Αδελφότητας στη Μονή Βατοπαιδίου.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της επισκέψεως, ο Φιλαδελφείας και ο Ελενουπόλεως, πραγματοποίησαν προσκυνηματική περιήγηση στο έρημο του Αγίου Όρους, ξεκινώντας από το ερημητήριο του ενάρετου πνευματικού Γέροντος Εφραίμ. Κατά την συνάντησή τους, ο νυν Πατριάρχης και ο νυν Χαλκηδόνος, ζήτησαν από τον Όσιο Γέροντα Εφραίμ, που διακρίνονταν για τη σοφία και την ταπεινότητά του, να πει έναν πνευματικό λόγο. Την απάντησή του διέσωσε στο ρεπορτάζ του, τότε, ο Νικόλαος Μαγγίνας που δημοσιεύτηκε στην Εκκλησιαστική Αλήθεια.
«Ο άνθρωπος όπως ζει πρέπει πάντοτε να αγωνίζεται. Ο πρώτος αγώνας είναι να νικήσει τον εαυτό του. Ο πρώτος και κυριότερος εχθρός του ανθρώπου δεν είναι ο διάβολος, όχι ο ίδιος ο άνθρωπος εις τον εαυτό του επίβουλου. Και τούτο διότι δεν αποτιμά την ακοή του τούς λογισμούς του, ενώ έχουμε τόσους αγίους πατέρες να τους μιμηθούμε διαβάζοντας τα συγγράμματα των, εν τούτοις όμως το εγώ μας μάς ʺκυριεύειʺ πολλές φορές. Όταν ο άνθρωπος νικήσει τον εαυτό του είναι ο μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος και νικηφόρος ενώπιον του Θεού» ανέφερε.
