Ο Μητροπολίτης Ζάμπιας κ. Ιωάννης, σήμερα Πέμπτη 29 Ιουνίου 2023, ο οποίος βρίσκεται στην Σιθωνία για να συμμετάσχει με την ιδιότητά του ως Σύνδεσμος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ) με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο (ΠΑΠ), προέβη σε δήλωση στήριξης στην Σοφία Ζαχαράκη, την νέα υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.
Ο Σεβασμιώτατος βρίσκεται στην Σιθωνία για την 30η επετειακή Γενική Συνέλευση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας και για να μεταφέρει το μήνυμά του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄. (Διαβάστε το μήνυμα ΕΔΩ)
Κατά την διάρκεια της παρουσίας του στο βήμα ο Σεβασμιώτατος μετα την ανάγνωσή του χαιρετισμού του Μακαριώτατου, κατέθεσε στον Επικεφαλή της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας κ. Μαξιμο Χαρακοπουλο, δήλωση υποστήριξης για την αηθη επίθεση που δέχτηκε η πρώτη υπουργός του νέου Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας κ. Σοφία Ζαχαράκη, την οποία επέδωσε στον Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Αθανάσιο Μπούρα.
Η δήλωση στήριξης του Μητροπολίτη Ζάμπιας Ιωάννου στην Σοφία Ζαχαράκη:
Δυστυχώς η Ελληνική κοινωνία, τα τελευταία χρόνια, εμφανίζει έντονα και ανησυχητικά σημεία στροφής στον ακραίο συντηρητισμό, στην βία κατά των γυναικών και όχι μόνο, στις διακρίσεις, στον ρατσισμό, στην ξενοφοβία και σε όλα εκείνα τα συμπτώματα που γεννά, σε παγκόσμια κλίμακα, η οικονομική δυσπραγία, η ανέχεια, η έλλειψη παιδείας, στοιχεία σταθερής και συνεχούς απομάκρυνσης από το ζητούμενο υγιών και σταθερών κοινωνικών δομών και σχέσεων. Και, ασφαλώς, πάντα θα υπάρχουν οι «θεωρητικοί» αυτής της αρρωστημένης νοοτροπίας, οι οποίοι θα υποκινούν τους πολλούς και θα υποθάλπουν το «αυγό του φιδιού».
Θύμα αυτής της φασίζουσας άποψης υπήρξε η αγαπητή φίλη κα Σοφία Ζαχαράκη, Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, η οποία δέχτηκε μια άκρως ανήθικη επίθεση, κατηγορούμενη για την προσωπική της ζωή και τις προσωπικές της επιλογές, οι οποίες αφορούν μόνον εκείνη και κανέναν άλλον. Τα δημόσια πρόσωπα κρίνονται για το ήθος τους και την προσφορά τους -και όχι για το «πιστοποιητικό της οικογενειακής τους κατάστασης»- και η κα Σοφία Ζαχαράκη έχει αποδείξει ότι και στα δυο «προάγεται» με βαθμό άριστα.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες∙ αν στην περίπτωση της κας Ζαχαράκη βρίσκονταν ένας άντρας χωρίς οικογένεια και παιδιά, κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί με το θέμα. Η κα Ζαχαράκη υφίσταται αυτήν την αήθη επίθεση επειδή είναι μια γυναίκα σε θέση ευθύνης και έχει διαγράψει μια εξαιρετική πορεία στο χώρο που υπηρετεί. Ασφαλώς, όλα αυτά αποτελούν «κόκκινο πανί» για τα πρωτόγονα και απάνθρωπα ένστικτα της πατριαρχικής αντίληψης για την κοινωνία που τρέφουν κάποιοι, επιτείνουν τον κομπλεξισμό της προσωπικής τους αποτυχίας και μεγεθύνουν τη μειονεξία της κοινωνικής απόρριψης που εισπράττουν, καθώς ακόμα, ευτυχώς, το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας διαθέτει υγιή αντανακλαστικά απέναντι στην μισανθρωπία.
Η επίθεση στο πρόσωπο της αγαπητής φίλης κας Σοφίας Ζαχαράκη είναι επίθεση απέναντι σε κάθε εργαζόμενη γυναίκα, που αγωνίζεται με ήθος, τιμιότητα, αξιοπρέπεια, σεμνότητα και φιλότιμο για να προσφέρει και να σταθεί όρθια μέσα σε συνθήκες δύσκολες και αντίξοες. Έχουμε χρέος όλοι μας να αντιταχθούμε σε αυτές τις φωνές του μίσους και του παραλογισμού, τονίζοντας ότι ο σεβασμός και η ισότητα για όλους τους ανθρώπους είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες και δεν εξαρτώνται από το χρώμα, τη φυλή, τη γλώσσα, το θρήσκευμα και, προφανώς, το φύλο… Ας μην λησμονούμε άλλωστε πως το διαχρονικό πίστευμα του Ευαγγελίου είναι ότι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», (Γαλ. 3, 28).