Την ανησυχία του για όσα συμβαίνουν στο Σουδάν και την Αφρική εκφράζει με δήλωσή του ο Επίσκοπος Μπουκόμπας κ. Χρυσόστομος.
Ο Θεοφιλέστατος τονίζει ότι όλοι δακρύσαν όταν είδαν να ξεριζώνεται από το Σουδάν η Ορθοδοξία και ο Σεβασμιώατος Μητροπολίτης Νουβίας κ. Σάββας να φεύγει κυνηγημένος μαζί με τον ιερέα και τους χριστιανούς του.
“Παρακολουθούμε με ανησυχία όσα γίνονται στο γειτονικό Σουδάν και προσπαθούμε να κρατάμε την ειρήνη στο λαό και προσευχόμαστε στον “Κύριο της ειρήνης” να μην μας εγκαταλείψει στη διχόνοια και την εξαθλίωση. Για αυτό φωνάζουμε: “Η Αφρική στους Αφρικανούς. Έξω από την Αφρική οι εκμεταλλευτές”, τονίζει.
Η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός στο Σουδάν
Αναφερόμενος στην ιστορική παρουσία της Ορθοδοξίας σε αυτή την χώρα, ο Θεοφιλέστατος σημειώνει: “Το Σουδάν απαγορεύει την Ορθόδοξη Ιεραποστολή. Έτσι η Ορθόδοξη παρουσία συνδέεται μόνο με την παρουσία των Ελλήνων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Ευαγγελισμού κτίστηκε το 1902. Έχουμε στην νεώτερη εποχή παρουσία στο Σουδάν εδώ και εκατόν σαράντα χρόνια. Στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου η λεγόμενη Νουβία είχε επηρεασθεί από τον Ελληνισμό. Μιλούσαν ελληνικά μέχρι τον 10ο αιώνα”.
Μιλώντας για τα χριστιανικά χρόνια ό Επίσκοπος Μπουκόμπας αναφέρει ότι έχουμε ιεραποστολές που διοργανώθηκαν στα χρόνια του Ιουστινιανού κατά μήκος του Νείλου όπου έχουν βρεθεί και χριστιανικοί οικισμοί. Επίσης, κάνει αναφορά στην πολιορκία του Χαρτούμ το 1885 όπου συμμετείχαν και Έλληνες στην αντίσταση κατά των οπαδών του Μάχντι, του αποκαλούμενου και “μεσσία”. “Στο πλευρό της πολιορκίας του Γκόρντον πολεμούσαν Έλληνες, που τους αποκαλούσε 300 του Λεωνίδα. Όταν η πόλη αλώθηκε στις 26/1/1885, σαράντα επτά από τους πενήντα τέσσερεις Έλληνες σκοτώθηκαν. Αυτοί που σώθηκαν κρύφτηκαν για λίγες ημέρες. Στη συνέχεια πιάστηκαν και οδηγήθηκαν στον Μάχντι ο οποίος τους χάρισε την ζωή με την προϋπόθεση ότι θα εξισλαμισθούν. Οι δύο, πελοποννησιακής καταγωγής, που αρνήθηκαν την εξωμοσία, αποκεφαλίστηκαν. Πιστεύουμε ότι είναι νεομάρτυρες της πίστεως στο μακρινό Σουδάν”, λέει.
Οι κίνδυνοι και οι ειρήνη στην Τανζανία
Εν συνεχεία ο Θεοφιλέστατος δίνει τη δική του μαρτυρία καθώς ο θείος του, Βασίλειος Φεργαδιώτης, έζησε στο Σουδάν μαζί με την οικογένεια του.
“Τώρα γράφεται ο επίλογος των Ορθοδόξων Ελλήνων στο Σουδάν. Αποτελεσματική η προσπάθεια του Ελληνικού κράτους να διασώσει τους Έλληνες αυτού του αλληοσπαρασώμενου κράτους” τονίζει. Όσο για τον αδελφό Μητροπολίτη Νουβίας κ. Σάββα, λέει: “Τραγικός ο Επίσκοπος Νουβίας Σάββας που ξεριζώθηκε μαζί με το ποίμνιό του”.
“Όσοι διακονούμε στην Αφρική ανησυχούμε για τον εμφύλιο στο Σουδάν, μήπως μεταφερθεί και αλλού” και προσθέτει την ανησυχία του ότι μέσα σε αυτούς που εμπλέκονται είναι και οι Ρώσοι. “Οι Ρώσοι με την βοήθεια της Βάγκνερ θέλουν να αρπάξουν και τους Ορθοδόξους της Αφρικής και με το σχίσμα να τους δέσουν στο άρμα του εθνοφυλετισμού της Μόσχας”.
Τέλος, επισημαίνει ότι στη χώρα που διακονεί ο ίδιος, στην Τανζανία, υπάρχει ειρήνη και με την εξάλειψη των φυλών από τον ιδρυτή του κράτους, σήμερα όλες οι θρησκευτικές κοινότητες να συμβιώνουν αρμονικά.
