Ο π. Τιμόθεος Ντούμπα είναι ένας “ακρίτας” της Ορθοδοξίας όπου στην μακρινή χώρα του υπηρετεί την Ιεραποστολή, σε μια από τις πιο επίπονες εκδοχές της. Ταϊζει παιδάκια, προσπαθεί να εξασφαλίσει τα φάρμακά τους καθώς οι αρρώστεις τα μαστίζουν και παράλληλα, να τους μάθει δυο γράμματα… Η μετάβαση για την ιδιαίτερη πατρίδα του μακριά από την κοινότητα που διακονεί, είναι μια πραγματική Οδύσσεια.
Η σύντομη περιγραφή του σε συνομιλία, αποδίδει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο, τα ογκώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει.
“Είμαστε απομονωμένοι. Όπως γνωρίζετε το Κονγκό είναι ολόκληρη Ήπειρος με 2. 345.000 2 εκατομμύρια τριακόσια σαράντα πέντε χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και με 75 εκατομμύρια κατοίκους, και χωρίς οδικό δίκτυο. Για να φύγει κανείς από την Μπούνια (βοριοανατολικά, στα σύνορα με το Σουδάν και την Ουγκάντα) και να πάει στη Πρωτεύουσα την Κινσάσα, πρέπει ή να πάει οδικώς και να ταξιδέψει μια εβδομάδα μέχρι να φτάσει στο Κισανγκάνι, στο λιμάνι δηλαδή και από κει να πάρει πλοιάριο ή βάρκα. Πλέοντας έναν ή δύο μήνες στα νερά, ανάλογα με τη βάρκα και χωρίς να ξέρει αν θα φτάσει… Μπορεί, βέβαια, για πιο σίγουρα αλλά και πιο ακριβά να πάρει αεροπλάνο και να ταξιδέψει επί 6 ώρες με κόστος 1.000$ μετ’ επιστροφής!!! Φανταστείτε τι τραβάμε!! Έχω να δω τους δικούς μου από το 2011, μιλάμε μόνον τηλεφωνικά, όταν οι γραμμές το επιτρέπουν, ενώ ζούμε στην ίδια χώρα, αλλά σε διαφορετικές περιοχές. Δεν υπάρχουν δρόμοι και σε πολλά σημεία είναι αντάρτες”.