Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα, ως μητροπολίτης της Τανζανίας, σώζει χιλιάδες παιδιά από τις αρρώστιες και την πείνα. Ο μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως κ. Δημήτριος (κατά κόσμον Θεμιστοκλής Ζαχαρέγκας) είναι ο άγγελος φύλακας ο οποίος με τη στήριξη πιστών από Θεσσαλονίκη και Ρόδο εγκαινιάζει ναούς, νοσοκομεία, σχολεία, φτιάχνει καινούργια πηγάδια, προσφέρει καθημερινά φαγητό και φάρμακα, σώζοντας χιλιάδες παιδιά στην Μαύρη Ήπειρο.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ροδιακή» μιλάει για το έργο του στην Αφρική από το 1989 που εντάχθηκε στην Ιεραποστολική Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Θάρρι και αναφέρει: «Η ιεραποστολή ήταν στα σπάργανα. Αυτά τα 15 χρόνια βαφτίσαμε 60.000, ανάμεσά τους πάνω από 8.000 Μουσουλμάνους, χτίσαμε 35 εκκλησίες, δύο ορφανοτροφεία και τώρα χτίζουμε το τρίτο, έχουμε οκτώ δημόσια σχολεία με 12.000 μαθητές, για τους φτωχότερους των φτωχών, πηγάδια για να έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό 500.000 άνθρωποι και έχουμε έντεκα κλινικές για τα παιδιά με AIDS, τροπικές ασθένειες και ελονοσία».
Ο όσιος Παΐσιος ήταν αυτός που τον προέτρεψε να γίνει ιεραπόστολος: «Είχα πάει στον Αγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη (σ.σ. αναγνωρίστηκε ως Αγιος το 2015) και μου είχε πει «παιδί μου, μην το αφήσεις αυτό, έχει ο Θεός και θα δεις στην πορεία πώς θα εξελιχθεί αυτό».
Ο κ. Δημήτριος περιγράφει την επίσκεψή του στο κελί του Αγίου: «Παρατηρούσα ένα δωμάτιο κατασκονισμένο, αλλά λαμπερό. Αυτή η σκόνη έμοιαζε σαν χρυσάφι μέσα στο φως του ήλιου μέσα στο δωμάτιο του Αγίου Παϊσίου.
Παρατήρησα το κρεβάτι του που ήταν από τούβλα, το ένα πάνω στο άλλο και κάτι σανίδια και μία κουβέρτα ριγμένη έτσι πρόχειρα. Παρατηρούσα αυτή την απλότητα που όμως μέσα στην καρδιά μου γέμιζε ένα φως! Ενιωθα κάτι πολύ ιδιαίτερο και ελκυστικό. Κάτι πολύ πνευματικό και ουράνιο. Μετά με παίρνει στην εκκλησία. Μόλις μπήκαμε στο παρεκκλήσιο κάτι είδα εγώ στον θρόνο δίπλα, αλλά από νέο παιδί ποτέ δεν σκανδαλιζόμουν. Ποτέ δεν με ένοιαζε τι κάνει ο άλλος. Πάντα έβλεπα τον εαυτό μου και δεν ασχολούμουν με τους άλλους. Και μου λέει «Ηταν εδώ ένα παλληκάρι και μου είπε γέροντα έχω ψυχολογικά προβλήματα.
Του λέω πάρε αυτά τα στραγάλια να τρως κάθε πρωί νηστικός ένα στραγάλι, αλλά πρέπει να κόψεις το τσιγάρο. Και λέει: Ε να γέροντα, από αυτή τη στιγμή δεν καπνίζω ξανά». Κι άφησε το πακέτο στον θρόνο του Χριστού. Ετσι όταν μπήκα εγώ είδα ένα πακέτο Marlboro στον θρόνο του Χριστού. Και μου λέει ο γέροντας: «Αν ήταν κανένας άλλος τώρα, θα έβγαινε έξω σε αυτούς που μαζεύτηκαν -είχε γεμίσει ήδη έξω, ακούγονταν οι φωνές- και θα τους έλεγε βρε κορόιδα τι περιμένετε, αυτός τα τσιγάρα μέσα στην εκκλησία τα ’χει!».
Λέω «Προς Θεού γέροντα, πώς θα σκεπτόμουν τέτοιο πράγμα» και μου απάντησε «Παιδί μου, πρέπει πάντοτε να έχουμε καλούς λογισμούς. Πάντοτε το καλό μηχανάκι βγάζει καλούς λογισμούς, το κακό το μηχανάκι βγάζει κακούς λογισμούς. Αντε τώρα να φύγεις και να βάλεις το λουκέτο να μην μπουν άλλοι». Οταν έφυγα ήταν γεμάτο κόσμο. Εμένα δεν μου είπε τίποτα άλλο, αλλά καθώς έφευγα γυρίζει και τους λέει: «Τον βλέπετε αυτόν το δάσκαλο; Αυτός θα γίνει ιεραπόστολος!».
Οπως λέει: «Το όνειρό μου δεν ήταν να κάνω τον κόσμο Ορθόδοξο. Από μικρό παιδί σκεφτόμουν τον εαυτό μου να ανακατεύω το γάλα και να ταΐζω τα πεινασμένα παιδιά. Δηλαδή η αγάπη ήταν αυτή που με οδήγησε στην ιεραποστολή. Δεν ήμουν από μια πολύ θρησκευόμενη οικογένεια με τη στενή έννοια. Ο πατέρας μου δεν πήγαινε ποτέ στην εκκλησία. Αν και η μητέρα μου πήγαινε κάθε Κυριακή, γενικά ήταν μία οικογένεια αριστερών πεποιθήσεων, οπότε δεν είχαμε μια πολύ θερμή σχέση με την εκκλησία».
Αρχικά έγινε μητροπολίτης Καμερούν από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας μακαριστό Πέτρο. Μετά το Καμερούν ο νυν πατριάρχης Θεόδωρος του εμπιστεύθηκε την Τανζανία, όπου εδώ και 15 χρόνια διακονεί.
Οταν πήγε εκεί, όπως αναφέρει, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτε.
«Η ιεραποστολή ήταν στα σπάργανα. Αυτά τα 15 χρόνια βαφτίσαμε 60.000, ανάμεσά τους πάνω από 8.000 Μουσουλμάνους, χτίσαμε 35 εκκλησίες, δύο ορφανοτροφεία και τώρα χτίζουμε το τρίτο, έχουμε οκτώ δημόσια σχολεία με 12.000 μαθητές, για τους φτωχότερους των φτωχών, πηγάδια για να έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό 500.000 άνθρωποι και έχουμε έντεκα κλινικές για τα παιδιά με AIDS, τροπικές ασθένειες και ελονοσία».
Ποιός είναι ο Ειρηνουπόλεως Δημήτριος
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως, Yπέρτιμος και Εξαρχος Ανατολικής Τανζανίας και Σεϋχελλών κ. Δημήτριος (κατά κόσμον Θεμιστοκλής Ζαχαρέγκας), εγεννήθη στον Σοχό Θεσσαλονίκης το έτος 1965.
Εσπούδασε στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το έτος 1989 ενετάχθη στην Ιεραποστολική Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ-Θάρρι της Ρόδου. Διηκόνησε ιεραποστολικά από το 1992 σε Μαδαγασκάρη, Ινδία, Χόνγκ Κόνγκ και Φιλιππίνες και ανέπτυξε αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητα.
Εχειροτονήθη Διάκονος και Πρεσβύτερος υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Χόνγκ Κόνγκ κ. Νικήτα το 1999.
Ενετάχθη στον Κλήρο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας και Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου και δημοσίων σχέσεων του Πατριαρχείου.
Ελαβε μέρος σε πλείστες Ειρηνικές Επισκέψεις και Ιεραποστολικές Περιοδείες του Πατριάρχου ανά τον κόσμο.
Μητροπολίτης Καμερούν εξελέγη την 16ην Σεπτεμβρίου 2002 υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου παμψηφεί, χειροτονηθείς από του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας κυρού Πέτρου Ζ΄ την 6ην Οκτωβρίου 2002.
Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως εξελέγη υπό της Ιεράς Συνόδου την 27ην Οκτωβρίου 2004.
Η Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως περιλαμβάνει στην πνευματική της δικαιοδοσία τα κράτη της Τανζανίας και των Σεϋχελλών νήσων.