Χαιρετισμό απηύθυνε με την διπλή ιδιότητα, του Μητροπολίτη και του Μικρασιάτη ( λόγω της Ποντιακής καταγωγής του) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζάμπιας κ. Ιωάννης στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή με τίτλο «Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω…», στο Ζάππειο Μέγαρο με την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
“Το αίμα, αδερφοί μου, έχει εκτός των άλλων και την ιδιότητα να παραμένει ανεξίτηλο. Και όταν η ιστορία γράφεται με αίμα, δεν μπορεί ούτε να ξεχαστεί, ούτε να διαγραφεί, ούτε να παραγραφεί… Και η ιστορία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας έχει γραφεί με ποταμούς αίματος των αθώων, που σφαγιάστηκαν από τους Νεότουρκους. Δεν αναμοχλεύουμε τα πάθη και τα μίση, αλλά δεν ξεχνάμε…
Δεν ξεχνάμε τις εκατόμβες των νεκρών, των βασανισθέντων και εκτοπισθέντων∙ δεν ξεχνάμε τα νεαρά κορίτσια, μα και τις σεβάσμιες ηλικιωμένες, που βιάσθηκαν αγρίως∙ δεν ξεχνάμε τα όσια και ιερά μας, τους τάφους των προγόνων μας, που βεβηλώθηκαν και συλήθηκαν. Όχι, δεν ξεχνάμε γιατί, όπως έλεγε και ο Winston Churchill, «ο λαός που ξεχνά την Ιστορία του δεν έχει μέλλον»”, είπε στην αρχή της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος.
Η ιστορία δεν μπορεί να είναι τυφλή
“Και αν εμείς ξεχάσουμε, βοά η γη των πατέρων μας. Δεν έχουμε δικαίωμα, λοιπόν, να ξεχάσουμε όσο και αν κάποιοι, στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, μάς το ζητούν. Η ιστορία δεν μπορεί να είναι τυφλή και δεν μπορεί να δίνει συγχωροχάρτια. Το θύμα και ο θύτης δεν μπορούν ποτέ να γίνουν το ίδιο, εν ονόματι μιας δήθεν προόδου. Σε εποχές που η παγκόσμια κοινότητα δείχνει μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ανάλογα θέματα, δεν είναι δυνατόν αυτή η γενοκτονία σε βάρος του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας –όπως και του Πόντου και της Μαύρης Θάλασσας και αλλού- να παρασιωπάται και να περνά στα ψιλά γράμματα”, υπογράμμισε.
Να διατηρήσουμε άσβεστη τη φλόγα της μνήμης
“Οφείλουμε να φανούμε αντάξιοι της βαριάς κληρονομιάς τους Γένους μας και να διατηρήσουμε άσβεστη τη φλόγα της μνήμης, όχι μόνο για να τιμούμε, με τον τρόπο αυτό, τα θύματα της θηριωδίας των Νεοτούρκων, αλλά και για να μην ξαναζήσουν ποτέ οι λαοί παρόμοιες τραγωδίες και να ζουν αδελφωμένοι και μονιασμένοι”, κατέληξε.
