Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που ο Επίσκοπος Χαλεπίου Παύλος, αδελφός του Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννη, και ο Συροϊακωβίτης Επίσκοπος Ιωάννης Ιμπραήμ έπεφταν θύματα απαγωγής, όταν επέστρεφαν μαζί στην επισκοπική έδρα τους στο Χαλέπι για την Κυριακή των Βαΐων και την Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα.
Οι δύο επίσκοποι είχαν δεχθεί επίθεση από τζιχαντιστές της Αλ-Νούσρα, οι οποίοι σκότωσαν τον διάκονο του Συροιακωβίτη Μητροπολίτη, που ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν, ενώ άφησαν ελεύθερο τον συνοδηγό του, ο οποίος μετά την απαγωγή διέφυγε στο Κατάρ.
- Γράφει η Δέσποινα Σωτηρίου
Hταν 22 Απριλίου 2013 όταν στις 15.37 στο κινητό τηλέφωνο του Σύρου (πρώην) καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, Χαμπίμπ Λαουέν, έφτασε ένα μήνυμα που έγραφε στην αραβική γλώσσα: «Μας απήγαγαν οι ισλαμιστές, μας πάνε για την Τουρκία…».
«Δεν μπορούμε να κάνουμε θρησκευτικά κράτη … η θρησκεία δεν είναι φανατισμός … ο Θεός δεν είναι Βασιλεύς Επίγειος»: είπε προφητικά, ανάμεσα σε άλλα πολύ σημαντικά, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος στην τελευταία του συνέντευξη που παραχώρησε στην Πεμπτουσία, όταν είχε επισκεφθεί το Άγιον Όρος και πριν από τον εμφύλιο πόλεμο στην Συρία και την απαγωγή του.
Ακολούθησε, ένα λεπτό μετά, ένα δεύτερο μήνυμα, από τον ίδιο αποστολέα, τον Μητροπολίτη Χαλεπίου, Βέροιας και Αλεξανδρέττας που ενημέρωνε ότι «μας πήγαν στην Τουρκία…». Μετά σιωπή.
Δέκα χρόνια μετά η υπόθεση παραμένει ένα από τα ανεξιχνίαστα μυστήρια της εμπόλεμης Μέσης Ανατολής και του απηνούς διωγμού του χριστιανικού στοιχείου στη Συρία και στο Ιράκ.
Ο νέος Μητροπολίτης
Η κατάσταση για τους Χριστιανούς στη Συρία είναι δραματική: εκατοντάδες χιλιάδες είναι εκτοπισμένοι και όσοι επιμένουν να φυλάττουν Θερμοπύλες βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με διώξεις, προπηλακισμούς ακόμα και τον θάνατο…
Ο συνεχιζόμενος εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει καταστήσει τη χώρα πρόσφορο έδαφος για τη δίωξη των χριστιανών. Η αναταραχή έχει επιδεινωθεί από την οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την COVID-19. Πολλοί Χριστιανοί εξακολουθούν να είναι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό ή είναι πρόσφυγες σε άλλες χώρες ως αποτέλεσμα πολέμου πάνω από μια δεκαετία αυξανόμενου ισλαμικού εξτρεμισμού.
Σε περιοχές που ελέγχονται από ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες, οι δημόσιες εκφράσεις του Χριστιανισμού απαγορεύονται και οι περισσότερες εκκλησίες έχουν καταληφθεί ή καταστραφεί. Σε περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση, αυτή η απειλή είναι μικρότερη—αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν απαγωγές νεαρών Χριστιανών και οι Ισλαμιστές αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένων των μαχητών του ISIS, εξακολουθούν να είναι ενεργοί.
Μέσα στο δυσμενές αυτό πλαίσιο, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, αποφάσισε πριν από δύο χρόνια να πληρώσει την θέση της Μητροπόλεως Βερροίας (Χαλεπίου) και Αλεξανδρέττας, η οποία ήταν κενή από το 2013, όταν απήχθη ο τότε Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος, του οποίου η τύχη ακόμα αγνοείται.
Νέος Μητροπολίτης στο παλύπαθο Χαλέπι, έχοντας μπροστά του ένα πολύ δύσκολο να επιτελέσει, με πολλές προκλήσεις εξελέγη o μέχρι πρότινος Επίσκοπος Σελευκείας κ. Εφραίμ (Μααλουλί), Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου της Αντιοχείας. Επίσης, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να αναθέσει στον αγνοούμενο Μητροπολίτη Παύλο τον τίτλο του Επισκόπου του Ντιγιάρμπακιρ (δηλ. να τον κάνει τιτουλάριο).
Σύμφωνα με το ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά το πέρας των εργασιών, το πρώτο θέμα που απασχόλησε την Σύνοδο ήταν η απαγωγή του Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου και του Συροϊακωβίτη Επισκόπου Ιωάννη Ιμπραήμ και η καταγγελία για την διεθνή σιωπή που επικρατεί αναφορικά με την τύχη τους, ενώ παράλληλα, απευθύνθηκε κάλεσμα για την άμεση απελευθέρωση τους.
Ο νέος Μητροπολίτης Βερροίας και Αλεξανδρέττας κ. Εφραίμ Μααλουλί, ενθρονίστηκε στις 10 Δεκεμβρίου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Προφήτη Ηλία στο Χαλέπι.
Ο λόγος του Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννη στην ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Χαλεπίου (όπως ονομάζεται πιο απλά) ήταν βαθιά συγκινητικός, καθώς αναφέρθηκε και στον προκάτοχο του νέου Μητροπολίτη, ο οποίος απήχθη το 2013 και κανείς μέχρι σήμερα δεν ξέρει πoύ βρίσκεται. Και βέβαια υπήρξαν αναφορές στις μεγάλες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει το νέος Μητροπολίτης
Λίγα λόγια για το έργο του Σεβασμιωτάτου Παύλου, όπως το περιγράφει ο Γέροντας του Βατοπαιδινού Κελλίου του Αγίου Προκοπίου Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Ομπέιντ (Αρχές της Σαρακοστής, 19 Φεβρουάριου 2018, pemptousia.gr)
H Iερά Σύνοδος, τον εξέλεξε Μητροπολίτη της πόλης του Χαλεπίου και της Αλεξανδρέττας (εκλέχθηκε το 2000). Τώρα ανέβηκε ένα σκαλοπάτι ακόμα στην ιεραρχία και άνοιξαν μπροστά του νέοι ορίζοντες, ξεκινώντας το έργο του κυριολεκτικά από μηδενική βάση.
Αναζωογόνησε την εκκλησία του Χαλεπίου και της Αλεξανδρέττας με το δυνατό του πνεύμα, αυτό που είχε καλλιεργήσει στο περιβόλι της Παναγίας. Ξεκίνησε σιωπηρά και σοφά ώστε πολλοί δεν μπορούσαν να τον καταλάβουν στην αρχή. Ωστόσο όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο έβλεπαν και θαμπώνονταν από την επιτυχία της ορθόδοξης Εκκλησίας μας στο Χαλέπι και στην Αλεξανδρέττα.
Στα χρόνια του η εκκλησία δυνάμωσε με απερίγραπτο τρόπο, ξεκινώντας από τη Μητρόπολη και την αναβίωση και την τακτοποίησή της, μέχρι και την ίδρυση πρότυπου ορθόδοξου σχολείου, που ξεπέρασε πολλά από τα σημαντικότερα σχολεία στο Χαλέπι.
Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος, κατά την τελετή θεμελίωσης σχολικού συγκροτήματος στη Συρία (2003)
Επίσης, ίδρυσε το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, το οποίο είχε στις τάξεις του μοναχές με χαριτωμένη πνευματική ζωή και σπουδαίες πνευματικές αρετές.
Επίσης, χειροτόνησε πολλούς ιερείς, οι οποίοι ήταν επιστημονικά και θεολογικά kαταρτισμένοι και με ποιμαντικές ικανότητες. Αυτό μαρτυρεί το γεγονός πως αρκετοί από αυτούς, έγιναν στη συνέχεια μητροπολίτες και ηγούμενοι μοναστηριών.
Ίδρυσε στο Χαλέπι αρκετά κοινωνικά ιδρύματα για τη βοήθεια φτωχών, αναπήρων, απόρων και εχόντων ανάγκη. Αναγέννησε την ιεροδιδασκαλεία και εμφύσησε σε αυτήν μια διαφορετική πνευματική αύρα, σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία, μέχρι και τους ενήλικες, στο Χαλέπι και την επαρχία του (Ίντλιμπ και Αλ Τάμπκα), καθώς και στην Αλεξανδρέττα. Το ίδιο ίσχυσε και για τους προσκόπους και το σημαντικό τους ρόλο στην εκκλησία.
Ίδρυσε το ιδιωτικό σχολείο «Ανατολή» με ευρωπαϊκά πρότυπα, μετά από δωρεά της Ελληνικής Εκκλησίας, η οποία εμπιστεύτηκε αυτόν και το έργο του, στο οποίο μάλιστα τοποθέτησε τον θεμέλιο λίθο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (τοποθέτησε τον θεμέλιο λίθο το 2003 και απεβίωσε ο μακαριστός το 2008).
Αυτό το σχολείο έγινε ένας φάρος της επιστήμης, καθώς η διδασκαλία σε αυτό γινόταν στην ελληνική γλώσσα, στην αγγλική αλλά και στη γαλλική γλώσσα, μαζί με την σχολική ύλη της Συρίας, η οποία όμως διδασκόταν στην αραβική. Στο σχολείο φοιτούσαν παιδιά και νέοι της μητροπόλεως, ξεκινούσαν τη φοίτησή τους από το Νηπιαγωγείο και έφταναν έως και την Γ’ Λυκείου.
Ο Μητροπολίτης Παύλος συνέγραψε πολλά θεολογικά και πνευματικά , εκφώνησε από τον άμβωνα πολλά σημαντικά πνευματικά κηρύγματα (ο Σεβασμιότατος Ιωάννης Μανσούρ τον είχε αποκαλέσει «ο νέος Χρυσόστομος»), δημοσίευσε πολλά άρθρα και έκανε αξιόλογες μεταφράσεις.
Συμμετείχε σε αρκετά διεθνή συνέδρια, χριστιανικά και ισλαμικά και εκπροσώπησε το πατριαρχείο Αντιόχειας για πέντε χρόνια (2005-2010) στον επίσημο διάλογο με την Καθολική Εκκλησία. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ορθόδοξης πίστης της Αντιόχειας, παρά τις διάφορες πιέσεις και ήταν μέλος στη γραμματεία του Πατριαρχείου της Αντιόχειας.
Αντιλήφθηκε τη σημασία της τεχνολογίας και τη χρησιμοποίησε για την εξυπηρέτηση της Εκκλησίας και των νέων, ιδρύοντας πρωτοποριακές εκκλησιαστικές ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.
Είναι ένας άνθρωπος που έγραψε ιστορία, ένας άνθρωπος του Θεού, αφοσιωμένος στον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό και ακριβώς επειδή αγάπησε τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς και της ψυχής του, γι’ αυτό μπόρεσε να αγαπήσει τόσο πολύ και τον πλησίον του. Είναι ένας αληθινός υπερασπιστής του δικαίου, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, γι’ αυτό καιαπήχθη στις 22 Απριλίου του 2013. Από τότε δυστυχώς αγνοeίται.