Μετά από τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, τις συνεχιζόμενες διώξεις των Χριστιανών, και με ανοικτές ακόμα τις πληγές από την απαγωγή του Μητροπολίτη πρώην Χαλεπίου Παύλου, η τύχη του οποίου μαζί με τον Συροϊακωβίτη Επίσκοπο αγνοείται από το 2013 το Πατριαρχείο Αντιοχείας καλείται να βγάλει εις πέρας πολλές σημαντικές προκλήσεις.
- Της Δέσποινας Σωτηρίου
Το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου, που σκόρπισε τον θάνατο και την καταστροφή στην στην Τουρκία και τη Συρία βρήκε τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννη καθοδόν για τον Λίβανο.
Εκεί είχε προγραμματισμένες μια σειρά από συναντήσεις με επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων σε μια προσπάθεια να αρθεί το πολιτικό αδιέξοδο που βυθίζει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στην κοινωνική και οικονομική κρίση.
Στις 31 Οκτωβρίου 2022, ο Μισέλ Αούν, ο οποίος ήταν πρόεδρος του Λιβάνου τα προηγούμενα έξι χρόνια, παραιτήθηκε επισήμως από τα καθήκοντά του. Μέχρι στιγμής δεν έχει επιλεγεί διάδοχος, λόγω έλλειψης συμφωνίας στο πολιτικό σύστημα για το ποιος θα πρέπει να τον αντικαταστήσει.
Η πρωτοβουλία του Μακαριώτατου έχει χαρακτηριστεί υψίστης σημασίας για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου στη χώρα, που έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους και ανάγκασε δεκάδες χιλιάδες να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς.
Οι προκλήσεις στη Συρία
Ο σεισμός που έπληξε τη Συρία δοκιμάζει για μία ακόμα φορά τον πολύπαθο λαό, αλλά και την ορθόδοξη πίστη που ούτως ή άλλως βρισκόταν υπό διωγμόν.
Ο συνεχιζόμενος εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει καταστήσει τη χώρα πρόσφορο έδαφος για τη δίωξη των χριστιανών. Η αναταραχή έχει επιδεινωθεί από την οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την COVID-19, και επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο με τον σεισμό. Πολλοί Χριστιανοί εξακολουθούν να είναι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό ή είναι πρόσφυγες σε άλλες χώρες ως αποτέλεσμα πολέμου πάνω από μια δεκαετία αυξανόμενου ισλαμικού εξτρεμισμού.
Στη βόρεια Συρία, η εισβολή των τουρκικών δυνάμεων στα τέλη του 2019 προκάλεσε μεγαλύτερη αστάθεια και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από ορισμένους ισλαμιστές εξτρεμιστές ως προκάλυμμα για ευκαιρίες να στοχοποιήσουν Χριστιανούς. Και είναι αυτές οι περιοχές που σήμερα είναι κατεστραμμένες.
Αν και ο Χριστιανισμός δεν απαγορεύεται από την κυβέρνηση, υπάρχουν νόμοι που παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα: Για παράδειγμα, μια μουσουλμάνα δεν μπορεί να παντρευτεί χριστιανό και ένας χριστιανός διαζευγμένος δεν έχει δικαιώματα επιμέλειας για τα παιδιά του.
Μέσα στο δυσμενές αυτό πλαίσιο, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, αποφάσισε στα τέλη του 2021 μετά από οκτώ και πλέον χρόνια να πληρώσει την θέση της Μητροπόλεως Βερροίας (Χαλεπίου) και Αλεξανδρέττας, η οποία ήταν κενή από το 2013, όταν απήχθη ο τότε Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος, του οποίου η τύχη ακόμα αγνοείται.
Νέος Μητροπολίτης στο παλύπαθο Χαλέπι, έχοντας μπροστά του ένα πολύ δύσκολο να επιτελέσει, με πολλές προκλήσεις εξελέγη o μέχρι πρότινος Επίσκοπος Σελευκείας κ. Εφραίμ (Μααλουλί), Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου της Αντιοχείας. Επίσης, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να αναθέσει στον αγνοούμενο Μητροπολίτη Παύλο τον τίτλο του Επισκόπου του Ντιγιάρμπακιρ (δηλ. να τον κάνει τιτουλάριο).
