Πανηγύρισε ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας στη Σόφια, την ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά την Αγία. Με την ευλογία του Πατριάρχη Βουλγαρίας κ.κ. Νεοφύτου ο οποίος παρέστη συμπροσευχόμενος, ο Επίσκοπος Μπελογκραντσίκ κ. Πολύκαρπος ιερούργησε και μίλησε για τον πολύπαθο βίο της Μεγαλομάρτυρος.
Ο Ιερός Ναός, όμορφα στολισμένος με φρέσκα λουλούδια, υποδέχτηκε από νωρίς τους ευσεβείς πιστούς που, παρά τον καύσωνα, ήρθαν να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα της Αγίας και να ζητήσουν τη μεσιτεία της.
Στο τέλος της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, ο Επίσκοπος κ. Πολύκαρπος, απευθύνθηκε στους πολυάριθμους παρευρισκόμενους με μια εμπνευσμένη ποιμαντική ομιλία, στην οποία αναφέρθηκε στον βίο της Αγίας. Ευχήθηκε σε όλους τους παρευρισκόμενους να μιμηθούν την αγία και ακολουθώντας το παράδειγμά της να προβούν σε καλές πράξεις.
Στο τέλος, ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτος έδωσε την ευλογία του στο συγκεντρωμένο πλήθος, και ο Επίσκοπος κ. Πολύκαρπος ευχαρίστησε όλους τους συμμετέχοντες.
Ο βίος της Αγίας Μαρίνας
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ’ αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.
Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.
Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.
Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’ αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Πηγή: bg-patriarshia.bg (Vesela Ignatova), Ορθόδοξος Συναξαριστής