Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας για την Ορθόδοξη εκπαίδευση στα σχολεία και την αυξανόμενη βία
Στο πλαίσιο πρόληψης της αυξανόμενης βίας στη Βουλγαρική κοινωνία, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας καλεί την Πολιτεία να εντάξει την Ορθόδοξη εκπαίδευση ως υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη για πνευματική αναγέννηση στην κοινωνία.
Σε σχετική ανακοίνωση της η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας τονίζει, μεταξύ άλλων, «τη μεγάλη σημασία της πνευματικής και ηθικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών από μικρή ηλικία στην οικογένεια, στην Εκκλησία, στο νηπιαγωγείο και στο σχολείο». Παράλληλα καλεί τους κυβερνώντες και ολόκληρη την κοινωνία «να ενώσουν τις δυνάμεις τους για την καταπολέμηση της επιθετικότητας και της ηθικής υποβάθμισης και να εντάξουν το μάθημα Θρησκεία-Ορθοδοξία στο υποχρεωτικό σχολικό ωράριο».
Αρχικά η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας επισημαίνει:
«Η κοινωνία μας χρειάζεται επειγόντως μια πνευματική αναγέννηση η οποία μπορεί να επιτευχθεί αν όλοι μαζί ως έθνος μετανοήσουμε για τις αμαρτίες και τις αδυναμίες μας, ταυτιστούμε με το εξευγενιστικό πνεύμα της Ορθόδοξης πίστης, καθώς και με τις θείες κοινωνικές και ηθικές αξιές της. Αυτός είναι ένας καλά δοκιμασμένος και επιτυχώς εφαρμοσμένος τρόπος ανά τους αιώνες για την επίλυση προσωπικών και διαπροσωπικών συγκρούσεων, για τη μείωση της ανεξέλεγκτης επιθετικότητας και για την επίλυση εθνικών και θεσμικών διαφορών. Η Χριστιανική ηθική είναι το πιο ισχυρό εμπόδιο ενάντια στην καταστροφική επίδραση των αυξανόμενων καταστροφικών εθισμών, του υλισμού, του καταναλωτισμού, της ακολασίας, της απληστίας, της βίας και του εγκλήματος.
Γι’ αυτό το λόγο, εδώ και τρεις δεκαετίες, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας καλεί τους ηγέτες μας να επιδείξουν πατριωτισμό, αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση για την επιστροφή της σχολικής θρησκευτικής εκπαίδευσης στο υποχρεωτικό σχολικό ωράριο. Με αυτόν τον τρόπο, οι μαθητές θα είναι σε θέση να οικοδομήσουν με επιτυχία μια βιώσιμη κοσμοθεωρία της πίστης στον Θεό, της αγάπης για τους ανθρώπους, της ειρήνης, της φιλανθρωπίας, της σκληρής δουλειάς, αλλά και της αίσθησης του εθνικού ανήκειν με βάση τις ευαγγελικές διδασκαλιές του Χριστού.»
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει:
«Σε αυτή τη μεταβατική περίοδο η Ιερά Σύνοδος βοηθά ενεργά την Πολιτεία με την έννοια της θρησκευτικής εκπαίδευσης προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα δικαιώματα και τα ενδιαφέροντα όλων των γονέων και των παιδιών τους. Από το 2020 έως το 2023 η Ιερά Σύνοδος δημιούργησε επίσης νέα σύγχρονα διδακτικά βιβλία με θέμα “Θρησκεία – Χριστιανισμός – Ορθοδοξία” για όλους τους μαθητές από την έως 1η έως τη 12η τάξη, τα οποία έλαβαν την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Με γνώμονα τη χιλιετή πείρα της στην εκπαιδευτική δύναμη του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, η Εκκλησία μας δεν παύει να τονίζει τη μεγάλη σημασία της πνευματικής και ηθικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών από μικρή ηλικία στην οικογένεια, στην Εκκλησία, στο νηπιαγωγείο και στο σχολείο. Αυτό κάνει η Αγία μας Εκκλησία από αγάπη προς τον λαό της.»
Αναφερόμενη στην αυξανομένη βία στην κοινωνία, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας σημειώνει:
«Σχετικά με τη μεγάλη δυσαρέσκεια για τα συχνά κρούσματα βίας και ατιμωρησίας στη Βουλγαρία, καλούμε τους αρμόδιους θεσμούς να προβούν εγκαίρως σε αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο σε σχέση με τον Ποινικό Κώδικα ή τον Νόμο για την Προστασία από την Ενδοοικογενειακή Βία αλλά στο πλαίσιο της Βουλγαρικής νομοθεσίας συνολικά, με σκοπό την προστασία και την υποστήριξη της Βουλγαρικής οικογένειας, καθώς και την ανατροφή και την ανάπτυξη των παιδιών σε ένα υγιές οικογενειακό και υποστηρικτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον. Οι νομοθετικές αλλαγές δεν πρέπει να έχουν μόνο τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά κυρίως εκπαιδευτικό και προληπτικό χαρακτήρα. Μια κοινωνία στην οποία η τιμωρία είναι η κύρια βάση για την καταπολέμηση του εγκλήματος και της επιθετικότητας, δεν έχει μέλλον και είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει. Αντιθέτως, μια κοινωνία έχει μέλλον όταν η πνευματική και ηθική ανατροφή στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό είναι προτεραιότητα και τα εφαρμόζει ως εργαλεία για την προστασία της εθνικής ταυτότητας και ασφάλειας, καθώς και της ευημερίας ολόκληρου του έθνους.»
Στη συνέχεια αναφέρει: «Το καθεστώς του μαθήματος “Θρησκεία” στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και η κατάσταση της σύγχρονης Βουλγαρικής κοινωνίας συνδέονται άμεσα και αναπόφευκτα. Η οικογένεια είναι το πρώτο εκπαιδευτικό περιβάλλον για το παιδί. Όμως η εκπαιδευτική διαδικασία συνεχίζεται και πρέπει να συνεχιστεί στο σχολείο, στην Εκκλησία, στην κοινωνία. Για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου δεν είναι μόνο σημαντική η σωματική και πνευματική του ανάπτυξη, αλλά κυρίως η πνευματική και ηθική του βελτίωση. Στο τελευταίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή χωρίς καθυστέρηση με την αποκατάσταση της θρησκευτικής και ηθικής εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά και τους μαθητές, αν θέλουμε να μειωθούν και να εξαλειφθούν τα κρούσματα απάνθρωπης βαναυσσότητας και στυγερού εγκλήματος στην πατρίδα μας. Δεν υπάρχει άλλο μάθημα στο σχολείο που να μπορεί να το πετύχει αυτό.
Μέχρι το 1947, το μάθημα “Νόμος του Θεού” ή “Θρησκεία” επέδρασε ιδιαίτερα ευνοϊκά στη διαμόρφωση της αξιών των παππούδων, των γιαγιάδων και των γονιών μας, όντας υποχρεωτικό και τοποθετημένο πρώτο στα προγράμματα σπουδών και στα τετράδιά τους. Μετά το 1997, το μάθημα «Θρησκεία» απέδειξε επίσης την ευεργετική του επίδραση στους μαθητές και στις τάξεις που το μελετούσαν. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι παράδοξο ότι δεν εντάσσεται ακόμη στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών, γι’ αυτό και πολλοί γονείς που επιθυμούν τα παιδιά τους να το σπουδάσουν δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Επιπλέον, στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών, η θρησκευτική εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.
Μας πονάει που οι συγκρούσεις στην κοινωνία μας εντείνονται και ο πόνος των θυμάτων εξαιτίας της βίας αυξάνεται. Αλλά αυτό είναι φυσικό επακόλουθο της έλλειψης στοχευμένης πνευματικής και ηθικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στο εγχώριο σχολείο. Ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας μας είναι σε σύγχυση, δεν έχει σκοπό και νόημα στη ζωή και βιώνει μια διαρκώς αυξανόμενη ηθική υποβάθμιση. Αυτά τα τραγικά αποτελέσματα είχε προβλέψει ο αοίδιμος Μητροπολίτης Νευροκοπίου Μπόρις το 1928 όταν έγραψε το αξιόλογο έργο του “Η κρίση στο σχολείο μας”. Σε αυτό τονίζει προφητικά ότι αν επιτραπεί να κυριαρχήσει η άρνηση της θρησκείας στη Βουλγαρική εκπαίδευση, η κοινωνία και το κράτος μας θα υποστούν καταστροφικές συνέπειες τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό ακριβώς συνέβη κατά τη διάρκεια του αθεϊστικού καθεστώτος, συμβαίνει μέχρι σήμερα, και είμαστε όλοι μάρτυρες αυτού. Ο Μητροπολίτης Μπόρις προειδοποιούσε ανησυχητικά ότι “κάποιοι θρασείς άνθρωποι στη χώρα μας ήθελαν να σταθούν πάνω από το καλό και το κακό και προσπάθησαν να επαναξιολογήσουν τις αξίες”.»
Καταλήγοντας τα μέλη της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Βουλγαρίας απευθύνονται στους κυβερνώντες και τη Βουλγαρική κοινωνία.
«Σε σχέση με όλα τα παραπάνω, εμείς τα μέλη της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, δηλώνουμε υπεύθυνα ότι όταν διαγράφεται “η διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψέματος, αγάπης και μίσους, δικαιοσύνης και αδικίας, αρετής και κακίας, τιμής και ατιμίας”, εμφανίζεται μια προσωπική και γενική κοινωνική κρίση, που μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με την εκ νέου ανακάλυψη και εφαρμογή των Χριστιανικών αρετών. Καλούμε τους κυβερνώντες μας και ολόκληρη την κοινωνία να ενώσουν τις δυνάμεις τους για την καταπολέμηση της επιθετικότητας και της ηθικής υποβάθμισης και να εντάξουν το μάθημα Θρησκεία-Ορθοδοξία στο υποχρεωτικό σχολικό ωράριο για όσους μαθητές των οποίων οι γονείς επιθυμούν τα παιδιά τους να το διδαχθούν, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε τη δική μας νέα αναγέννηση και να επιβιώσει η Βουλγαρία και ο Βουλγαρικός λαός!», καταλήγει η ανακοίνωση.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.