Με την ευχή να αξιωθούμε να εορτάσουμε πνευματικά και όχι κοσμικά τη Γέννηση του Χριστού πραγματοποιήθηκε, χθες, μουσική χορωδιακή εκδήλωση μεταξύ των Ιεροσπουδαστών της Σχολής Σιών υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως και Γραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου Ιεροδιακόνου π. Συμεών και της χορωδίας της Κοινότητος Μπετζάλλας- του διευθυντή του Πολιτιστικού Εκπαιδευτικού Κέντρου Τζώρτζ Γαουάλε, στον Ιερό Ναό Γενεθλίου της Θεοτόκου στη Μπετζάλλα.
«Ευχόμεθα εις πάντας τους συμμετέχοντας εις το θεάρεστον τούτο εκκλησιαστικόν γεγονός τον άνωθεν και θείον φωτισμόν, ίνα αξιωθώμεν εορτάσαι «αλιευτικώς και ουχί αριστοτελικώς», τουτέστιν πνευματικώς και ουχί κοσμικώς τε και υλικώς την Μητρόπολιν των εορτών, την Γέννησιν του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού. Έτη πολλά ειρηνικά και ευλογημένα Χριστούγεννα. Αμήν», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.
Η εκδήλωση αυτή έλαβε χώραν με την ευλογία και παρουσία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου και την παρουσία Αγιοταφιτών Αρχιερέων, του Ηγουμένου της Μπετζάλλας Αρχιμανδρίτη π. Ιγνατίου και άλλων Αγιοταφιτών Πατέρων, των Ιερέων της Μπετζάλλας Πρεσβυτέρου Παύλου, Πρεσβυτέρου Γιούσεφ και Πρεσβυτέρου Ηλία, του Δημάρχου της πόλεως κ. Ήσσα Κασσίς και των Επιτρόπων της Κοινότητος Μπετζάλλας και άλλων προσωπικοτήτων και παραγόντων της Παλαιστινιακής Αρχής παρουσία εκπροσώπων και ιερέων των άλλων δογμάτων.
Τα μέλη της μεικτής χορωδίας νέων και νεανίδων της Μπετζάλλας έψαλαν στην αραβική και ενίοτε στην ελληνική γλώσσα Χριστουγεννιάτικους ύμνους ως «Χριστός Γεννάται δοξάσατε», «δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός», τον ύμνο του Θεοτοκαρίου του Αγίου Νεκταρίου «Αγνή Παρθένε Δέσποινα» με παρεμβάσεις χωρίων εκ της Αγίας Γραφής.
Εν συνεχεία συμμετείχε και η χορωδία της Πατριαρχικής Σχολής Σιών υπό την διεύθυνση και πάλι του Ιεροδιακόνου π. Συμεών και έψαλε ελληνιστί το «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε», «ο αχώρητος παντί πως εχωρήθη εν γαστρί» και ωσαύτως εψάλησαν από κοινού τα μεγαλυνάρια της Θ ωδής των Καταβασιών των Χριστουγέννων (της Θεοτόκου) «Μεγάλυνον ψυχή μου την τιμιωτέραν και ενδοξοτέραν των άνω στρατευμάτων».
Στην εκδήλωση μετείχε και ο αντιπρόσωπος του κ. Ράμζη Χούρη Πρόξενος κ. Τζιχάντ Χερ. Το πολιτιστικό κέντρο Μπετζάλλας και η ενορία της Μπετζάλλας απένειμεν ευχαριστηρίες τιμητικές πλακέτες στον Μακαριώτατο, στον ηγούμενο π. Ιγνάτιο, τους Επιτρόπους, τον κ. Νικόλα Χαμής και τον κ. Νάσρη Μούσα.
Ομιλία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων
Την τελετήν επεσφράγισεν ο λόγος του Μακαριωτάτου, έχων ελληνιστί ως έπεται:
«… ᾂσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω· ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγώ δέ εὐφρανθήσομαι ἐπί τῷ Κυρίῳ», (Ψαλμ. 103, 33-34), ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Ἐντιμότατε Πρόεδρε καί σεβαστά μέλη τοῦ ἱδρύματος ὑμῶν,
Σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί,
Ἡ σημερινή ἐκδήλωσις παρουσιάσεως ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων καί ᾀσμάτων, ἐκτελουμένων καί ψαλλομένων ὑπό τῶν χορῳδιῶν τοῦ Εὐαγοῦς Ἱδρύματος τῆς Ρωμαιορθοδόξου Κοινότητος ἡμῶν Μπετζάλλας καί τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τῶν Ἱεροσολύμων ἀπηχεῖ τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα, ὡς διατυπώνει αὐτήν ὁ θεῖος Παῦλος λέγων: «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ, πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», (Γαλ. 3,28).
Τήν ἐν Χριστῷ ταύτην ἑνότητα διατρανοῦμεν κατά τήν ἐπιτέλεσιν τῶν λατρειῶν καί θείων Λειτουργιῶν ἐν τοῖς Ἱεροῖς Ναοῖς, ἔνθα αἰνοῦμεν καί εὐλογοῦμεν τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τιμῶμεν τούς Ἁγίους αὐτοῦ καί μεγαλύνομεν τήν Ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί ἀειπάρθενον Μαρίαν.
Κατά τόν προφήτην Δαυΐδ ὁ διηνεκής βίος τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου πρέπει νά ἀποτελεῖ ὕμνον δοξολογικόν καί εὐχαριστήριον εἰς τόν Θεόν: «ᾄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω»· Ὁ δέ θεῖος Παῦλος παραγγέλλει λέγων: «πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καί ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ, εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπέρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ τῷ Θεῶ καί Πατρί», (Ἐφ. 5, 19-20).
Ἡ ψαλμῳδία, τοὐτέστιν ἡ μετά μέλους αἴνεσις τοῦ Κυρίου ἤ ἄλλως πως Ἐκκλησιαστική μουσική, γνωστή ὡς «βυζαντινή», ἀφ’ ἑνός μέν, κινεῖ πρός ὕμνους τοῦ κτίσαντος τήν κτίσιν. Ἀφ’ ἑτέρου δέ ἅπαντας τούς λατρεύοντας μυσταγωγεῖ. Ἀκούσωμεν ἐν προκειμένῳ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου λέγοντος: «Τό μετά μέλους λέγεσθαι τούς ψαλμούς οὐκ ἐστιν εὐφωνίας σπουδή, ἀλλά τεκμήριον τῆς ἁρμονίας τῶν ἐν τῇ ψυχῇ λογισμῶν. Καί ἐμμελής δέ ἀνάγνωσις σύμβολόν ἐστι τῆς εὐρρύθμου καί ἀχειμάστου καταστάσεως τῆς διανοίας». Καί ἁπλούστερον: «ἡ ἐμμελής ἀπαγγελία τῶν ψαλμῶν δέν ἀποτελεῖ ἐπιδίωξιν καλλιφωνίας ἀλλ’ ἀπόδειξιν τῆς ἁρμονίας τῶν λογισμῶν τῆς ψυχῆς. Ὁμοίως ἡ ἐμμελής ἀνάγνωσις εἶναι σύμβολον τῆς ἁρμονικῆς καί ἠρέμου καταστάσεως τῆς διανοίας».
Ἀξιοσημείωτος τυγχάνει καί ὁ 75ος Κανών τῆς ἐν Τρούλλῳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος ὁρίζει ὅτι «οἱ ψάλλοντες, μετά πολλῆς προσοχῆς καί κατανύξεως ψαλλέτωσαν, βοαῖς ἀτάκτοις καί ἀναρμόστοις μή χρώμενοι».
Ἡμεῖς ὡς πνευματικός Ποιμήν καί Πατριάρχης, «προνοούμενοι καλά οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου ἀλλά καί ἐνώπιον ἀνθρώπων» (Β’ Κορ. 8,21) κατά Παῦλον, συγχαίρομεν ὑμῖν ἐπί τῇ πρωτοβουλίᾳ ταύτῃ τῆς ψαλμῳδικῆς καί ὑμνολογικῆς ταύτης συνάξεως καί ἐπαινοῦμεν ὑμᾶς διά πᾶν ἔργον ἀγαθόν, τελούμενον εἰς δόξαν Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ.
Εὐχόμεθα εἰς πάντας τούς συμμετέχοντας εἰς τό θεάρεστον τοῦτο ἐκκλησιαστικόν γεγονός τόν ἄνωθεν καί θεῖον φωτισμόν, ἵνα ἀξιωθῶμεν ἑορτάσαι «ἁλιευτικῶς καί οὐχί ἀριστοτελικῶς», τοὐτέστιν πνευματικῶς καί οὐχί κοσμικῶς τε καί ὑλικῶς τήν Μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν, τήν Γέννησιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Ἔτη πολλά εἰρηνικά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα. Ἀμήν».