Ο Εορτασμός της Αναστάσεως του Λαζάρου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Διαδώστε:

Το Σάββατο του Λαζάρου, εορτάσθηκε υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων η μνήμη της υπό του Κυρίου εκ νεκρών εγέρσεως του αγίου και δικαίου φίλου Αυτού Λαζάρου.

Το γεγονός αυτό εορτάσθηκε:

Α´. Στη Βηθανία:

Στην γυναικεία Ιερά Μονή των αδελφών του Λαζάρου Μάρθας και Μαρίας στη Βηθανία τελέστηκε ο Εσπερινός, παραμονή της εορτής, και Θεία Λειτουργία, ανήμερα της εορτής, προεξάρχοντος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχο και Αρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Αριστοβούλου, των Αγιοταφιτών Ιερομονάχων π. Επιφανίου, π. Χριστοδούλου, του εκπροσώπου του Πατριαρχείου Μόσχας Αρχιμανδρίτου π. Βασιανού, Ιερέων εξ αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και του Ιεροδιακόνου π. Ευλογίου, ψάλλοντος του Ιεροδιακόνου π. Συμεών και του μοναχού Ιωσήφ, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Δημητρίου Αγγελοσοπούλου και μετέχοντος πυκνού εκκλησιάσματος προσκυνητών εκ πολλών Ορθοδόξων χωρών.

Πρός τό εὐλαβές ἐκκλησίασμα τοῦτο τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα ἑλληνιστί ὡς ἕπεται :

«Σήμερον Βηθανία, προανακηρύττει τὴν Ἀνάστασιν, Χριστοῦ τοῦ ζωοδότου, τῇ ἐγέρσει Λαζάρου χορεύουσα. Τῇ σαρκὶ περιγραπτός, ὑπάρχων ὁ ἀπερίγραπτος, εἰς Βηθανίαν ἐλθών, ὡς ἄνθρωπος Δέσποτα, δακρύεις τὸν Λάζαρον· ὡς Θεὸς δὲ θέλων, ἀνιστᾷς τὸν τετραήμερον», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ προσκυνηματικῷ τόπῳ τῆς πατρίδος τοῦ Λαζάρου, τῆς Βηθανίας, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν κοινήν πρό τοῦ Πάθους τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἀνάστασιν, τοὐτέστιν τήν ἔγερσιν τοῦ ἁγίου καί δικαίου φίλου τοῦ Χριστοῦ Λαζάρου, τοῦ τετραημέρου.

Ὡς δέ μαρτυρεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, τῷ καιρῷ ἐκείνῳ: «ἦν δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς· ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει· ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι· Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ· ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι’ αὐτῆς», (Ἰωάν. 11, 1-4).

Ἑρμηνεύοντες τούς λόγους τούτους οἱ θεοφόροι Πατέρες, ὁ μέν Ἀμμώνιος λέγει «οὐ γάρ τοσαύτης ἦν δόξης καί θαύματος τό ἐγεῖραι τόν Λάζαρον ἐκ τῆς νόσου, ὅσον τό ἀναστῆναι αὐτόν [τόν Χριστόν] ἐκ νεκρῶν». Ὁ δέ Κύριλλος Ἀλεξανδρείας ἐπισημαίνει: «εἰ δέ αὐτός (ὁ Κύριος) μέν εἶπε μή εἶναι πρός θάνατον τήν τοῦ Λαζάρου ἀρρωστίαν, συμβέβηκε δέ ὁ θάνατος, οὐδέν θαυμαστόν. Πρός γάρ τό πέρας ὁρῶντες τοῦ πράγματος καί ὅτι ἔμελλε μετ’ ὀλίγον ἀναστῆναι· οὐχί τί συμβέβηκεν ἐν τῷ μεταξύ σκοποῦμεν, ἀλλ’ εἰς ποῖον ἀπέβη τό πέρας. Ἔκρινε γάρ Κύριος ἀσθενοῦντα δεῖξαι τόν θάνατον, καί τό συμβάν εἰς δόξαν Θεοῦ δεῖξαι, τοὐτέστιν ἑαυτοῦ».

Καί ἁπλούστερον: «Ἐάν ὁ Κύριος εἶπεν ὅτι ἡ ἀρρώστεια τοῦ Λαζάρου δέν εἶναι πρός θάνατον, παρ’ ὅτι ὁ θάνατος συνέβη, οὐδέν τό παράξενον. Διότι βλέποντας τό ἀποτέλεσμα τοῦ γεγονότος, ὅτι δηλαδή ἔμελλεν (ὁ Κύριος) μετ’ ὀλίγον ἀναστηθῇ, ἡμεῖς δέν ἐξετάζομεν τί ἐν τῷ μεταξύ συνέβη, ἀλλά ἐξετάζομεν ποῖον ἦτο ὁ τελικός σκοπός. Καί τοῦτο διότι ὁ Κύριος ἦτο ἀποφασισμένος νά δείξῃ ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἀσθενής – ἀδύνατος καί ὅτι τό συμβάν τοῦτο (τοῦ Λαζάρου) ἐγένετο εἰς δόξαν Θεοῦ δηλαδή τοῦ Ἑαυτοῦ Του (τοῦ Χριστοῦ).

Τοῦτο ἀκριβῶς ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας λέγων: «Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ Πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μοῦ ἀδελφοί, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἦλθεν εἰς Βηθανίαν μετά τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα, διά νά ἀνακαλέσῃ, δηλαδή νά ἀνακτήσῃ τόν τεθνεῶτα τετραήμερον φίλον Αὐτοῦ Λάζαρον καί νά προκηρύξῃ τήν ἰδίαν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή· ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα», (Ἰωάν. 11, 25-26).

Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, ὡς μαρτυρεῖ τοῦτο κηρύττων καί λέγων ὁ θεῖος Παῦλος: «εἰ δέ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἐστίν, οὐδέ Χριστός ἐγήγερται· εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ἡμῶν», (Α΄ Κορ. 15, 13-11).

Ὁ Ἀναστάς Χριστός εἶναι τό πλήρωμα τῆς ἱερᾶς ἱστορίας, τό πλήρωμα δηλονότι τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου καί τῶν προφητῶν. Διό καί ἡμεῖς κλάδους ἐλαιῶν βαστάζοντες καί βαΐα εὐχαρίστως μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «εἰσερχομένου σου Κύριε, εἰς τὴν ἁγίαν Πόλιν, ἐπὶ πώλου καθήμενος, ἔσπευδες ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ Πάθος, ἵνα πληρώσῃς Νόμον καὶ Προφήτας, οἱ δὲ παῖδες τῶν Ἑβραίων, τῆς Ἀναστάσεως τὴν νίκην προμηνύοντες, ὑπήντων σοι μετὰ κλάδων, καὶ βαΐων λέγοντες· Εὐλογημένος εἶ Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς», καί δώρισαι ἡμῖν καί τῇ δοκιμαζομένῃ ὑπό τῆς πολεμικῆς κρίσεως περιοχῇ ἡμῶν τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν εἰρήνην. Ἀμήν, ἔτη πολλά καί εὐλογημένον Πάσχα».

Μετά την θεία Λειτουργία, παρά τας δυσμενείς καιρικές συνθήκες ακολούθησε λιτανεία προς τον τάφον του Λαζάρου, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Αριστοβούλου, ένθα και ανεγνώσθη η κατά Ιωάννην Ευαγγελική Περικοπή της εγέρσεως του Λαζάρου και ανεπέμφθη δέησις.

Ακολούθησε επίσκεψη στην πλησιόχωρο Δημαρχία της Βηθανίας και τέλος τράπεζα στην Ιερά Μονή Μάρθας και Μαρίας παρατεθείσα υπό της ηγουμένης Γεροντίσσης Μητροδώρας και των μοναζουσών αυτής.

Β´. Στο Όρος των Ελαιών:

Παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Εσπερινός, το Μικρό Απόδειπνο στο Ιερό Προσκύνημα της Αναλήψεως και η Ιερά λιτανεία προς την Ιερά Μονή Γαλιλαίων Ανδρών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τον οποίον υποδέχθηκε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά του Πατριαρχικού Επιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Δημητρίου Αγγελοσοπούλου.

Το πρωί του Σαββάτου του Λαζάρου, ανήμερα της εορτής, τελέστηκε κατά το προσκυνηματικό τυπικό θεία Λειτουργία επί του τόπου της Αναλήψεως του Σωτήρος ημών Χριστού, εντός του προσκυνήματος και ουχί εις τον υπαίθριον χώρον τον υποκάτω του αντισκήνου, λόγω του υετού, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου, συλλειτουργούντων αυτού του Γέροντος Καμαράση Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου και του Αρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου, των Αραβοφώνων Ιερέων π. Νεκταρίου και π. Γεωργίου και του Ιεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως διακόνου π. Ευσταθίου μετά των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής Σιών ελληνιστί και της χορωδίας του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου αραβιστί και μετεχόντων ολίγων εντοπίων πιστών και προσκυνητών.

Μετά την θεία Λειτουργία εδεξιώθη την Αρχιερατικήν συνοδείαν ο επέχων θέσιν Ηγουμένου Επιστάτης και ανακαινιστής της έναντι του Προσκυνήματος Ιεράς Μονής Αναλήψεως μοναχός Αχίλλιος.

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.