Η Νεκρώσιμος Ακολουθία του αδίκως φονευθέντος στη θανατηφόρα επίθεση στο Τελ-Αβίβ την 1η Οκτωβρίου, Ιωνά Καρούση, έλαβε χώρα το μεσημέρι του Σαββάτου, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος επί του λόφου Σιών.
Της Νεκρωσίμου Ακολουθίας προεξήρξε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Λύδδης κ. Δημητρίου και Μαδάβων κ. Αριστοβούλου και πολλών Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και Ιερέων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, τη παρουσία των γονέων αυτού και συγγενών, και του Πρέσβεως της Ελλάδος στο Τελ – Αβίβ κ. Κυριακού Λουκάκη, του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στην Ιεροσόλυμα κ. Δημητρίου Αγγελοσοπούλου και αθρόου πλήθους χριστιανών και μελών της Εβραϊκής Κοινότητος.
Μετά την Απόλυση της Νεκρωσίμου Ακολουθίας ο προσφιλής Ιωνάς ενετάφη στο παρά την Πατριαρχική Σχολή Σιών προσκείμενο Κοιμητήριο.
Μετά τον ενταφιασμό, οι γονείς του μακαριστού νεαρού δέχθησαν στην αίθουσα τελετών της Σχολής τα συλλυπητήρια του Μακαριωτάτου, των Αγιοταφιτών Πατέρων του Πρέσβεως της Ελλάδος κ. Κυριακού Λουκάκη, ο οποίος προσφωνών είπε ότι “ο Ιωνάς ήτο ελαία ειρήνης και ελπίδος, την οποίαν δεν άφησαν να καρποφορήση εις τέλος οι φονεύσαντες αυτόν”, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος και πληθώρα μελών της Εβραϊκής Κοινότητος, μετά των οποίων συνεδέοντο ο δολοφονηθείς Ιωνάς και οι γονείς αυτού.
Στην συγκινητική εκδήλωση προσεφώνησαν τους γονείς αυτού για συλλυπητήρια ο Διευθυντής του Νοσοκομείου της Ορεινής Hadassa, Ιατρικαί οργανώσεις και οι μαυροφορούντες συμφοιτητές αυτού, οι οποίοι επήνεσαν την προσωπικότητα και την δραστηριότητα αυτού ως παραδείγματος και συμβόλου χριστιανικής ανθρωπιστικής ειρηνικής προσφοράς προς την σημερινή νεολαία και προς όλους.
Ο επικήδειος λόγος
Τον επικήδειο εξεφώνησε εξ ονόματος του Μακαριωτάτου ο Γέρων Αρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, έχοντα ως εξής:
“Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἐλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα,
κ. Πρέσβυ τῆς Ἐλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ,
Σεβαστοί Πατέρες,
Εὐλαβεῖς χριστιανοί,
Ἐντιμoλογιώτατοι φίλοι τῆς οἰκογενείας Καρούση,
Θλῖψις καί στενοχωρία, θρῆνος καί κλαυθμός, κοπετός καί ὀδυρμός πολύς, διακατέχουν τήν οἰκογένειαν τῶν ἰατρῶν κ. Δημητρίου καί κ. Οὐρανίας Καρούση, μελῶν τῆς Ἑληνικῆς Παροικίας Ἱεροσολύμων. Οὗτοι «οὐ θέλουσι παρακληθῆναι», «κλαίουσι» τόν μονογενῆ υἱόν αὐτῶν, «τό μόνον παραμύθιον» αὐτῶν, Ἰωνᾶν τόν ἀγαπητόν, «ὅτι οὐκ ἐστί». Πρό τινων μόλις ἡμερῶν ἐν τῇ ἐκτελέσει τῆς ἐργασίας αὐτοῦ, ἐγένετο θῦμα ὁμοῦ μετ’ ἄλλων βιαίας καί θανατηφόρου ἐπιθέσεως ἀνοσίου χειρός. Οὗτος, ὁ προκείμενος ἀγαπητός νεκρός ἡμῶν, ἐγαλουχήθη ὑπό τῶν γονέων αὐτοῦ «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου» καί ἀπό τῆς παιδικῆς ἕως καί τῆς νεανικῆς ἡλικίας αὐτοῦ «ἐξελέξατο παραῤῥιπτεῖσθαι οὐχί ἐν σκηνώμασιν ἁμαρτωλῶν ἀλλά ἤ ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου» (Ψαλμ. 83) καί δή ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Συμεών εἰς Καταμόνας. Διεκρίνετο ὡς ἀριστοῦχος τελειόφοιτος φοιτητής εἰς τάς Ἀρχιτεκτονικάς σπουδάς αὐτοῦ εἰς τό Πανεπιστήμιον τοῦ Τέλ –Ἀβίβ.
Οὐχ ἧττον, τί εἴπωμεν περί τῶν γονέων αὐτοῦ, φίλτατα διακειμένων πρός τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον, καί ἐμφυτευσάντων εἰς τήν ψυχήν τοῦ υἱοῦ αὐτῶν τήν ἔφεσιν πρός μάθησιν, τήν εὐγένειαν τοῦ χαρακτῆρος καί τήν χρηστότητα τῶν ἠθῶν; Τί εἴπωμεν περί τῆς μητρός αὐτοῦ, διατελεσάσης Κυρηναίου τοῦ συζύγου αὐτῆς Δημητρίου Καρούση, ἵνα οὗτος ἐπιτελῇ ἀνεμποδίστως τό ἐπιστημονικόν ἰατρικόν πρωτότυπον καί ρηξικέλευθον ἔργον αὐτοῦ εἰς τό ἐν τῇ Ὀρεινῇ Πανεπιστημιακόν νοσοκομεῖον «Χαντάσσα», ὡς νευρολόγος, Διευθυντής τῆς Μονάδος Νευρο- Ἀνοσιολογίας καί διακεκριμένος καθηγητής εἰς τό Πανεπιστήμιον μέ εἰδικότητα εἰς τήν κατά πλάκας σκλήρυνσιν, θεράπων ἰατρός βαρέως ἀσθενούντων ἐξ Ἰσραήλ, ἐξ ὅλης τῆς Ἁγίας Γῆς, ἐξ Ἑλλάδος καί ἐκ πολλῶν ἄλλων χωρῶν; Τήν εὐεργετικήν ἰατρικήν ἀνθρωπιστικήν προσφοράν αὐτοῦ ὁ καθηγητής κ. Καρούσης ἀπένειμε εἰς Ἁγιοταφίτας Πατέρας, εἰς τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας Ἱεροσολύμων καί πρός πάντας ἀνεξαιρέτως. Ἡ θύρα τοῦ ἰατρείου αὐτοῦ ἦτο πάντοτε ἀνοικτή πρός πάντας.
Ἐν ἐκτιμήσει ὅλων τούτων, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ἡ Ποιμαίνουσα Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Τόπων, Ποιμαινομένη ὑπό τοῦ Προεξάρχοντος τῆς νεκρωσίμου Ἀκολουθίας ταύτης Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου καί θεμελιουμένη ἐπί τοῦ ἀχράντου καί ζωοποιοῦ αἵματος Χριστοῦ Ἐνανθρωπήσαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος, δέεται, ὅπως εἰς τό πνευματικόν αὐτῆς τέκνον, τόν προσφιλῆ προκείμενον νεκρόν ἡμῶν, νεαρόν Ἰωνᾶν, συγχωρηθῇ πᾶν πλημμέλημα εἴτι ὡς ἄνθρωπος ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως ἥμαρτε, καθότι οὐδείς ἀναμάρτητος εἰ καί μία ἡ ἡμέρα τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς, ὅπως λογισθῇ ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ὁ ἄδικος θάνατος αὐτοῦ καί ὅπως ἀξιωθῇ ἀκοῦσαι τῆς εὐλογημένης φωνῆς Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος καί Θεοῦ ἡμῶν: «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου» καί ὅπως ἡ ψυχή αὐτοῦ καταταγῇ ἐν χώρᾳ ζώντων μετά δικαίων καί ὁσίων, ὡσαύτως δέ, ἐκφράζουσα τά βαθύτατα συλλυπητήρια αὐτῆς, δέεται ὑπέρ τῆς Θείας καί γλυκείας παραμυθίας ἄνωθεν πρός τούς γονεῖς καί λοιπούς συγγενεῖς αὐτοῦ. Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ!”