Τη μνήμη του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου τίμησαν με ιερά αγρυπνία, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, στη Λαύρα την οποία ο ίδιος ίδρυσε στη έρημο της Ιουδαίας.
Αναλυτικά το Δελτίο Τύπου της Αρχιγραμματείας:
Τήν Τετάρτην, 5ην/18ην Δεκεμβρίου 2019, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, εἰς τήν ὑπ’ αὐτοῦ ἱδρυθεῖσαν Λαύραν εἰς τήν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας μετά τήν Βηθλεέμ καί τό Χωρίον τῶν Ποιμένων εἰς τήν δεξιάν ὄχθην τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων, τῷ ἀκολουθοῦντι τήν ροήν αὐτοῦ πρός τήν Νεκράν θάλασσαν.
Τήν Μονήν ταύτην ἵδρυσεν ὁ ἅγιος Σάββας, προελθών ἐκ τῆς πατρίδος αὐτοῦ Μουταλάσκης τῆς Καππαδοκίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν τό 456 μ.Χ., μαθητεύσας πρότερον παρά τῷ ἁγίῳ Εὐθυμίῳ τῷ Μεγάλῳ καί ἁγίῳ Θεοκτίστῳ.
Ἡ Λαύρα αὕτη, ζῶντος εἰσέτι τοῦ ἁγίου Σάββα, ἀλλά καί μετά τήν κοίμησίν του ἀνεδείχθη μοναστικόν κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς χριστιανοσύνης ὅλης, ἀλλά καί κέντρον τῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ ἀγώνων τοῦ ἁγίου Σάββα καί τοῦ συμπατριώτου καί συγχρόνου καί φίλου αὐτοῦ ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου διά τήν ἐπικράτησιν τοῦ δόγματος τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος, τῶν ἐν τῇ μιᾷ ὑποστάσει τοῦ Χριστοῦ δύο φύσεων.
Ἐν τῇ Λαύρᾳ φυλάσσσεται ἀπό τοῦ ἔτους 1965 καί τό τίμιον λείψανον τοῦ ἁγίου Σάββα ὡς εὐλογία καί ἐνίσχυσις τῶν προσκυνούντων αὐτό.
Ἐν τῇ ἱστορικῇ ἱερᾷ Μονῇ ταύτῃ ἐτιμήθη ὁ ὅσιος Σάββας τήν ὡς ἄνω ἡμέραν δι’ ὁλονυκτίου ἀγρυπνίας, ἧς προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ προεξάρξαντος Ἀρχιερέως τῆς ἀγρυπνίας τοῦ Ἑσπερινοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰγνάτιος ἡγούμενος τῆς Μπετζάλλας, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου Μάρκου, τοῦ Ἱεροδιακόνου Συμεών, ψαλλούσης τῆς χορωδίας τοῦ καθηγητοῦ κ. Μπαλαγεώργου δεξιά ἑλληνιστί τῇ βοηθείᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών καί τῆς χορῳδίας ὑπό τόν Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον Ἂκκρης-Πτολεμαΐδος Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον ἀριστερά ἀραβιστί καί μετεχόντων ἐν προσευχῇ προσκυνητῶν καί ἐντοπίων ἐκ Βηθλεέμ, Μπετζάλλας καί Χωρίου τῶν Ποιμένων, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου.
Πρός τό ἐκκλησίασμα τοῦτο ὡμίλησεν ὁ Μακαριώτατος διά κηρύγματος Αὐτοῦ ὡς ἕπεται:
«Ὅτι κρείσσων ἡμέρα μία ἐν ταῖς αὐλαῖς σοῦ ὑπέρ χιλιάδας· ἐξελεξάμην παραρριπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ μου μᾶλλον ἢ οἰκεῖν με ἐν σκνώμασιν ἁμαρτωλῶν», (Ψαλμ. 83,11).
Ἀγαπητοί ἅγιοι Πατέρες καί ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,
Ἡ Χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ τῆς ἐρήμου, ἵνα ἑορτίως τιμήσωμεν τήν θείαν καί σεπτήν μνήμην τοῦ θεόφρονος ἡμῶν Πατρός Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.
Ὁ ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Σάββας, γενόμενος πολιστής τῆς ἐρήμου ἐν Παλαιστίνῃ, ἀνεδείχθη τῶν Ἀγγέλων ἰσοστάσιος, τῶν ὁσίων ὁμόσκηνος, τῶν προφητῶν συνόμιλος καί τῶν Μαρτύρων καὶ Ἀποστόλων συγκληρονόμος, ἀκούων πάντοτε εἰς τάς προτροπάς τοῦ ἱερωτάτου Παύλου: «ἡμῶν γάρ τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καί Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα, Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ὃς μετασχηματίσει τό σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τό γενέσθαι αὐτό σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ», (Φιλιπ. 3, 20-21)
Ὁ ἐν ταῖς μοναστικαῖς Λαύραις τῆς ἐρήμου τῆς Ἰουδαίας καί τοῦ Ἰορδάνου ἀσκηθείς καί παρά τούς πόδας μεγάλων καί θεοφόρων καθηγητῶν μαθητευθείς, τήν πνευματικήν πολιτείαν ἐπέτυχεν τῇ δυνάμει τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, «τόν μετασχηματισμόν τοῦ σώματος αὐτοῦ, γενόμενον σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης τοῦ σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Χριστοῦ».
Μαρτύριον ἀψευδές τοῦ γεγονότος τούτου ἀποτελεῖ τό ἐνταῦθα φυλασσόμενον καί εὐλαβούμενον ἄφθαρτον σκήνωμα, δηλονότι τό εὐωδιάζον λείψανον τοῦ ἡγιασμένου Πατρός ἡμῶν Σάββα, ὃν ὁ Κύριος ἐδέξατο «εἰς τήν βασιλείαν Αὐτοῦ τήν ἐπουράνιον» (Β Τιμ. 4, 18), «φῶς οἰκῶν [τά νῦν] ἀπρόσιτον», (Α Τιμ. 6,16).
Τήν ἐπουράνιον βασιλείαν τοῦ Χριστοῦ καί τό ἀπρόσιτον φῶς καταγγέλλει καί εὐαγγελίζεται ἡ ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων ἡμῶν Ἐκκλησία διά τῶν ἁγίων αὐτῆς, οἵτινες κοσμοῦν τό θεανθρώπινον αὐτῆς σῶμα, δηλονότι τό σῶμα Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διότι κατά τόν θεῖον Παῦλον αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλή τοῦ Σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὃς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτός πρωτεύων, ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τό πλήρωμα κατοικῆσαι καί δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τά πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διά τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι’ αὐτοῦ εἴτε τά ἐπί τῆς γῆς εἴτε τά ἐν τοῖς οὐρανοῖς», (Κολ. 1, 18-20)
Ἰδού λοιπόν διά τί ὁ μέν Δαυΐδ ἀναφωνεῖ λέγων: «ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ υἱοί Θεοῦ, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν καί τιμήν, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δόξαν ὀνόματι αὐτοῦ, προσκυνήσατε τῷ Κυρίῳ ἐν αὐλῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ» (Ψαλμ. 28,1-2). Τό δέ πλῆθος τῶν ἀγγέλων ἐγένετο αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14). Καί ἀναλυτικώτερον, δόξα ἂς εἶναι εἰς τόν Θεόν εἰς τά ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τούς ἐκεῖ κατοικοῦντας ἀγγέλους· καί εἰς τήν γῆν ὁλόκληρον, ἡ ὁποία εἶναι ταραγμένη ἀπό τήν ἁμαρτίαν καί τά βίαια πάθη της, ἂς βασιλεύσῃ ἡ θεία εἰρήνη· διότι ὁ Θεός ἐξεδήλωσε τώρα λαμπρῶς τήν εὔνοιαν καί εὐαρέσκειάν Του εἰς τούς ἀνθρώπους διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ Του.
Αὐτῆς ἀκριβῶς «τῆς θείας εἰρήνης» ἐγένετο κοινωνός καί μέτοχος ὁ ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Σάββας σύν πᾶσι τοῖς ἁγίοις τοῦ Χριστοῦ, «αὐτός γάρ ὁ Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν», (Ἐφ. 2, 14). Αὐτήν τήν εἰρήνην τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἐν τῷ Σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ γεννηθέντος ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας εὐαγγελίζεται ὁ σήμερον τιμώμενος Πατήρ ἡμῶν Σάββας, τό ὄργανον τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Παρακαλέσωμεν τόν ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Σάββαν τόν ἡγιασμένον καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν αὐτῷ: «Χριστόν ἱκέτευε, Χριστόν δυσώπει, Ὅσιε, δωρηθῆναι τῇ Ἐκκλησία, ὁμόνοιαν, εἰρήνην καί μέγα ἔλεος· Ἡμᾶς δέ τούς ὑμνοῦντάς σε, ἀξίωσον ἑορτάσαι ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ τήν θείαν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ Γέννησιν. Ἀμήν. Εὐλογημένα Χριστούγεννα».
Τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε κέρασμα καί τράπεζα, μεθ’ ἥν διά τῆς ἐπισκέψεως εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἀββᾶ Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἐπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα.
Πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου ἐτελέσθη θεία Λειτουργία ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Στεφάνου καί εἰς τό Ἱερόν Παρεκκλήσιον αὐτοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀρχαγγέλων τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων, τῇ φροντίδι τοῦ ἡγουμένου καί ἀνακαινιστοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου.