Την Πέμπτη, 3/16 Φεβρουαρίου 2023, εορτάσθηκε ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή αυτού, την επονομαζομένη Κατά Μόνας στη Δυτική Ιερουσαλήμ πλησίον της Ιεράς Μονής του Τιμίου Σταυρού και του Εβραϊκού Κοινοβουλίου στο Λόφο Κατά Μόνας.
Η εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου εορτάσθηκε στην Ιερά Μονή για να τιμηθεί ιδιαιτέρως ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, ως ο διακονήσας κατ’ εξοχήν στο γεγονός της Υπαπαντής του Κυρίου, καθώς δέχτηκε στην αγκαλιά του τον Ιησού και αναφώνησε: «Νυν απολύεις τον δούλόν σου, Δέσποτα, κατά το ρήμά σου, εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών, και δόξαν λαού σου Ισραήλ», (Λουκ.2, 29-32).
Προς τιμήν του Αγίου Συμεών, την μνήμην του οποίου εορτάζει η Εκκλησία την επαύριον της εορτής της Υπαπαντής, προεξήρξε θείας Λειτουργίας ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου και Μαδάβων κ. Αριστοβούλου και Ιερομονάχων Αγιοταφιτών, ως των Αρχιμανδριτών π. Ματθαίου και π. Ιερωνύμου, Αραβοφώνων Πρεσβυτέρων και Ιερομονάχων άλλων Ορθοδόξων χωρών, ως του Προισταμένου της Ρωσικής Αποστολής εις Ιεροσόλυμα (MISSIA) Αρχιμανδρίτου π. Αλεξάνδρου, του Αρχιδιακόνου π. Μάρκου και των Ιεροδιακόνων π. Συμεών και π. Ευλογίου, ψάλλοντος του κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου με μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Σιών, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα και της Προξένου κ. Χριστίνης Ζαχαριουδάκη μετά μελών του Προξενείου και του Πρέσβη της Γεωργίας στο Τελ – Αβίβ κ. Lasha Zhvania και προσευχομένων Ελληνοφώνων, Ρωσοφώνων, Ρουμανοφώνων και Αραβοφώνων πιστών.
Προς αυτούς κήρυξε τον Θείο Λόγο ο Μακαριώτατος στα ελληνικά, τα ρωσικά και τα αραβικά:
«Καί ἰδού ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών … καί αὐτός ἐδέξατο αὐτόν [τόν Χριστόν Κυρίου] εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ καί εὐλόγησε τόν Θεόν καί εἶπε: «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν σου, Δέσποτα, κατά τό ρῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καί δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ», (Λουκ. 2, 29-32).
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε ἅπαντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῷ τόπῳ, ἔνθα σῴζεται ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου, ἵνα ἑορτάσωμεν μετά τῆς Ἁγίας Ἄννης τῆς προφήτιδος τήν ἱεράν αὐτῶν μνήμην καί Σύναξιν.
Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μετά γλαφυρότητος καί σαφηνείας ἱστορεῖ τήν μετά τεσσαράκοντα διελθουσῶν ἡμερῶν ἀπό τήν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ ἐν Βηθλεέμ, εἴσοδον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Σολομῶντος κατά τήν συνήθειαν τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου.
Ἡ παρουσίασις τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ Ναῷ ὑπό τῆς μητρός αὐτοῦ, τῆς Παρθένου Μαρίας καί Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος, ἀλλά καί ἡ ὑπαπαντή, δηλονότι ἡ ὑποδοχή αὐτοῦ ὑπό τοῦ δικαίου Συμεών καί τῆς Προφήτιδος Ἄννης, ἀποτελοῦν τό περιεχόμενον τῆς σημερινῆς ἑορτῆς. Ὁ δέ δίκαιος Συμεών, ἱερεύς τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ἐγένετο ἀψευδής μάρτυς τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, τοὐτέστιν τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τοῦ ἀφορῶντος εἰς τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου: «Εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν», (Λουκ. 2, 30-32), ἀναφωνεῖ ὁ πρεσβύτης Συμεών.
Ἑρμηνεύοντες τούς λόγους τούτους τοῦ Συμεών ὁ μέν Μέγας Βασίλειος λέγει: «Σωτήριον γάρ ἔθος (= συνήθεια) ὀνομάζειν τῇ Γραφῇ τόν Χριστόν τοῦ Θεοῦ», ὁ δέ Μέγας Ἀθανάσιος λέγει «Σωτήριον οὖσαν τήν ἔνσαρκον αὐτοῦ παρουσίαν σημαίνει». «Σωτήριον εἶπε τήν σάρκωσιν τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Θεοφύλακτος.
Τό «σωτήριον τοῦτο τοῦ Θεοῦ», τό ὁποῖον εἶδον οἱ ὀφθαλμοί τοῦ Πρεσβύτου Συμεών ἡτοίμασε ὁ Θεός Πατήρ πρό καταβολῆς κόσμου δι’ ὅλον τό ἀνθρώπινον γένος «Προητοίμαστο γάρ τό [σωτήριον] τοῦ Χριστοῦ καί πρό αὐτῆς τοῦ κόσμου καταβολῆς πεφανέρωται δέ ἐν ἐσχάτοις τοῦ αἰῶνος καιροῖς», λέγει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας.
Ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, τοῦ φωτός καί τῆς εἰρήνης, ὡς μαρτυρεῖται τοῦτο ὑπό τῶν ἁγίων Προφητῶν, Ἀποστόλων καί Εὐαγγελιστῶν καί τῶν ἁγίων Γραφῶν γενικώτερον: «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν», (Α’ Ἰωάν. 4,8). «Ὁ Θεός φῶς ἐστι καί σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἐστιν οὐδεμία», (Α΄ Ἰωάν. 1,5). «Οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ Θεός ἀλλά εἰρήνης», (Α΄ Κορ. 14,33), κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος. Ὁ δέ ἅγιος Κοσμᾶς ἐπίσκοπος Μαϊουμᾶ ἀναφωνεῖ ὑμνολογικῶς καί λέγει ἐπικαλούμενος τόν Προφήτην Ἡσαΐαν: «Ὡς εἶδεν Ἡσαΐας συμβολικῶς ἐν θρόνῳ ἐπηρμένῳ Θεόν ὑπ’ ἀγγέλων δόξης δορυφορούμενον, ὤ τάλας ἐβόα ἐγώ πρό γάρ εἶδον σωματούμενον Θεόν φωτός ἀνεσπέρου καί εἰρήνης δεσπόζοντα».
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Προφήτης Ἡσαΐας ἠξιώθη νά δεῖ τόν ὑψηλόν καί ἐπῃρμένον θρόνον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος (θρόνος) ἀποτελοῦσε σύμβολον καί προεικόνισιν τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, ἡ ὁποία, τῇ ἐπισκιάσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐγένετο ἔμψυχος θρόνος τοῦ Θεοῦ, δεδομένου ὅτι ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων αὐτῆς ἔλαβε σάρκα ὁ Θεάνθρωπος Κύριος καί Σωτήρ ἡμῶν. Διό καί ὁ ὑμνῳδός προσθέτει λέγων: « Ὁ σωματούμενος Θεός» εἶναι ὁ «δεσπόζων φωτός ἀνεσπέρου καί εἰρήνης».
Αὐτοῦ ἀκριβῶς τοῦ «δεσπόζοντος ἀνεσπέρου φωτός καί εἰρήνης», ἐγένετο κοινωνός καί μέτοχος ὁ ἅγιος Συμεών οὐχί μόνον διά τῶν φυσικῶν αὐτοῦ ὀφθαλμῶν, ἀλλά καί διά τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς καί τῆς καθαρᾶς καρδίας αὐτοῦ. «Καί αὐτός [ὁ Συμεών] ἐδέξατο αὐτόν [τόν Χριστόν] εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ καί εὐλόγησεν τόν Θεόν», λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς (Λουκ. 2,38). Εὐλόγησε, δηλαδή ἐδόξασε τόν Θεόν ὁ γηραιός Συμεών, διότι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί αὐτοῦ τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ (Πρβλ. Λουκ. 2,30). «Θυσίαν αἰνέσεως δοξάσει με καί ἐκεῖ ὁδός ᾗ δείξω αὐτῷ τό σωτήριόν μου», (Ψαλμ. 49,23). Ἀρκεῖ ἡ θυσία τῆς αἰνέσεως νά μέ δοξάσῃ πραγματικῶς καί αὐτός εἶναι ὁ δρόμος, τόν ὁποῖον θά δείξω εἰς πάντα βαδίζοντα ἐν αὐτῷ τήν σωτηρίαν μου», λέγει Κύριος.
Τό δέ σωτήριον τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό πνευματικόν αὐτοῦ φῶς, τό ὁποῖον θά φανερώσῃ καί θά ἀποκαλύψῃ εἰς τά ἔθνη τόν ἀληθινόν Θεόν καί τήν ἀληθῆ ὁδόν τῆς σωτηρίας, δηλονότι τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι τό ἀποκαλυφθέν φῶς, «φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν», (Λουκ. 2, 32). «Ὁ Χριστός», ἐπισημαίνει ὁ ἔγκριτος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας Κύριλλος Ἀλεξανδρείας: «γέγονε φῶς τοῖς ἐν σκότει πεπλανημένοις καί ὑπό χεῖρα πεσοῦσι διαβολικήν» .
Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, οὖσα τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Χριστός ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας (Πρβλ. Κολ. 1,18) ἀποτελεῖ τήν μοναδικήν πηγήν τοῦ ἀληθινοῦ φωτός, τοῦ φωτίζοντος πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον (Πρβλ. Ἰωάν. 1,9). Διό καί ὁ ὑμνῳδός λέγει: «Τό στερέωμα τῶν ἐπί σοι πεποιθότων, στερέωσον, Κύριε, τήν Ἐκκλησίαν, ἥν ἐκτήσω τῷ τιμίῳ Σου αἵματι», [Κύριε, Σύ πού εἷσαι τό στήριγμα ὅλων, ὅσοι σε ἐμπιστεύονται, στερέωσε καί τήν Ἐκκλησίαν, πού ἀπέκτησες μέ τό τίμιον αἷμα Σου]. Τοῦτο ἐξ ἄλλου κηρύττει καί ὁ θεῖος Παῦλος, ἀναφερόμενος εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, «ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος» (Πράξ. 20,28) καί ὅτι ὁ Χριστός ἠγάπησε τήν Ἐκκλησίαν καί ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς, ἵνα αὐτήν ἁγιάσῃ», (Ἐφ. 5,25-26).
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλεῖ πάντας «τούς πεποιθότας ἐπ’ Αὐτῷ» διά τοῦ Δικαίου καί Θεοδόχου Συμεών, ἵνα παραμείνωμεν στερεωμένοι καί ἀμετάθετοι εἰς τήν πίστιν ἡμῶν καί εἰς τήν ἐν Χριστῷ ζωήν, διότι εἰς τήν εἰλικρινῆ εὐσέβειαν εὑρίσκεται ὁ μοναδικός δρόμος τοῦ φωτός τῆς σωτηρίας.
Ὁ δέ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας προτρέπει πάντας ἡμᾶς λέγων «Τῇ Θεοτόκῳ προσδράμωμεν, οἱ βουλόμενοι κατιδεῖν τόν Υἱόν αὐτῆς πρός Συμεών ἀπαγόμενον,ὅνπερ οὐρανόθεν οἱ Ἀσώματοι βλέποντες ἐξεπλήττοντο λέγοντες: θαυμαστά θεωροῦμεν νυνί καί παράδοξα, ἀκατάληπτα, ἄφραστα· ὁ τόν Ἀδάμ δημιουργήσας βαστάζεται ὡς βρέφος· ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν ἀγκάλαις τοῦ Πρεσβύτου· ὁ ἐπί τῶν κόλπων ἀπεριγράπτως ὑπάρχων τοῦ Πατρός Αὐτοῦ, ἑκών περιγράφεται σαρκί, οὐ θεότητι, ὁ μόνος φιλάνθρωπος». Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον τό στάδιον τῆς ἁγίας καί μεγάλης νηστείας».
Την Πατριαρχική συνοδεία και το εκκλησίασμα δεξιώθηκε ο γηραιός Ηγούμενος και Ανακαινιστής της Μονής Αρχιμανδρίτης π. Θεοδώρητος.
