Μοναστήρια κι εκκλησίες της Ρουμανίας
Οι Εκκλησίες και τα Μοναστήρια της Ρουμανίας είναι πόλος έλξης για όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Δείτε μια σύντομη περιγραφή αυτών και διαβάστε την ιστορία τους.
Εκκλησίες Ιασίου
“Το Ιάσιο είναι πάνω από όλα μια εκκλησία, η εκκλησία των εκκλησιών για το παρελθόν μας, έχει πει ο ” Nicolae Iorga, Ρουμάνος ιστορικός
O Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός Ιασίου
Είναι αφιερωμένος στην αγία Παρασκευή, στην Υπαπαντή του Κυρίου και στον άγιο Γεώργιο, αποτελεί έδρα της Μητρόπολης Μολδαβίας και Μπουκοβίνας και είναι ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός στη Ρουμανία. Η κατασκευή του αποφασίστηκε το 1826 με την πρωτοβουλία του ηγεμόνα Mihail Sturdza και του μητροπολίτη Veniamin Costachi και τα λόγια έγιναν πράξη το 1839 όταν ο ναός ήταν πλέον τελειωμένος. Το 1857 όμως κατέρρευσε ο κεντρικός θόλος και ξαναχτίστηκε το 1887 σε ρυθμό μπαρόκ με χαρακτηριστικά της ιταλικής Αναγέννησης. Κάθε χρόνο, στις 14 Οκτωβρίου, μεγάλο πλήθος πιστών έρχεται από ολόκληρη τη χώρα για να προσκυνήσουν τα λείψανα της αγίας Παρασκευής, τα οποία φυλάσσονται στο ναό από το 1889.
To μοναστήρι των “Αγίων Τριών Ιεραρχών”
Για τον ελληνισμό, το μοναστήρι έχει μεγάλη σημασία, καθώς είναι ο τόπος όπου, στις 24 Φεβρουαρίου 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την Ελληνική Επανάσταση. Ακόμα, εκεί λειτούργησε η “Schola Basiliana” αλλά και τυπογραφείο όπου εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο στη ρουμανική γλώσσα, η “Cazania” του μητροπολίτη Βαρλαάμ ( 1643).
Άγιος Νικόλαος «Βασιλικός» (1492)
Έχει αυτή την ονομασία επειδή εκεί έχουν στεφθεί σχεδόν όλοι οι ηγεμόνες της Μολδαβίας. Το 19ο αιώνα έχει ανακαινιστεί από Γάλλους καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα να έχει αλλάξει η εμφάνισή του, χωρίς να έχει χάσει όμως από την ομορφιά του.
Μονή Γκόλια
Τον 16ο αιώνα, o λογοθέτης Ioan Golia έκτισε σε αυτό το σημείο μια εκκλησία. Το 1653 ο ηγεμόνας Vasile Lupu άλλαξε ριζικά την αρχιτεκτονική της. Δεν έχει πολλά κοινά με τις άλλες μολδαβικές εκκλησίες. Αποτελεί συνδυασμό βυζαντινών και γοτθικών επιρροών. Λειτούργησε και ως κάστρο, σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης, όπως το μαρτυράει η ισχυρή τείχιση.
Μονή Cetatuia
Κτήτορας είναι ο βοεβόδας Gheorghe Duca. Η κτίση του άρχισε το 1669 και τερματίστηκε το 1672.Τα μεγάλα τείχη με επάλξεις και πύργους δικαιολογούν το όνομα Cetatuia (κάστρο).Στο μοναστικό συγκρότημα ανήκει και ένα κτήριο όπου υποδεχόταν ο ηγεμόνας.
Ιερά Μονή Συχαστρίας, Ρουμανία – The Sihastria (Hermitage) Monastery – Mănăstirea Sihastria
Η Ιερά Μονή Συχαστρίας βρίσκεται στους πρόποδες των Καρπαθίων. Είναι από τα πιο πνευματικά και ησυχαστικά μοναστήρια της Ρουμανίας, όπως δηλώνει η ονομασία του, η οποία παράγεται από την ελληνική λέξη ησυχαστήριο. Κτισμένο στους πρόποδες των Καρπαθίων ξεκίνησε αρχικά το 1655, ως ησυχαστήριο το οποίο ίδρυσαν επτά ιερομόναχοι από το μοναστήρι του Νεάμτς. Το 1779 η Συχαστρία αναζωογονήθηκε πνευματικά υπό την καθοδήγηση του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι Ηγουμένου του μοναστηριού του Νεάμτς.
Το 1821 η Συχαστρία καταστρέφεται από τους τούρκους και ξαναχτίστηκε το 1824 από τον Μητροπολίτη Βενιαμίν Κωστάκη. Το Καθολικό της κτίσθηκε το 1825 και τιμάται στη Γέννηση της Θεοτόκου.
Η βυζαντινή, αλλά με εντόπιες επιδράσεις αγιογράφησή του, έγινε πριν από μερικά χρόνια. Εκπληκτική η εικόνα της Παναγίας του τέμπλου, δωρίθηκε το 1910 από το Άγιον Όρος. Το πρόσωπο της Μητέρας του Θεού φαντάζει ζωντανό. Τυπικό του μοναστηρίου είναι να διαβάζεται συνεχεία όλη την ημέρα το ψαλτήρι. Γραφικό το μικρό παρεκκλήσι του. Κτίσθηκε το 1947 και αγιογραφήθηκε με πολύ μεράκι μεταξύ 1947 και 1953 από τον Ειρηναίο Προτσένκο. Ο καλλιτέχνης αυτός του χρωστήρα πέθανε λίγο πριν ολοκληρώσει το έργο του. Θαυμάσιο το ξυλόγλυπτο εικονοστάσιο, στο οποίο είναι τοποθετημένη η εικόνα της Παναγίας. Φέρει παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Καινούρια είναι και η αγιογράφηση της μοναστηριακής τράπεζας. Εγκαινιάσθηκε το 1992. Η τράπεζα δέχεται πλήθη επισκεπτών, αφού αρχή απαράβατη του μοναστηρίου είναι να τραπεζώνεται κάθε προσκυνητής, οποιαδήποτε ώρα κι αν πατήσει εδώ το πόδι του.
Ανάμεσα στα 1909-1944 Ηγούμενος της Σκήτης έγινε ο προερχόμενος από το Άγιον Όρος, ιερομόναχος Ιωαννίκιος Μορόι και ο οποίος επιτέλεσε σπουδαίο πνευματικό έργο.
Οι πιο σημαντικοί από τους Ηγουμένους που τον διαδέχτηκαν ήταν ο Αρχιμανδρίτης Cleopa Ilie και ο Αρχιμανδρίτης Victorin Oanele.
Όσο διάστημα ο Αρχιμανδρίτης Cleopa Ilie ήτα Ηγούμενος (1945-1949), δημιούργησε μια ισχυρή μοναστική κοινότητα, με αποτέλεσμα ο Πατριάρχης Νικόδημος να ανακηρύξη την Σκήτη Συχαστρία σε κανονικό και ανεξάρτητο Μοναστήρι, χωρίζοντάς την από τα μοναστήρια Νεάμτς και Σέκου.
Υπό την καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτη Victorin Oanele η μονή της Συχαστρίας πέρασε μια περίοδο σημαντικής ανανέωσης με αποκορύφωμα τι κτίσιμο μιας καινούριας, εντυπωσιακής εκκλησίας αφιερωμένης στην Αγία Θεοδώρα της Σίχλας. Αυτή η εκκλησία καθιερώθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1997 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο τον Α΄. Στη βάση του ναού υπάρχει ένα εκκλησάκι αφιερωμένο σ΄ όλους τους Αγίους της Ρουμανίας και στον Άγιο μάρτυρα Victorin.
Από όλους τους πνευματικούς πατέρες του μοναστηριού, ο π. Paisie Olaru και ο π. Cleopa Ilie παρέμειναν ζωντανοί στη μνήμη των ανθρώπων.
Mονή Σταυροπόλεως Βουκουρεστίου
Η Μονή Σταυροπόλεως είναι Ορθόδοξο γυναικείο μοναστήρι στο κέντρο του Βουκουρεστίου, της πρωτεύουσας της Ρουμανίας. Είναι κτισμένο σε ρυθμό Brâncovenesc, ρυθμός ο οποίος είχε αναπτυχθεί στην Βλαχία την περίοδο του πρίγκηπα Constantin Brâncoveanu (1689-1714). Είναι αφιερωμένο στους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ
Ο θεμέλιος λίθος του τοποθετήθηκε το 1724, όταν ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας ήταν ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, από τον Ηπειρώτη ιερομόναχο και Αρχιμανδρίτη Πωγωνιανής, Ιωαννίκιο Στρατονικέα από την Οστανίτσα Πωγωνιανής (σημερινό Αηδονοχώρι Κόνιτσας). Ο Ιωαννίκιος ξεκίνησε μία μέρα από να πάει στο Βουκουρέστι για να μαζέψει χρήματα για το μοναστήρι του χωριού του. Τελικά έμεινε στο Βουκουρέστι όπου έκτισε την εκκλησία δίπλα σε ένα πανδοχείο που διατηρούσε ο ίδιος. Με τα έσοδα από το πανδοχείο συντηρούσε την εκκλησία…
Ο Ιωαννίκιος το 1726 στέφθηκε Μητροπολίτης Σταυροπόλεως (η αρχαία Ελληνική Αφροδισία και σήμερα Karacasu στην Τουρκία) και Έξαρχος Καρίας. Έκτοτε ο ναός λεγόταν “Ναός του Μητροπολίτη Σταυροπόλεως” και σήμερα έχει μείνει ως “Ναός Σταυροπόλεως”. Ο Ιωαννίκιος πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου του 1742 και ετάφη στον ναό.
Είναι ένα πραγματικό στολίδι με υπέροχες αγιογραφίες τόσο στο εσωτερικό του όσο και στο εξωτερικό του. Σώθηκε από την καταστροφή κατά την διάρκεια του Κομουνιστικού καθεστώτος. Υπέστη κατά καιρούς πολλές ζημίες από σεισμούς, σε έναν από τους οποίες γκρεμίστηκε ο τρούλος του. Εργασίες αποκατάστασης έγιναν στις αρχές του 20ου αιώνα κάτω από την επίβλεψη του γνωστού Ρουμάνου αρχιτέκτονα Ion Mincu. Το πανδοχείο δεν υπάρχει πια και στην θέση του σήμερα υπάρχει ένα καινούργιο κτίριο το οποίο λειτουργεί ως βιβλιοθήκη και στο οποίο υπάρχουν τοιχογραφίες, αγιογραφίες και εκκλησιαστικά βιβλία τα οποία σώθηκαν από εκκλησίες οι οποίες κατεδαφίστηκαν από το κομμουνιστικό καθεστώς. Η συλλογή του σε Βυζαντινά μουσικά βιβλία είναι η μεγαλύτερη στην Ρουμανία… Τα βιβλία που βρίσκονται στην βιβλιοθήκη έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε ψηφιακή μορφή.
Μαρμάρινες ταφόπλακες με ελληνικές επιγραφές βρίσκονται στο προαύλιο της εκκλησίας. (η συγκεκριμένη, όπως αναγράφει, βρισκόταν στον τάφο του Θεμέλη Ζαφύρη από τα Ιωάννινα της Ηπείρου). Έχει εκπληκτική χορωδία… Πλέον, πάντως, δεν λειτουργεί ως μονή
Άγιος Καλλίνικος της Τσερνίκα (7 Οκτωβρίου 1787 – 11 Απριλίου 1868)
Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι στις 7 Οκτωβρίου 1787. Στο άγιο βάπτισμα έλαβε το όνομα Κωνσταντίνος. Οι γονείς του ήταν ιδιαίτερα ευσεβείς. Η μητέρα του τελείωσε τον βίο της ως μοναχή. Μοναχός ήταν κι ένας μεγαλύτερος αδελφός του.Το 1807 εισήλθε στη μονή Τσερνίκα για να μονάσει. Το επόμενο έτος έλαβε το μοναχικό σχήμα και ονομάσθηκε Καλλίνικος. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1813 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το 1815 χειροθετήθηκε πνευματικός. Το 1817 μετέβη στο Άγιον Όρος με τον Γέροντά του Ποιμένα, ο οποίος έμεινε μόνιμα εκεί. Η παραμονή του στο Άγιον Όρος τον επηρέασε σημαντικά στήν κατοπινή του πνευματική ζωή και στον προσωπικό, μυστικό, μεγάλο ασκητικό αγώνα. Το 1818 κατεστάθη ηγούμενος της Τσερνίκα και υπήρξε φωτεινό παράδειγμα για όλη τη φιλόθεη αδελφότητα, την οποία διαποίμανε θεάρεστα επί 32 ετη. Οι μοναχοί της μονής έφθασαν τους 350.
Το 1850 εξελέγη επίσκοπος Ρίμνικ κι εργάσθηκε πολύμοχθα και διαφορότροπα μ’ επιτυχία για την πνευματική ανύψωση της επισκοπής. Στη σκήτη της επαρχίας του Φρασινέϊ εισήγαγε τους μοναχικούς θεσμούς του Αγίου Όρους. Το 1867 αποσύρθηκε στη μονή της μετανοίας του, για να ησυχάσει και να προσευχηθεί περισσότερο, προετοιμαζόμενος για την αναχώρησή του από τη γη. Ανεπαύθη οσιακά στις 11 Απριλίου του 1868, η οποία είναι και ημερομηνία της μνήμης του. Ετάφη στον ναό του Αγίου Γεωργίου, που είχε κτίσει ο ίδιος, με την παρουσία χιλιάδων πιστών. Ο άγιος ήταν κοσμημένος με τα χαρίσματα της προοράσεως και της θαυματουργίας. Πολλά θαύματα τελεί μέχρι σήμερα. Η επίσημη αναγνώριση της αγιότητάς του έγινε από την Εκκλησία της Ρουμανίας στις 21.10.1955. Εκλεκτός βιογράφος του είναι ο μαθητής του αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Μπαλντοβίν. Η μνήμη του τιμάται στις 11 Απριλίου.
Ιερός Ναός Τριών Ιεραρχών.Ενα αριστουργημα τέχνης.Το μέρος όπου ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση
Η εκκλησία των Τριων Ιεραρχών Ιασίου-Ρουμανίας είναι το πιο όμορφο κτίσμα του ηγεμόνα Βασίλε Λούπου,μια αληθινή συμφωνία τέχνης και προσευχής,χτισμένη μεταξυ 1637-1639
Στο νότιο μέρος του κυρίως Ναού υπάρχει μια σκαλιστή κόγχη,με χρυσά ψηφιδωτά,οπού βρισκόνταν τοποθετημένα τα λείψανα της αγίας οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής της Επιβατινής εδώ και εδώ .
Αυτά τα δώρησε στον ηγεμόνα Βασίλε Λούπου το 1641 το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την υλική βοήθεια που προσέφερε.και εμειναν εκεί μέχρι το 1889 όταν και μεταφέθηκαν πεντακόσια μετρα παραπάνω στον Μητροπολιτικό Ναό οπου βρίσκονται και σήμερα.
Αυτό που δίνει μοναδική αξία στον ναό είναι η εξωτερική διακόσμηση,τα κεντήματα από πέτρα που την τυλίγουν από την βάση μέχρι την κορνίζα των τρούλων.Προσφέρει μια μοναδική αισθητική,φαινομενικά ασυμβίβαστη,συνδυάζοντας την εκλεπτυσμένη γεωμετρία της Ρουμανικής τέχνης με ανατολίτικα αραβουργήματα.Σαν τους στίχους ενός ποιήματος γεμάτο γλυπτική εκφραστικότητα με τριάντα λωρίδες γλυπτών διαφορετικά σε θεματολογία η μία από την άλλη.
Ένας συνοδός του πατριάρχη Αντιοχείας Μακάριου,ο διάκονος Παύλος από το Χαλέπι,μετά από ένα ταξίδι του στην Ρωσία και στην Μολδβία λέει:’’Δεν υπάρχει εκκλησία όμοια μ’αυτή στην διακόσμηση και στην ομορφιά’’
Το 1642 με την ευκαιρία της πανορθόδοξης Συνόδου του Ιασίου, όλοι οι Ορθόδοξοι πατριάρχες θαύμασαν την ομορφιά αυτού του ναού.
Στο προαύλιο της μονής το Φεβρουάριο του 1821 ορκίστηκε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και ξεκίνησε η ελληνικη επανάσταση.
Σήμερα λειτουργεί ως ανδρικό μοναστήρι.
Τα ζωγραφισμένα μοναστήρια της Ρουμανίας
Στη βορειοανατολική Ρουμανία υπάρχει μια πόλη γνωστή για τους θρησκευτικούς θησαυρούς της που ακούνε στο όνομα “ζωγραφισμένα μοναστήρια της Μπουκοβίνα”. Πρόκειται για 8 ορθόδοξες εκκλησίες του 16ου αιώνα, μοναδικά αριστουργήματα βυζαντινής τέχνης, που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Οι εξωτερικοί τοίχοι των εκκλησιών είναι ζωγραφισμένοι με τοιχογραφίες που αναπαριστούν διάφορες θρησκευτικές σκηνές, αγίους, την κόλαση και τον παράδεισο.
Το σημαντικότερο είναι ότι όλες οι τοιχογραφίες είναι άριστα διατηρημένες κάτι που καθιστά τις εκκλησίες μοναδικές στον κόσμο της Ορθοδοξίας, συγκεντρώνοντας πλήθος κόσμου για προσκήνυμα και όχι μόνο! Επιπλέον, η καλλιτεχνική αξία τους είναι μεγάλη καθώς μόνο με τη χρήση της εικόνας οι πιστοί μπορούν να αντιληφθούν τη θρησκευτική τους ιστορία.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.
