Ο Προφήτης Δανιήλ του οποίου τη μνήμη τιμάει η Εκκλησία σήμερα, είναι ο πνευματικός προστάτης του Πατριάρχη Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ ο οποίος άγει τα ονομαστήριά του. Ο Μακαριώτατος εόρτασε σε στενό περιβάλλον, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Στις ομιλίες του ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ εκτίμησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο Προφήτης Δανιήλ, «όντας μεταξύ των ξένων, ως μειονότητα, διατήρησε την πίστη του».
Ο Μακαριώτατος προτρέπει συνεχώς τους Ρουμάνους της διασποράς να διατηρήσουν την πίστη και την εθνική τους ταυτότητα.
«Δανιήλ» σημαίνει «ο Θεός είναι ο κριτής μου» στα εβραϊκά. Αναδεικνύοντας τη σημασία του ονόματος που φέρει, ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ υπογράμμισε ότι «πρέπει να έχουμε πάντα αίσθημα ευθύνης ενώπιον του Θεού για όλα τα λόγια, όλες τις πράξεις, όλες τις σκέψεις».
Ο Προκαθήμενος της εν Ρουμανία Ορθοδόξου Εκκλησίας τιμά την μνήμη τόσο του Προφήτη Δανιήλ (17 Δεκεμβρίου) όσο και του Οσίου Δανιήλ του Ερημίτη (18 Δεκεμβρίου) ως πνευματικούς προστάτες: «Αποτελούν προσωπικοί προστάτες αλλά και μεγάλοι υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης». είπε ο Μακαριώτατος πέρυσι .
Ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1951 στο χωριό Ντομπρέστι, στην επαρχία Τιμίς. Η κουρά του έγινε το 1987. Ως Ιεράρχης, ήταν για σύντομο χρονικό διάστημα Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής της Τιμισοάρα και από το 2007 έως τώρα είναι ο Πατριάρχης της Ρουμανίας.
Λίγα λόγια για τον Προφήτη Δανιήλ
Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες και έζησε στα τέλη του 7ου με τις αρχές 6ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα, ήταν από βασιλικό γένος και γεννήθηκε στην Άνω Βηθαρά.
Νήπιο ακόμα, οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Με την πρόνοια του Ναβουχοδονόσορα, ο Δανιήλ (που ο αυτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) με τους τρεις Εβραίους νεαρούς, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, σπούδασαν στην αυτοκρατορική αυλή. Επειδή η απόδοσή τους στις σπουδές ήταν άριστη, όταν ενηλικιώθηκαν ο βασιλιάς τους έδωσε μεγάλη θέση στο κράτος. Μάλιστα ο Δανιήλ είχε το χάρισα να ερμηνεύει όνειρα και αργότερα προφήτευσε και τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου.
Κάποτε όμως ο Ναβουχοδονόσωρ, έκανε δική του χρυσή εικόνα και απαίτησε απ’ όλους τους αξιωματούχους και το λαό να την προσκυνήσουν. Ο Δανιήλ έλειπε σε αποστολή. Ήταν όμως οι τρεις παίδες, που δεν προσκύνησαν την εικόνα. Αμέσως καταγγέλθηκαν στο βασιλιά. Αυτός τους είπε ότι, αν πράγματι δεν προσκύνησαν, τους περιμένει το καμίνι της φωτιάς. Τότε οι τρεις παίδες απάντησαν: «Άκου βασιλιά, ο ουράνιος Θεός, τον οποίο εμείς λατρεύουμε, είναι τόσο δυνατός, που μπορεί να μας βγάλει σώους και αβλαβείς από το καμίνι της φωτιάς και να μας σώσει από τα χέρια σου. Αλλά και αν ακόμα δεν το κάνει, να ξέρεις ότι τους θεούς σου δε λατρεύουμε και την εικόνα σου δεν προσκυνάμε».
Πράγματι, όταν τους έριξαν στη φωτιά, οι τρεις παίδες βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Το ίδιο συνέβη αργότερα και με το Δανιήλ, όταν ο Δαρείος τον έριξε στο λάκκο των λεόντων, επειδή έκανε την προσευχή του, ενώ ο βασιλιάς είχε διατάξει για 30 μέρες να μη κάνει κανείς ιδιαίτερη προσευχή.
Βλέποντας το θαύμα ο Δαρείος, κράτησε το Δανιήλ στην αυλή του, όπου παρέμεινε και πέθανε σε βαθιά γεράματα, πιθανότατα, στα Σούσα.
Με πληροφορίες από Basilica.ro (Sorin Ionițe), Ορθόδοξος Συναξαριστής
Φωτογραφία αρχείου Bsilica.ro