Ο παράδεισος και η κόλαση είναι καταστάσεις της ψυχής. Αυτά είπε ο Πατριάρχης Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ στο κήρυγμά του για την Κυριακή Ε’ Λουκά, μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου της Πατριαρχικής Κατοικίας.
- Της Σβετλάνα Λεβίτσκι
«Ευτυχία νιώθουν μόνο εκείνοι που ήταν ταπεινοί και ελεήμονες», είπε ο Πατριάρχης Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ την Κυριακή 30 Οκτωβρίου, εξηγώντας τη διαφορά μεταξύ παραδείσου και κόλασης ως τη διαφορά «μεταξύ ευτυχισμένης κοινωνίας και δυστυχισμένης, βασανιστικής μοναξιάς».
Αναφερόμενος στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής, ο Μακαριώτατος είπε: «Αυτή η ευαγγελική περικοπή μας δείχνει ότι η κατάσταση της ψυχής μετά τον θάνατο εξαρτάται από την πνευματική κατάσταση της επίγειας ζωής».
«Η ψυχή, μετά τον χωρισμό της από το σώμα, όντας αθάνατη, γνωρίζει τη δική της κατάσταση και τη διαφορά μεταξύ παραδείσου και κόλασης», πρόσθεσε ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ.
Στη συνέχεια, ο Μακαριώτατος εξήγησε τις ψυχικές καταστάσεις των δύο πρωταγωνιστών της παραβολής της Κυριακής Ε’ Λουκά: «Ο πλούσιος ζει μόνο βιολογικά, περιορίζοντας τη ζωή του στο υλικό κομμάτι. Η σκληρότητά του τον δείχνει να είναι αυτάρκης και να αδιαφορεί για τα βάσανα του άλλου. Από την άλλη ο καημένος ο Λάζαρος είναι μόνος και υποφέρει. Αν και δεν βρίσκεται στην ερημιά, βιώνει πολλή μοναξιά και απομόνωση. Ωστόσο, μέσα στη μοναξιά του, καλλιεργεί την ταπείνωση, τη σιωπή και την υπομονή. Δεν κρίνει κανέναν, ούτε τον ανελέητο πλούσιο».
Ακόμη, ο Μακαριώτατος, υπογράμμισε ότι μετά τον θάνατο, η κατάσταση των ψυχών αλλάζει, καθώς ο πλούσιος γνωρίζει «τα μαρτύρια της μοναξιάς στην κόλαση», και ο φτωχός Λάζαρος «την κοινωνία της ευτυχίας των δικαίων».
«Η κατάσταση της ψυχής μετά τον χωρισμό της από το σώμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο ζωής του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του», τόνισε ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ και πρόσθεσε:
«Το Ευαγγέλιο δεν μας λέει τι καλές πράξεις έκανε ο φτωχός και ποιες κακές πράξεις ο ανελέητος πλούσιος. Γενικά η κρίση γίνεται σύμφωνα με τις πράξεις του ανθρώπου. Εδώ, όμως, βλέπουμε ότι όχι μόνο τα γεγονότα έχουν σημασία, αλλά βλέπουμε ότι η κρίση του Θεού λαμβάνει υπόψη και την κατάσταση της ανθρώπινης ψυχής όταν περνά από αυτή τη ζωή στην άλλη».
Αναφερόμενος στον πλούσιο από την ευαγγελική περικοπή, ο Μακαριώτατος είπε: «Επειδή δεν ήταν ταπεινός και ελεήμων, δεν μπόρεσε να εισέλθει στην κοινωνία των δικαίων με τους ταπεινούς και ελεήμονες, και έμεινε σε εγωιστική απομόνωση, όπως έζησε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του. Η αχαριστία του προς τον Θεό και η αδιαφορία του για τους ανθρώπους, μετά τον θάνατο, τον έκαναν μια δυστυχισμένη, βασανισμένη ύπαρξη, και τον οδήγησαν στην κόλαση».
Επίσης ο Μακαριώτατος, επεσήμανε ότι η συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Ε ‘ Λουκά αναδεικνύει την μεγάλη αξία της φιλανθρωπίας, και το πόσο σημαντικό είναι να βοηθάμε τους φτωχούς. «Αυτή η ευαγγελική περικοπή ενέπνευσε την Εκκλησία να ιδρύσει καντίνες/συσσίτια για τους φτωχούς, σπίτια για ηλικιωμένους, ιατρικές εγκαταστάσεις και χώρους ανακούφισης, καθώς και φιλανθρωπικές εκστρατείες», είπε χαρακτηριστικά.
«Η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και η ταπεινή και ελεήμων αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ιδιαίτερα προς όσους έχουν ανάγκη και προβλήματα, φέρνει ευτυχία στον άνθρωπο», κατέληξε ο Πατριάρχης Ρουμανίας.
Φωτογραφία: Αρχείο Basilica.ro / Mircea Florescu
Με πληροφορίες από basilica (Ștefana Totorcea )