Η 16η Αυγούστου είναι η ημέρα που σε όλη τη Ρουμανία τιμάται η μνήμη των μαρτύρων του Brâncoveni (Μπρένκοβενι) και γίνεται ενημέρωση-εκστρατεία ευαισθητοποίησης για τη βία κατά των χριστιανών.
Φέτος, το απόγευμα της Τετάρτης 16 Αυγούστου 2023, οι Ναοί του Αγίου νεομάρτυρα Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου στο Τιργκόβιστε φωταγωγήθηκαν με κόκκινο χρώμα.
Στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι να ενημερωθεί το ποίμνιο και κυρίως οι νέοι, για το ρόλο του Χριστιανισμού στη Ρουμανική ιστορία και για τη φύση και την έκταση του χριστιανικού διωγμού, που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.
Εκτός από την φωταγώγηση των χώρων λατρείας με κόκκινο χρώμα, οι ιερείς της Αρχιεπισκοπής Τιργοβιστίου μίλησαν στους πιστούς στις ενορίες για τη θυσία των Αγίων Μαρτύρων του Brâncove και για το γεγονός ότι σήμερα, στον κόσμο, ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία που διώκεται περισσότερο.
Μάλιστα ο εκδοτικός οίκος της Αρχιεπισκοπής Tιργοβιστίου έχει εκδώσει αρκετούς τόμους αφιερωμένους στους Αγίους Μάρτυρες Brâncoveni και τη ζωή τους. Ο εορτασμός της συγκεκριμένης Ημέρας καθιερώθηκε Προεδρικό Διάταγμα στις 16 Ιουλίου 2020.
Το μαρτύριο του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου και η Αγιοποίηση του
Ο Κωνσταντίνος Μπρινκοβεάνου (Ρουμανικά: Constantin Brâncoveanu (Ρουμάνικη προφορά: konstanˈtin brɨŋkoˈve̯ϊanu γεννήθηκε το 1654, στο Μπρινκοβάνι της Ολτενίας, γιος βογιάρου της οικογένειας των Κραϊοβέστι (συγγενείς του ηγεμόνα Ματέι Μπασαράμπ).
Σε ηλικία ενός έτους ο Κωνσταντίνος έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος φονεύθηκε τον Φεβρουάριο του 1655 σε κάποια λαϊκή εξέγερση. Την ανατροφή του ανέλαβαν τα αδέλφια της μητέρας του στο Βουκουρέστι, αρχικά ο Σερμπάν Καντακουζηνός και αργότερα ο στόλνικος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός. Ως επακόλουθο ο Κωνσταντίνος έλαβε μια υψηλού επιπέδου ελληνική και λατινική παιδεία.
Φωτογραφία: Μαρτύριο του Αγίου Brâncoveni, τοιχογραφία από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου του Νέου στο Βουκουρέστι
Καθώς ο Μπρινκοβεάνου μεγάλωσε σε αρχοντικό περιβάλλον, κατά τις συνήθειες της εποχής, η εκπαίδευσή του πραγματοποιήθηκε από οικοδιδασκάλους. Η εξαιρετική ελληνομάθειά του και η ενασχόλησή του με την κλασική και τη βυζαντινή γραμματεία αντανακλάται και στην πλουσιότατη βιβλιοθήκη του, η οποία στεγάσθηκε στη μονή Hurezu. Εκεί, στην είσοδο της βιβλιοθήκης υπήρχε η εξής ελληνική επιγραφή: «Βιβλιοθήκη τροφής εραστού ψυχικής, ούτος δόμος βίβλων προτείνει πάνσοφον πανδαισίαν, εν έτει αψη΄»
Ο Κονσταντίν Μπρινκοβεάνου προσέφερε πολλά στην οικονομική, αλλά και στην πολιτιστική ανάπτυξη της Βλαχίας. Επωφελούμενος στην αρχή της ηγεμονίας του από την ειρήνη στη χώρα, έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση της μονής Χουρέζ (Hurezi), όπου κατασκεύασε και την οικογενειακή κατοικία του με το παρεκκλήσιό του.
Στα σπουδαιότερα πολιτιστικά επιτεύγματα της ηγεμονίας του συγκαταλέγονται η μετάφραση της Βίβλου στη ρουμανική γλώσσα και η ίδρυση της Αυθεντικής Ακαδημίας του Βουκουρεστίου, για την οποία μερίμνησε να τη στελεχώσει επιλέγοντας ο ίδιος τους εκλεκτούς λογίους διδασκάλους από την Κωνσταντινούπολη, αλλά και από τη Δύση. Επίσης προώθησε πολλούς Έλληνες και Βλάχους απόφοιτους της Ακαδημίας χορηγώντας τους υποτροφίες για σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Σημαντικό επίσης γεγονός υπήρξε η ίδρυση του τυπογραφείου της Ακαδημίας, το οποίο χρηματοδότησε.
Καταδικάσθηκαν σε θάνατο στις 15 Αυγούστου 1714, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τότε ο Μπρινκοβεάνου ήταν 60 ετών. Λέγεται ότι τους έβγαλαν από τη φυλακή όλους ξυπόλυτους, αλυσοδεμένους και μέσα από τους δρόμους της Πόλεως τους οδήγησαν στον τόπο της εκτελέσεως. Μπροστά πήγαινε ο μικρότερος γιος του, ο Ματθαίος, ηλικίας 12 ετών, και τελευταίος ο πρώην Ηγεμών. Στον τόπο της εκτελέσης παρευρίσκονταν παρατεταγμένα τα τάγματα των γενιτσάρων, ο ίδιος ο Σουλτάνος, ο Βεζίρης του και οι πρέσβεις των μεγάλων Ευρωπαϊκών Κρατών.
Ο δήμιος τους έβαλε να γονατίσουν όλοι, σε μια μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλον. Τους έβγαλε τους σκούφους τους και τους επέτρεψε να κάνουν μία σύντομη προσευχή, πριν την εκτέλεσή τους. Ο Φλωρεντινός γραμματέας του ηγεμόνα Anton Maria Del Chiaro περιγράφει τα γεγονότα μεταφέροντας τα έξης λόγια του Μπρινκοβεάνου: «Παιδιά μου, να έχετε θάρρος. Χάσαμε κάθε τι, που είχαμε σ΄αυτόν εδώ τον κόσμο, τουλάχιστον να σώσουμε τις ψυχές μας και να πλύνουμε τις αμαρτίες μας με το αίμα μας».
Σύμφωνα με την περιγραφή του γραμματέα του, τα κεφάλια των θυμάτων αρχικά τοποθετήθηκαν σε κοντάρια και περιφέρθηκαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, προκαλώντας αναταραχή στην πόλη. Το γεγονός αυτό, προκάλεσε φόβο περαιτέρω επεισοδίων και ως εκ τούτου, δόθηκε εντολή τα σώματα των εκτελεσθέντων να ριφθούν στο Βόσπορο. Χριστιανοί ψαράδες τα μάζεψαν από τα νερά και τα έθαψαν στη μονή της Χάλκης.
Οι συνθήκες και ο τρόπος θανατώσεως του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου οδήγησαν στην αγιοποίησή του από όλες τις ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου συγκίνησε τον Ελληνισμό, κυρίως γιατί, όπως επιγραμματικά έγραψε και ο Παναγιώτης Κοδρικάς: «Χρεωστεί η αιχμάλωτος Ελλάς εις την πανέκλαμπρον γενεάν των Πραγκοβάνων την περίθαλψιν και προστασίαν των ελληνικών γραμμάτων»
Πηγή: ©Basilica.ro / wikipedia.org
Φωτογραφία: Μαρτύριο του Αγίου Brâncoveni, τοιχογραφία από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου του Νέου στο Βουκουρέστι