Με πολλή ευλάβεια τίμησαν οι Ρουμάνοι πιστοί τον Άγιο Νεκτάριο στην Ιερά Μονή Radu Vodă του Βουκουρεστίου, όπου φυλάσσεται προς προσκύνηση απότμημα των ιερών λειψάνων του. Την ημέρα της μνήμης του, 9 Νοεμβρίου, στο ανοιχτό Βήμα της μονής, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Προχοβεάνου Τιμόθεος, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, ενώ την παραμονή τελέστηκε και Αγρυπνία.
Η βροχή, οι σφοδροί άνεμοι και το κρύο δεν πτόησαν τους πιστούς, που τις τελευταίες ημέρες περίμεναν υπομονετικά στις ουρές, προκειμένου να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα στον προαύλιο χώρο της Μονής Ράντου Βόντα. Το πρωί της κυριώνυμης ημέρας, η αυλή της μονής Radu Vodă έγινε… πολύ μικρή.
Επιμέλεια: Ευγενία Δίτσα
Το λειτουργικό πρόγραμμα ξεκίνησε με την τέλεση των Ωρών στο Παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου. Στη συνέχεια, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, πλαισιωμένος από πολλούς ιερείς και διακόνους. Επίσης, κατά την Θεία Λειτουργία ο ιεράρχης τέλεσε την εις διάκονον χειροτονία ενός νεαρού θεολόγου.
«Η ζωή του Αγίου Νεκταρίου ήταν όπως αυτή η καταιγίδα και ο άνεμος», είπε ο Επίσκοπος στο κήρυγμά του. «Ο Άγιος Νεκτάριος, την 74η χρονιά της ζωής του -στην οποία λίγο πάνω από 40 χρόνια διακόνησε το ιερό θυσιαστήριο, εκ των οποίων τα 31 ως επίσκοπος- την αφιέρωσε στον Κύριο, τον Μέγα Ποιμένα. Τον υπηρέτησε και τον αγάπησε από την παιδική του ηλικία και αναζήτησε την κοινωνία μαζί Του από την εποχή που, όταν ήταν φτωχός, έγραψε μια επιστολή στον Θεό. Και μόνο αυτή η ιστορία από τη ζωή του, θα μπορούσε να είναι το θέμα ενός μυθιστορήματος για τη ζωή ενός αγίου. Ένα μυθιστόρημα που ξεκινά με ένα γράμμα που στάλθηκε στον Θεό».
Ο Επίσκοπος αναφέρθηκε σε γεγονότα από τη ζωή του θαυματουργού Αγίου, τονίζοντας ιδιαίτερα την υπομονή με την οποία υπέμεινε για πολλά χρόνια τις αδικίες που υπέστη. «Το σπίτι», σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, «πάνω στον ισχυρό βράχο (την πέτρα) της πίστης», το οποίο οι άνεμοι, τα κύματα και οι δοκιμασίες που πέρασε δεν μπορούσαν να γκρεμίσουν, γιατί μεγαλύτερη στη ζωή του ήταν η αγάπη του Χριστού Σωτήρος. Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από όταν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αγιοκατάταξε τον Άγιο Νεκτάριο. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, που έλαβε την απόφαση, εξομολογήθηκε σε έναν μεγάλο Γάλλο Ορθόδοξο θεολόγο, λίγα χρόνια αργότερα, ότι μεταξύ των ξεχωριστών ανθρώπων που γνώρισε στη ζωή του ήταν και ο Ιεράρχης Νεκτάριος της Αίγινας. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας του έκανε ένα επιτυχημένο πνευματικό πορτρέτο, μιλώντας ιδιαίτερα για τις υψηλότερες αρετές του Αγίου Νεκταρίου, την υπομονή και την αγάπη. Αν εμείς, λοιπόν, είμαστε ευαίσθητοι λόγω της στάσης κάποιου και μας ενοχλεί μια του λέξη, ένα βλέμμα ή μια πράξη, ας σκεφτούμε πώς ο Άγιος Νεκτάριος υπέμενε τις αδικίες για 30 ολόκληρα χρόνια».
«Ο Άγιος Νεκτάριος είχε πολλά χαρίσματα: ήταν άνθρωπος προσευχής, υπομονετικός, ανεκτικός στους άλλους και έγινε ιδρυτής στα τελευταία χρόνια της ζωής του μιας μονής. Θυσίασε την ειρηνική ζωή, που κατόρθωσε να αποκτήσει μετά από πολύ καιρό, ιδρύοντας στο νησί της Αίγινας, δίπλα σε παλιές εκκλησίες που χτίστηκαν από την πρώτη χριστιανική χιλιετία, ένα μοναστήρι αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα. Η προσευχή του έφερε βροχή μετά από πολύ καιρό ξηρασίας και έδιωξε τις ακρίδες που εισέβαλαν στα καρποφόρα δέντρα του νησιού. Σε κάθε δύσκολη, λοιπόν, συγκυρία οι πιστοί ζητούσαν από τον ιεράρχη βοήθεια και μεσιτεία ενώπιον του Θεού. Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν και υπόδειγμα υπομονής στα βάσανα, στην αρρώστια.
Στην τελευταία περίοδο της ζωής του, μια βαριά ταλαιπωρία, ακόμα παρούσα στον κόσμο, συνέτριψε το σώμα του, που τόσο είχε υποφέρει. Σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου νοσηλεύτηκε για περισσότερες από 40 μέρες, ο Άγιος Νεκτάριος προετοιμάστηκε για τη συνάντησή του με τον Κύριό του. Η πρώτη του υπέροχη θεραπεία έγινε λίγο μετά την κοίμησή του κι ενώ η σορός του δεν είχε φύγει ακόμη από το νοσοκομείο», πρόσθεσε ο Επίσκοπος.
Ακόμα, μίλησε για την εύρεση, το 1953, του άφθαρτου και ευωδιαστού σώματος του Αγίου Νεκταρίου, οπότε έγινε το πρώτο βήμα για την αγιοκατάταξή του. Η κατάταξη μεταξύ των αγίων αυτού του άξιου δούλου του Κυρίου αντιπροσώπευε τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός επέλεξε να αποδώσει δικαιοσύνη σε αυτόν που υπέφερε την αδικία για τόσα πολλά χρόνια: «Μετά από πολλά χρόνια αδικίας, ο Άγιος Νεκτάριος έλαβε πλούσια δώρα από τον Θεό, με πιο εκλεκτό το δώρο της θεραπείας, ενώ θεωρείται τώρα, στον 21ο αιώνα, ένας από τους μεγάλους θαυματουργούς Αγίους. Έτσι αποφάσισε ο Θεός να αφαιρέσει από την ανθρωπότητα τις αδικίες που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της ζωής. Μια ανταμοιβή σαν αυτή λαμβάνει ένας άνθρωπος που άντεξε την αδικία χωρίς να θέλει αντιδικία και χωρίς να θέλει οι εχθροί του να συναντήσουν τη δικαιοσύνη του Θεού.
Γιορτή για τον Άγιο Νεκτάριο και στη Μονή Sihăstria Putnei
Η γιορτή του Αγίου Νεκταρίου εορτάστηκε και στην Ιερά Μονή Sihăstria Putnei, χθες, Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021.
Η κοινότητα της μονής και οι πιστοί που προσήλθαν για να τιμήσουν τον μεγάλο θαυματουργό Άγιο, προστάτη ενός από τα παρεκκλήσια της μονής, έλαβαν επίσης την ευλογία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ντορνεάνουλ κ. Δαμασκηνού.
Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν φτωχός σε υλικά πράγματα, αλλά η Γραφή μας λέει ότι μακάριοι είναι οι ταπεινοί, οι πράοι και οι καθαροί τη καρδία. Και ήταν όλα αυτά ο Άγιος Ιεράρχης Νεκτάριος. (…). Είχε καλοσύνη που πήγαζε από καθαρή καρδιά, στην οποία κατοικεί ο Θεός. «Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν πάνω από όλα καλός άνθρωπος. Και αυτή η καλοσύνη της ταπεινής καρδιάς νίκησε. Αυτή η καλοσύνη, που δεν λάμβανε υπόψη τίποτα από όσα συμβαίνουν γύρω: η παρενόχληση, ο φθόνο, η κακία και η αδικία των άλλων τον έκαναν άγιο. Αυτή η καλοσύνη της καρδιάς θα μας κάνει αγαπητούς και να έλθουμε κοντά στον Άγιο Ιεράρχη Νεκτάριο. Αυτή η καλοσύνη είναι κατ’ εικόνα της καλοσύνης του Θεού. (…) Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε καλοί, αλλά θέλουμε να είμαστε κατ’ εικόνα Θεού, και κάποιοι από εμάς είμαστε πιο κοντά, άλλοι λιγότερο, σε αυτήν την καλοσύνη που θέλουμε να γνωρίσουμε/μάθουμε από τον Θεό. Αυτή την καλοσύνη μπορούμε να τη μάθουμε από ανθρώπους που την έμαθαν πριν από εμάς από τον Θεό, γιατί η καλοσύνη δεν προέρχεται μόνο από μια συνειδητή προσπάθεια του νου, αλλά από μια καρδιά που είναι καθαρισμένη από τα πάθη».
«Βλέποντας ο Άγιος Νεκτάριος ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν όπως έζησε, με καλή καρδιά, θα έρθει ακόμα περισσότερο να μας βοηθήσει», είπε ο Επίσκοπος και κατέληξε: «Ο καλός άνθρωπος είναι ο άνθρωπος στον οποίο εργάζεται ο Θεός. Ο κακός είναι ο άνθρωπος στον οποίο λειτουργεί το κακό πνεύμα. Εξαρτάται με ποιον θέλουμε να είμαστε, αλλά αυτή η καλοσύνη χτίζεται σιγά σιγά, όχι ξαφνικά, από μικρά πράγματα που μπορεί να φαίνονται ασήμαντα. Βλέποντας ο Θεός αυτή την επιθυμία μας να γίνουμε καλοί, να λειάνουμε αυτή την καρδιά, που έχει πολλές γωνίες, που είναι πολύ σκληρή, πολύ πέτρινη, έρχεται και μας πλησιάζει. Και όταν έρχεται, τότε έρχεται η άφθονη χάρη, όλα μαλακώνουν, όλα γαληνεύουν, όλα καταλαγιάζουν, και ο άνθρωπος εισέρχεται σε μια κατάσταση καρδιάς χωρίς αναγκαστική, αλλά με φυσική, κατασταλαγμένη καλοσύνη».
Πηγές: ziarullumina.ro, basilica.ro