Ο Άγιος Σάββας, ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος της Σερβίας, είναι μια από τις πιο σημαντικές εκκλησιαστικές μορφές του 12ου και 13ου αιώνα. Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ. Ιωαννίκιος σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
«Η ημέρα που η Εκκλησία τιμά την μνήμη του αποτελεί εθνική γιορτή για όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, επειδή ο Άγιος ο Σάββας είναι γνωστός και σεβαστός ως άγιος σε ολόκληρη την Ορθόδοξη οικουμένη», τόνισε ο Σεβασμιώτατος στην εκπομπή της TV Adria “Press plus with Rajko Raičević” με αφορμή την επικείμενη εορτή του Αγίου, αύριο στις 27 Ιανουαρίου με το παλαιό εορτολόγιο.
- Της Σβετλάνα Λεβίτσκι
«Οι Τούρκοι έκαψαν τα λείψανα του Αγίου Σάββα για να καταστρέψουν με κάποιο τρόπο την τεράστια αγία επιρροή του, αλλά αυτό έγινε αντιληπτό ως μια νέα θυσία του Αγίου για τον λαό του, ο οποίος δέθηκε ακόμη περισσότερο με τη μνήμη του και αποδέχτηκε τη λατρεία του σε όλους τους τομείς της Σερβίας. Ο Άγιος Σάββας ένωσε τους προγόνους μας με τον Χριστό και έγινε το σήμα κατατεθέν της πίστης μας. Είμαστε χριστιανοί και το πιο σημαντικό είναι ότι ανήκουμε στον Χριστό και ότι πρέπει να σεβαστούμε και αυτούς που μας ένωσαν με τον Χριστό, γιατί σεβόμενοι τον ποίμνιο του Θεού δείχνουμε σεβασμό και στον Θεό», είπε ο Σεβασμιώτατος.
Μιλώντας για τη λατρεία του Αγίου Σάββα στο Μαυροβούνιο, αναφέρθηκε στην τεράστια κληρονομιά του Αγίου στη χώρα: «Είναι η τέτοια η κληρονομιά του Αγίου Σάββα, που έχουμε τεράστια υποχρέωση να την διαφυλάξουμε και να την επιβεβαιώσουμε μέσα από τον πολιτισμό. Ο Άγιος Σάββας έδωσε σε όλα ένα μέτρο και καθιέρωσε τα υψηλότερα πρότυπα. Η κληρονομιά του αναπνέει και ζει έως σήμερα».
Ως εξαιρετικά σημαντικό, ο Μητροπολίτης κ. Ιωαννίκιος επεσήμανε ότι πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο του Αγίου Σάββα, που είναι ο δρόμος της αρετής: «Είναι η οδός του Πανανθρώπου, είναι η οδός του Χριστού. Ο Άγιος Σάββας ξεπέρασε τα όρια του σερβικού έθνους του. Είναι παγκόσμιος άγιος και δάσκαλος, και πρέπει να φωτιστούμε από τη σοφία του. Ο Άγιος Σάββας έφτασε το υψηλότερο επίπεδο μόρφωσης στην εποχή του, αλλά και στην κορυφή της σκληρής δουλειάς».
Ο βίος του Αγίου Σάββα
Ο Όσιος Σάββας έζησε στα τέλη του 12ου αιώνα και στις αρχές του 13ου αιώνα μ.Χ. Ήταν δευτερότοκος γιος του ηγεμόνα της Σερβίας Στεφάνου Α’ Νεμάνια (στις βυζαντινές πηγές αναφέρεται Νεεμάν) και της πριγκίπισσας Άννας. Το λαϊκό του όνομα ήταν Ρέσκο. Από μικρό παιδί είχε μεγάλη συμπάθεια στις Χριστιανικές αρετές και σε ηλικία 17 χρονών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου με συγκατάθεση του βασιλιά πατέρα του έγινε μοναχός στη Μονή Βατοπαιδίου και μετονομάστηκε Σάββας. Αργότερα, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ήλθε εκεί και ο βασιλιάς πατέρας του, Συμεών. Το βασιλικό παράδειγμα ακολούθησαν και άλλοι Σέρβοι ιδιώτες.
Έτσι, περί το 1195, κτίστηκε η Σέρβικη Μονή Χιλιανδαρίου, με πρωτοβουλία του οσίου Σάββα. Στην εποχή του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, ο όσιος Σάββας εστάλη από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στη Νίκαια για σπουδαίες υποθέσεις της. Τα προσωπικά όμως χαρίσματα του Όσιου έκαναν μεγάλη εντύπωση στον βασιλιά και τον Πατριάρχη, και τον ανάγκασαν να δεχτεί το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Σερβίας.
Οι Σέρβοι τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά. Πράγματι ο όσιος Σάββας, εκτέλεσε τη διακονία του με θαυμαστό ζήλο. Υπήρξε ελεήμονας, αφιλοχρήματος και ανακούφιζε τους φτωχούς. Αργότερα ξαναπήγε στο Άγιο Όρος, από κει για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, και ξαναεπέστρεψε στη Σερβία για να στηρίξει την πίστη των ομοεθνών του.
Ο Άγιος Σάββας, αφού εργάσθηκε κατά Θεόν, κοιμήθηκε με ειρήνη στο Τύρνοβο το έτος 1236. Το ιερό λείψανό του βρέθηκε άφθορο, αλλά κάηκε το έτος 1594 από τον Σινάν πασά στο Βελιγράδι.
Με πληροφορίες από Ορθόδοξος Συναξαριστής, mitropolija.com
Φωτογραφία και βίντεο TV Adria