O Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ.κ. Ιωαννίκιος, ιερούργησε στο μοναστήρι Ždrebaonik (Ζντρεμπαόνικ), όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα του Αγίου Αρσενίου, συμπολιούχου της Σταυροπηγιακής/Πατριαρχικής Μονής Ιπεκίου (ή Πετς) στο Κοσσυφοπέδιο, και μαθητή του Αγίου Σάββα.
- Της Σβετλάνα Λεβίτσκι
Στην αρχή του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον βίο του Αγίου, στα πολλά θαύματα που έχει κάνει, και μεταξύ άλλων είπε ότι ο Άγιος Αρσένιος, ο δεύτερος Σέρβος αρχιεπίσκοπος, στέκεται μπροστά στον θρόνο του Θεού, και μας εκπροσωπεί για να ζητήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος για εμάς, εδώ που συγκεντρωθήκαμε σήμερα να τον τιμήσουμε και να προσκυνήσουμε τα ιερά λείψανά του.
Ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ.κ. Ιωαννίκιος υπενθύμισε ότι ο Άγιος Σάββας όρισε προσωπικά τον Άγιο Αρσένιο διάδοχό του: «Κατά την άποψή μας, θα ήταν φυσικό ο Άγιος Σάββας να διόριζε έναν από τους μεγαλύτερους μαθητές του, από τους επισκόπους εκείνης της. Ανάμεσά τους υπήρχαν σίγουρα άξιοι, αλλά ο Άγιος Σάββας επέλεξε τον Αρχιμανδρίτη της περιοχής Žiče, που ήταν μαθητής του και πέρασε πολύ χρόνο μαζί του. Και σίγουρα ο Άγιος Αρσένιος, μιμούμενος τον Άγιο Σάββα, γέμισε Θείες αρετές».
Όπως τόνισε ο Μακαριώτατος, σίγουρα ο Άγιος Σάββας είδε σε αυτόν το ήθος χαρακτήρα που μπορεί να συνεχίσει το έργο του: «Ο Άγιος Σάββας είδε ποιος μπορούσε να αντέξει τα προβλήματα και τις δυσκολίες της εκκλησίας εκείνης της εποχής και ποιος μπορούσε να τα λύσει. Και αυτό το εμπιστεύτηκε στον πιστό του μαθητή. Λέγεται γι’ αυτόν ότι αγαπούσε το Θεό πάνω από όλα και περισσότερο από όλους, και ότι προσκυνούσε και έψαλε στην εκκλησία. Ακολούθησε το μονοπάτι του Θεού και αφιέρωσε όλη του τη ζωή, όλα τα δώρα του που του έδωσε ο Θεός στην υπηρεσία του Κυρίου. Απλώς ακολουθούσε τα βήματα του μεγάλου του δασκάλου».
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωαννίκιος ανέφερε ότι ο Άγιος Αρσένιος είναι ο ιδρυτής της Σταυροπηγιακής/Πατριαρχικής Μονής Ιπεκίου (ή Πετς) στο Κοσσυφοπέδιο, και ότι μαζί με τον Άγιο Σάββα θεωρείται συμπολιούχος της: «Όπως ήταν ήσυχος στη διάρκεια της ζωής του, έτσι μας προστάτευε και μετά την εκδημία του. Φύλαγε την Πατριαρχική Μονή Ιπεκίου (ή Πετς), και όταν ήρθε η ώρα ο λαός μας να εκτοπιστεί στην Αυστροουγγαρία εξαιτίας κακουχιών, δυσκολιών και διώξεων που υπέστη από τους Τούρκους, τα ιερά λείψανα του Αγίου Αρσενίου δεν μεταφέρθηκαν βόρεια, αλλά πήγαν προς άλλη κατεύθυνση έτσι ώστε να συμβάλλει στην ένωση των Δυτικών Σερβικών εδαφών. Έτσι πέρασε στην Ερζεγοβίνη μέσω της Ράσκα. Λέγεται ακόμη ότι τα λείψανά του έφτασαν μέχρι το Σεράγεβο».
Ακόμη, ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου είπε ότι τα λείψανα του Αγίου Αρσενίου βρίσκονταν στο Ορθόδοξο Σερβικό Μοναστήρι Ντοβόλια (αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου) για περισσότερα από εκατό χρόνια και ότι το μοναστήρι έγινε έτσι ένα κρυφό ιερό στις όχθες του ποταμού Τάρα.
«Εξαιτίας των διαφόρων αντιξοοτήτων και δυσκολιών, τα ιερά λείψανα μεταφέρθηκαν εδώ και αναπαύονται στο μοναστήρι Ζντρεμπαόνικ. Τα θαύματά του είναι ατελείωτα, αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν μιλιούνται πολύ. Και ίσως αυτή είναι η βούληση του Κυρίου», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος.
Τέλος, σημείωσε ότι πρέπει να μιμηθούμε τις αρετές του Αγίου Αρσενίου και να εξευγενιστούμε: «Να διώξουμε από την καρδιά μας κάθε κακία, κάθε κακή ανάμνηση, κάθε άγχος και να προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε κάθε ‘ζιζάνιο’ από την καρδιά μας και από τις σκέψεις μας, για να κάνουμε την ψυχή και την καρδιά μας κατοικία του Θεού».
