Την έκθεση έργων της μοναχής Μαρίγια Άντιτς από το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Γιασένοβατς, που φιλοξενείται στο Μουσείο Ιστορίας της Σερβίας, άνοιξε ο Πατριάρχης της Σερβίας κ.κ. Πορφύριος.
Σκοπός της έκθεσης είναι να τιμηθεί η Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, της γενοκτονίας και άλλα θύματα του φασισμού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μακαριώτατος δήλωσε, σήμερα, στα εγκαίνια της έκθεσης «Ιεροί Νεομάρτυρες του Γιασένοβατς υπό το φως της Αναστάσεως» ότι στο Γιασένοβατς διαπράχθηκαν τα πιο τερατώδη εγκλήματα, για τα οποία ακόμη και ζώα θα ντρέπονταν.
Υπενθυμίζεται ότι το στρατόπεδο συγκέντρωσης Γιασένοβατς (Σερβο-Κροατικά: Logor Jasenovac) ήταν ένα στρατόπεδο εξόντωσης το οποίο ιδρύθηκε στην κροατική επαρχία της Σλαβονίας από το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας (NDH) κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το στρατόπεδο κατασκευάστηκε και διοικούνταν από το καθεστώς Ουστάσι και όχι από τους Ναζί. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ευρώπης ενώ έχει αναφερθεί ως «Το Άουσβιτς των Βαλκανίων» και «Το Γιουγκοσλαβικό Άουσβιτς».
Ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1941 σε μια βαλτώδη περιοχή, στη συμβολή των ποταμών Σάβος και Ούνα, κοντά στο χωριό Γιασένοβατς και αποξηλώθηκε τον Απρίλιο του 1945. Ήταν περιβόητο για τις «βαρβαρικές πράξεις και το μεγάλο αριθμό θυμάτων».
Στο Γιασένοβατς, η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν Σέρβοι, άλλοι υπήρχαν Εβραίοι, Ρομά και κάποιοι πολιτικοί αντιφρονούντες.
«Το Γιασένοβατς είναι ευρέως γνωστό όχι μόνο στη Σερβία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, δυστυχώς, για το πιο ακραίο πιθανό κακό που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους», δήλωσε ο Πατριάρχης στο Μουσείο Ιστορίας της Σερβίας, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούσιτς, του Αιδεσιμότατου Επισκόπου Σλαβονίας, κ. Γιοβάν, και υψηλών εκπροσώπων του σερβικού λαού από τη Δημοκρατία της Σερβίας και την Κροατία.
«Αθώοι άνθρωποι πέθαναν στο Γιασένοβατς με τους πιο τερατώδεις τρόπους. Όλοι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, αποφασίζουν το πώς θα συμπεριφέρονται και θα ζουν, καθώς και πώς θα τοποθετηθούν σε σχέση με τις ευνοϊκές ή τις δυσμενείς συνθήκες», δήλωσε ο Πατριάρχης, τονίζοντας ότι ορισμένοι άνθρωποι ήταν εκεί κι έκαναν φρικαλεότητες, που γράφτηκαν στο βιβλίο της φυλής των ανθρώπων και των εθνών.
Ο πατριάρχης είπε ότι οι πρώτοι ναοί και οι προσευχές των Χριστιανών δημιουργήθηκαν σε μέρη όπου υπέφεραν μάρτυρες για τον Χριστό και ότι ο Θεός ήθελε να εμφανιστεί ένα ιερό ή μοναστήρι σε εκείνα τα μέρη όπου υπέφεραν αθώοι άνθρωποι και όπου διαπράχθηκαν τα χειρότερα εγκλήματα. “Ο τόπος της ταλαιπωρίας έχει γίνει τόπος συγκέντρωσης μοναχών και μοναχών. Σήμερα, το Γιασένοβατς είναι γνωστό για το πιο φρικτό κακό, αλλά γίνεται επίσης όλο και πιο διάσημο για το μοναστήρι που υψώνεται εκεί και δίνει πνευματικούς καρπούς », πρόσθεσε ο Σέρβος Πατριάρχης.
«Ο ρόλος της τέχνης δεν είναι μόνο η φωτογράφηση της πραγματικότητας. Η τέχνη εντοπίζει τι αποτελεί ουσιαστικό και υπαρξιακό πρόβλημα του ανθρώπου μέσα στο χρόνο. Η τέχνη καλείται να δώσει προοπτική και μέλλον. Έχουμε πραγματική τέχνη έναντι του μεγαλύτερου κακού. Αυτή η ομορφιά, η αληθινή και αυθεντική τέχνη έχει αναπτυχθεί σε ένα μέρος όπου οι δαίμονες γελούσαν», επεσήμανε ο Μακαριώτατος.
«Όποιος θυμάται τον Γιασένοβατς πρέπει να κάνει το λιγότερο για να προσπαθήσει να παραμείνει άνθρωπος, αλλά και να κάνει τα πάντα, για να μην επαναλάβει αυτό που συνέβη εκεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Γιασένοβατςδεν πρέπει να ξεχαστεί, γιατί το χρειαζόμαστε για να μας εμπνεύσει προς το κατ΄εικόνα και το καθ’ ομοίωση», τόνισε ο Πατριάρχης.
Πηγή: http://www.spc.rs/
Επιμέλεια-Μετάφραση: Ευγενία Δίτσα