Η Μονή Γκρατσάνιτσα στο Κοσσυφοπέδιο αποτελεί το πνευματικό και πολιτιστικό καταφύγιο της σερβικής ταυτότητας στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς και της ταυτότητας των Σέρβων γενικότερα τόνισε κατά τη διάρκεια εγκαινίων Έκθεσης πριν αφιερωμένης στην ιστορία του μοναστηριού ο Υφυπουργός Πολιτισμού της Σερβίας, Μίοντραγκ Ιβάνοβιτς.
Η Έκθεση με τίτλο «Gračanica: The Splendor of Art in Age of King Milutin» αποτελεί μία προσπάθεια ανάδειξης της θρησκευτικής και πολιτιστικής αξίας του χώρου από την συγγραφέα Αλεξάνδρα Νταβίντοφ-Τεμερίνσκι και τα εγκαίνιά της έγιναν πριν λίγες εβδομάδες στο Βελιγράδι.
«Το μοναστήρι, που είναι στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, ως τόπος εξαιρετικής πολιτιστικής και ιστορικής αξίας, εξακολουθεί να είναι και σήμερα πνευματικό κέντρο και φάρος για όλους τους Σέρβους που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια, και φυσικά για όλους εμάς, όπου κι αν βρισκόμαστε», ανέφερε, μεταξύ άλλων, στον χαιρετισμό του ο κ. Ιβάνοβιτς.
Σύμφωνα με την επισήμανση του Σέρβου αξιωματούχου οι σερβικοί πολιτιστικοί θησαυροί στο Κοσσυφοπέδιο εξακολουθούν να απειλούνται άμεσα, μέσα στο κλίμα καθημερινής τρομοκρατίας, πίεσης, καθώς και των πολυάριθμων πλαστογραφιών και καταχρήσεων. Αυτό αποδεικνύει ότι τα μοναστήρια, συμπεριλαμβανομένης της Γκρατσάνιτσα, σε κίνδυνο.
“Είμαστε μάρτυρες της αφαίρεσης των φυσικών στοιχείων της ύπαρξης του λαού μας στην επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων εδώ και δεκαετίες, τα οποία αναμφισβήτητα μιλούν για τις ρίζες και τη διάρκεια του σερβικού λαού στην περιοχή. Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε απόλυτα αφοσιωμένα για την προστασία της σερβικής πολιτιστικής κληρονομιάς, διατηρώντας το παρελθόν μας, αλλά και το μέλλον μας, καθώς αυτές είναι οι οικουμενικές αξίες της σερβικής κληρονομιάς για όλη την ανθρωπότητα», τόνισε ο κ. Ιβάνοβιτς.
Το μεσαιωνικό μοναστήρι της Γκρατσάνιτσα, δέκα μόλις χιλιόμετρα νότια της Πρίστινα, είναι ίσως το πιο αξιόλογο μνημείο σε όλο το Κόσοβο. Το σέρβικο αυτό ορθόδοξο μοναστήρι οικοδομήθηκε το 1321 από το διάσημο βασιλιά της Σερβίας Στέφανο Μιλιούτιν (Stefan Milutin), αντιπροσωπεύοντας το απόγαιο της σερβικής βυζαντινής παράδοσης και της λεγόμενης Παλαιολόγειας Αναγέννησης.