Στην Ιερά Μονή Βισόκι Ντέτσανι, μια μονή την περιουσία της οποίας εποφθαλμιεί (και για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της οποίας ερίζει) η κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου, βρέθηκε χθες ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Πορφύριος, συνοδευόμενος από τους Πανιερωτάτους Επισκόπους και μέλη της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Σερβίας: Σιρμίου Βασίλειο, Σουμαδίας Ιωάννη, Ζβορνικίου και Τούζλας Φώτιο και Κρούσεβατς Δαβίδ, και άλλους κληρικούς με ενεργό ρόλο στις υπηρεσίες του Πατριαρχείου. Στην επίσκεψη παρέστη, επίσης, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης κ. Θεοδόσιος και ο ηγούμενος της Μονής, Αρχιμανδρίτης Σάββας, με τους μαθητές του Θεολογικού Σεμιναρίου Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου στο Πρίζρεν.
Επιμέλεια: Ευγενία Δίτσα
Δύο μέρες νωρίτερα, οι Επίσκοποι μαζί με τον Μακαριώτατο στις 3 Μαΐου βρέθηκαν στην αρχαία έδρα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τη Σταυροπηγιακή/Πατριαρχική Μονή Ιπεκίου (ή Πετς) στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ χθες μετά τη Θεία Λειτουργία πραγματοποίησαν τακτική συνοδική συνεδρίαση.
Ο Μακαριώτατος, αφού είπε το «Χριστός Ανέστη!», τόνισε ότι εάν υπάρχει ένα μέρος όπου οι άνθρωποι βιώνουν πραγματικά «στο πετσί τους» την αλήθεια και το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού ως νίκη επί του θανάτου, επί του κακού και επί της αμαρτίας, αυτή είναι η χώρα του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων, που έχει σταυρωθεί και σταυρώνεται, αλλά ταυτόχρονα ζει και τη χαρά της Αναστάσεως.
«Η χώρα του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων είναι στον σταυρό, αλλά όχι όπως το φαντάζεται ο κόσμος: έναν σταυρό – σύμβολο και τόπο ξοδέματος, ταλαιπωρίας και μετατροπής στο τίποτα, με ένα τέλος χωρίς ελπίδα. Το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια με όλους τους αγίους τους είναι εσταυρωμένο στον δικό του σταυρό, γιατί σε αυτόν τον σταυρό, στα θεμέλιά του, στη ρίζα του, υπάρχει ο σταυρός του Χριστού», είπε ο Μακαριώτατος και συνέχισε:
«Αυτό σημαίνει ότι ταυτόχρονα με το μυστήριο του σταυρού και της σταύρωσης, με το μυστήριο της θυσίας ως έκφραση αγάπης, υπάρχει η πανταχού παρούσα πραγματικότητα της ανάστασης, της χαράς, της αγάπης και της αληθινής νίκης στην οποία δεν υπάρχουν ηττημένοι, της νίκης στην οποία ο Χριστός θριαμβεύει, και μαζί του όλοι όσοι λαχταρούν την αλήθεια, την ομορφιά, τη δικαιοσύνη, την αγάπη, την πληρότητα και το νόημα της ύπαρξης.
Ως εκ τούτου, για όλους εμάς, δεν είναι μόνο χαρά και υποχρέωση να έρθουμε εδώ στο Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια, ειδικά στα ιερά του Κοσσυφοπεδίου-Μετόχια. Αγγίζουμε με αυτό τον τρόπο το μυστικό της αιώνιας ζωής, τα μυστικά της Βασιλείας των Ουρανών. Το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια δεν είναι απλά μια γεωγραφική έννοια. Για εμάς τους Ορθόδοξους Σέρβους, το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια είναι μια πνευματική έννοια, που σημαίνει ότι η αγιότητα βρίσκεται στα θεμέλια του Κοσσυφοπεδίου. Αυτό σημαίνει πως σε ό,τι υπάρχει στο Κοσσυφοπέδιο και στα Μετόχια βρίσκεται η Καινή Διαθήκη, η Διαθήκη του Χριστού, και αυτή η διαθήκη συνεπάγεται το μυστήριο του σταυρού και της ανάστασης».
Όποτε ερχόμαστε εδώ στο Ντέτσανι, στην Μονή Ιπεκίου […] ξέρουμε ότι επιστρέψαμε σπίτι. Σε αυτά τα ιερά, χάρη στην ευλογία σας (αναφέρεται στον Μητροπολίτη Ράσκας) και το έργο του ηγουμένου και των αδελφών, γαλουχείται ό,τι περισσότερο χρειάζεται ανά πάσα στιγμή, ιδίως την εποχή που ζούμε, και αυτό είναι η προσευχή. Χωρίς προσευχή ο άνθρωπος γίνεται φάντασμα, χωρίς προσευχή ο άνθρωπος είναι άψυχος, χωρίς προσευχή ο άνθρωπος ουσιαστικά δεν αναπνέει και δεν ζει. Μέσα από την προσευχή, όσο αδύναμος και ανίσχυρος κι αν είναι, όσο κι αν μερικές φορές υποβάλλεται σε πτώσεις και αμαρτίες και ματαιοδοξία και υπερηφάνεια, η ζωή αναπνέει και η Ιερά Μονή του Ντέτσανι είναι πολύ περισσότερα από αυτό. «Αναπνέει» προσευχή για αιώνες, αναπνέει φως για αιώνες!
Δόξα τω Θεώ, και στην εποχή μας, ακριβώς όταν η προσευχή είναι απαραίτητη και πολύ σημαντική, όχι μόνο ατομικά ή για εμάς ως Ορθόδοξους Σέρβους που ζούμε στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά για όλους τους ανθρώπους που ζουν εδώ, η προσευχή που προσφέρετε είναι για όλους, ανεξάρτητα από το έθνος και τη θρησκεία όπου ανήκουν. Αλλά περισσότερο από αυτό, προσευχηθείτε για όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το έθνος, το χρώμα του δέρματός τους και τον τρόπο που προσεύχονται στον Θεό. Ο Χριστός είναι ζωντανός στα σερβικά ορθόδοξα ιερά, που σημαίνει ότι η αγάπη είναι ζωντανή, και γι’ αυτό οι προσευχές σας όχι μόνο διατηρούν αυτή την αγάπη του Χριστού, αλλά την πυροδοτούν και τη διαδίδουν σε ομόκεντρους κύκλους μέχρι το τέλος του σύμπαντος».
Ο άγιος Ιουστίνος είπε, και δεν ήταν ο μόνος, ότι η πνευματική υγεία ενός έθνους μετριέται από τον αριθμό των μοναχών σε αυτό το έθνος. Δόξα τω Θεώ, οι άγιοι μας είναι ζωντανοί, οι άγιοι μας έχουν προσευχητάρια, υπάρχουν μοναχοί. Με τις προσευχές των μοναχών και με τις πράξεις των μοναχών, εμάς ως λαό στο Κόσοβο και τα Μετόχια, αλλά και σε ολόκληρη τη Σερβία, η καρδιά μας χτυπάει με αγάπη».
Για περισσότερες φωτογραφίες κάντε κλικ εδώ