Συνέντευξη αφιερωμένη στις τελευταίες εξελίξεις στο Μαυροβούνιο παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό της Σερβικής Δημοκρατίας ο Πανιερ. Επίσκοπος Πακράτσι και Σλαβονίας κ. Ιωάννης.
Ο ιεράρχης άσκησε κριτική στην πολιτική των σύγχρονων αρχών του Μαυροβουνίου και τον ψηφισθέντα νόμο περί ελευθερίας των ομολογιών, που εισάγει διάκριση, χαρακτηρίζοντας αυτόν ως «ολοκληρωτικό νόμο, ο οποίος εκ των πραγμάτων χορηγεί στον εαυτό του και την πολιτεία δικαίωμα αποτιμήσεως του τι ανήκει στην πολιτεία και τι μπορεί να αφεθεί στην Εκκλησία».
Ο Επίσκοπος Ιωάννης ενημέρωσε ότι το 1991 έφθασε στο Μαυροβούνιο για να γίνει δόκιμος πρώτα στη Μονή Σαβίνα και ένα χρόνο αργότερα στη Μονή Τσετίνγιε. Σκιαγραφώντας την κατάσταση στο Μαυροβούνιο ο ιεράρχης ενθυμείται ότι εκείνα τα χρόνια οι μονάζοντες «ζούσαν σε φόβο και τρόμο». Κατά τον Θεοφιλέστατο, ο οποίος αναφέρθηκε στις ισχυρές αθεϊστικές τάσεις εκείνων των χρόνων, είπε ότι στους ναούς τότε υπήρχαν φωλιές φιδιών, ενώ «καθ’ οδόν στο Οστρόγκ στον Άγιο Βασίλειο υπήρχε κατεστραμμένος ναός με σλόγκαν προς τιμήν του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο. Ο Θεοφιλέστατος ανέφερε πως θυμάται τον λαό «το 1991 να πετροβολά τη Μονή Τσετίνιε όπου ετελείτο η Θεία Λειτουργία με τις πέτρες να πέφτουν στο Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Ακόμη μεγαλοπρεπέστερη είναι η πνευματική αναγέννηση που έγινε σε αυτά τα 30 χρόνια όταν ο λαός «προσεύχεται στον Θεό, προστατεύοντας την Εκκλησία του και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά συμμετέχουν σε πομπές διασχίζοντας πολλά χιλιόμετρα». Στο Μαυροβούνιο, πιστεύει ο ιεράρχης, αφυπνίσθηκε η Ορθόδοξη συνοδική λαϊκή συνείδηση και «δεν ήταν ούτε ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος, αλλά ούτε ο Επίσκοπος Ιωαννίκιος ή ακόμη περισσότερα ούτε κάποιος από την αντιπολίτευση της Σερβίας ή του Μαυροβουνίου» που διοργάνωσαν το κίνημα διαμαρτυρίας κατά του νόμου που εισάγει διάκριση.
Απαντώντας στην ερώτηση δημοσιογράφου για τους εορτασμούς της 800ης επετείου του Αυτοκεφάλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας ο Επίσκοπος Ιωάννης τόνισε: «Το ό,τι συμβαίνει τώρα στο Μαυροβούνιο είναι ο αληθινός πανηγυρισμός της 800ης επετείου του Αυτοκεφάλου της Σερβικής Εκκλησίας. Μπορεί να υπάρξει καλύτερη απόδειξη της αυτοτέλειάς της από το γεγονός ότι ο ίδιος ο λαός, του οποίου η αυτοσυνειδησία είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο, στους δρόμους και προστατεύσει την Εκκλησία μη παραλείποντας τις συνεχείς προσευχές;