Τις “Ημέρες Μνήμης Επισκόπου Αθανασίου” διάγουν στην Ιερά Επισκοπή Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης στη Βοσνία με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από την κοίμηση του χαρισματικού Επισκόπου Αθανασίου Γιέφτιτς οποίος με το έργο και τη σκέψη του σφράγισε τα θεολογικά δρόμενα της Σερβικής Εκκλησίας, αλλά και της Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικότερα, όπως μαρτυρούν άνθρωποι που τον γνώρισαν από κοντά.
Η Επισκοπή Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης τιμώντας τη μνήμη του μακαριστού Ιεράρχη ο οποίος την διαποίμανε σε δύσκολους καιρούς, καθώς το διάστημα που χρημάτισε Επίσκοπος κατά την περίοδο την οποία η Βοσνία δοκιμαζόταν από τον εμφύλιο πόλεμο, διοργανώνει εκδηλώσεις προς τιμήν του που φέρουν την ονομασία “Ημέρες Μνήμης Επισκόπου Αθανασίου”.
Χθες άνοιξε τις πύλες της η Έκθεση με τίτλο “Αρχεία και Βιβλιοθήκη Επισκόπου Αθανασίου Γιέφτιτς 1938-2021” η οποία φιλοξενεί το Αρχειακό Υλικό που άφησε πίσω του ο Επίσκοπος κυρός Αθανάσιος.
Την ίδια ημέρα ακολούθησε εκδήλωση στην οποία μεταξύ άλλων παρέστη ο Επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης κ. Θεοδόσιος ο οποίος μίλησε για την γνωριμία του με τον μακαριστό Επίσκοπο και τη μαθητεία πλησίον του.
Η ζωή του χαρισματικού Ιεράρχη
Ο μακαριστός Ιεράρχης εκοιμήθη στις 4 Μαρτίου 2021 σε ηλικία 83 ετών ύστερα από ολιγοήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο του Τρέμπινιε στη Βοσνία. Μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της επίγειας ζωής του ο μακαριστός Αθανάσιος ήταν αφοσιωμένος στη μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας.
Ενδεικτικό της αγάπης που έτρεφε ο λαός για τον Ιεράρχη είναι το γεγονός ότι την ημέρα της Εξοδίου Ακολουθίας (6 Μαρτίου 2021), χιλιάδες άνθρωποι εν πομπή τον συνόδευσαν στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τβρδός (Tvrdoš), όπου και έγινε η ταφή στον τάφο που είχε φτιάξει ο ίδιος όταν ήταν ακόμη εν ζωή.
Ο Αθανάσιος Γιέφτιτς γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1938 στο χωριό Brdarica, κοντά στην πόλη Sabac. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ζόραν, δηλ. Αυγερινός.
Είκοσι χρόνια μετά, το 1958, γράφτηκε στη Σχολή Θεολογίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και δύο χρόνια αργότερα εκάρη μοναχός (1960). Την κουρά του τέλεσε ο τότε Αρχιμανδρίτης και μετέπειτα Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, στις 3 Δεκεμβρίου 1960. Το 1961 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και το 1963 ιερομόναχος. Είχε αποφοιτήσει, μάλιστα, από τη Σχολή Θεολογίας την ίδια χρονιά.
Το 1964 συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογική Ακαδημία της Χάλκης και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας. Εκεί εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στη Δογματική Θεολογία.
Το φθινόπωρο του 1968 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου αρχικά συνέχισε τις θεολογικές σπουδές του στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, ενώ μετά την πάροδο ενός μόλις έτους διορίστηκε καθηγητής στο Ινστιτούτο. Τα επόμενα τρία χρόνια δίδαξε “Εισαγωγή στη Θεολογία” και “Ασκητική Πατρολογία” και “Ιστορία της Εκκλησίας της Βυζαντινής περιόδου”. Στη Γαλλία υπηρέτησε σε ρωσικές, σερβικές, ελληνικές και γαλλικές ενορίες.
Επέστρεψε από το Παρίσι το 1972 και από τότε δίδαξε στην Θεολογική Σχολή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Βελιγράδι “Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας” και “Ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας”. Το έτος 1987 εξελέγη στην έδρα της Πατρολογίας. Κοσμήτορας της Σχολής Θεολογίας εξελέγη κατά τις περιόδους 1980-1981 και 1990-1991. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην σχολή δημοσίευσε περίπου εκατό επιστημονικές εργασίες.
Το 1991 εξελέγη Επίσκοπος Βανάτου από το Συμβούλιο Επισκόπων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ τον Μάιο του 1992, διορίστηκε στην Επισκοπή Ζαχουμίου –Ερζεγοβίνης (Βοσνία-Ερζεγοβίνη). Στο έργο του έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην κατάσταση της σερβικής εκκλησίας και των ανθρώπων στο Κοσσυφοπέδιο, στα Μετόχια και σε άλλες περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Το 1994, με πρωτοβουλία του Γέροντα Αθανάσιου, άνοιξε η Θεολογική Ακαδημία του Αγ. Βασιλείου Οστρόζκι στο Srbinje (Σερβική Δημοκρατία, Bοσνία – Ερζεγοβίνη), πρώτος πρύτανης της οποίας έγινε ο ίδιος.
Το 1996 υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό, ο οποίος τον οδήγησε στο να αποσυρθεί από τη διοίκηση της Επισκοπής και να παραμείνει εφησυχάζων στο μοναστήρι του Τβρντος, κοντά στο Τρέμπινιε.
Συνέχισε το επιστημονικό του έργο, συμμετέχοντας σε πολλά επιστημονικά συνέδρια για την ιστορία της Εκκλησίας, της φιλοσοφίας, της θεολογίας και του χριστιανικού πολιτισμού. Έχουν εκδοθεί περισσότερα από δέκα βιβλία του. Τον τελευταίο διάστημα πριν την κοίμησή του ασχολούνταν με εκδόσεις για τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς και συγκεκριμένα με επιστολές του Αγίου. Παρακολουθήστε βίντεο με ομιλία του μακαριστού Ιεράρχη κατά την παρουσίαση τόμου της Δογματικής του Αγίου Ιουστίνου του Τσέλιε (Πόποβιτς), μία έκδοση της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, η οποία έλαβε χώρα στο Παλλάς στην Αθήνα το 2019:
