Αντί να ζητούμε από τον Θεό την επί τέκνοις χάριν, που λέει η ευχή, θέλουμε τα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουμε. Οι πνευματικοί λέτε άστο να πάρει μόνο του την ευθύνη. Έχει ωριμότητα το παιδί ή το σπρώχνουμε να κάνει λάθος; Πώς και πότε ο Θεός συμπληρώνει όλες τις ελλείψεις των γονέων;
Έχετε πει πως ό,τι και να ακούσουμε κατά την διάρκεια του έγγαμου βίου μας – είτε καλά είτε κακά, είτε να μας ανυψώνουν είτε να μας πετάνε στα πατώματα, είτε δικαίως είτε αδίκως – τον τελευταίο λόγο έχει ο Θεός. Εμείς παρόλα αυτά πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Και αν μέσα στις δυσκολίες και στα αδιέξοδα, εμείς καμιά φορά κάνουμε πράγματα που δεν μας τιμούν ως προς την εμπιστοσύνη μας στον Θεό; Ο Θεός συνεχίζει να μας αγαπάει και σε εκείνες τις στιγμές αδυναμίας μας;
Οι απαντήσεις σε ερωτήματα νέων κατά την περίοδο του αρραβώνα και του γάμου στη συζήτηση του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου με τον Νικόλαο Γκουράρο στην εκπομπή Καρδιακός Λόγος, στην pemptousia.tv
Πατήστε στην εικόνα για να μεταβείτε στο περιεχόμενο:
