Δείτε σήμερα στη διαδικτυακή τηλεόραση της Πεμπτουσίας Pemptousia TV την εκπομπή «Καρδιακός Λόγος».
Συζητώντας με τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο, με βάση την Ευαγγελική Περικοπή κάθε Κυριακής, εξερευνούμε δρόμους προς την πνευματική «βαθιά» καρδιά, τον εσωτερικό άνθρωπο, το κέντρο της προσωπικότητός του, τα ίχνη της παρουσίας του Κυρίου μέσα μας.
Συντονίζει ο Νικόλαος Γκουράρος.
Σήμερα στις 20:10 στην διαδικτυακή τηλεόραση της Πεμπτουσίας Pemptousia TV.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ο Κύριος μας είπε ότι «ο νους» δηλαδή ο λογισμός οι σκέψεις και οι επιθυμίες μας τροφοδοτείται από την καρδιά μας η οποία είναι το κέντρο της υπάρξεως μας. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε συχνά ότι πρέπει ο άνθρωπος να αποκτήσει ΧΡΙΣΤΟ-ΝΟΥ. Τι είναι ο Χριστό- Νους και πως μπορούμε να τον αποκτήσουμε;
Τι μας εμποδίζει να έχουμε Νουν Χριστού;
Ο Κύριος μας μαθαίνει μέσα από το Ευαγγέλιο πως πρέπει να σκεφτόμαστε; Ήταν εύκολο για τους μαθητές από την μια μέρα στην άλλη διορθώνοντας τον λογισμό τους να φύγουν από το άγχος και την περιπέτεια της ζωής για τα βιωτικά;
Τι εννοεί ο Κύριος με το «ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός». Εννοεί τα μάτια μας ή κάτι άλλο;
Τι είναι ο απλός οφθαλμός και ποιος ο πονηρός;
Είπαμε η καρδιά είναι το κέντρο της υπάρξεως μας, και ο νους μας τροφοδείται από την καρδιά. Πως η καρδιά μας θα μείνει καθαρή για να μην κάνει ζημιά στο λογισμό μας;
Ποια είναι η καθαρότητα του νου και ποια η καθαρότητα της καρδιάς;
Ποιο καθαρίζεται από τα δύο πιο εύκολα και πως;
Αν καθαριστεί ο νους μας καθαρίζεται αυτόματα και η καρδιά μας, τα πάθη μας παραδείγματος χάριν;
Θέλω να κάνω το καλό – έχει καθαριστεί ο νους μου, ο λογισμός μου έχει φωτιστεί αλλά δυσκολεύομαι να το κάνω πράξη. Κάνω εντελώς το αντίθετο, το κακό (Έχω σύγχυση νοός;). Γιατί;
Πώς η όραση μας για την οποία μιλάει στο Ευαγγέλιο ο Κύριος θα γίνει ο μόνος δρόμος από τον οποίο μπορούμε να έχουμε επίγνωση του κόσμου με ηρεμία;;
Θυμάμαι το περιστατικό που μου είχατε διηγηθεί με τον γερ. Ιωσήφ όταν ήσασταν στην Νέα σκήτη και ερχόταν κάποιος άνθρωπος που ζητούσε ελεημοσύνη αλλά ουσιαστικά σας έκλεβε. Το είχε επάγγελμα να γυρίζει τα κελιά και να ζητά ευλογίες. Αλλά ο γέροντας πάντα του έδινε. Θα μας βοηθούσατε πολύ να καταλάβουμε αν μας περιγράφατε την ματιά, την νοερή όραση του γέροντα Ιωσήφ.
Από τι θέλει να μας προφυλάξει λέγοντας «μην μεριμνάτε για την ψυχή σας τι θα φάτε και τι θα πιήτε»; Καμιά φορά εμείς σκεπτόμενοι πνευματικώς νηπιακά το παρεξηγούμε και λέμε καλά δηλαδή να μην δουλέψουμε για την οικογένεια μας, για το σπίτι μας;
Λέμε και το άλλο: με έφαγαν οι μέριμνες και χάθηκα και το παίρνω χαμπάρι όταν πια είναι δύσκολα να μαζευτεί η κατάσταση μου
Ποιες είναι οι αλήθειες της υπάρξεως μας που θέλει να αναδείξει ο Κύριος λέγοντας για τα πετεινά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού;
Μήπως με αυτά τα δύο παραδείγματα μας προτρέπει να κοιτάζουμε τα πράγματα πιο προσεκτικά; Είναι λάθος να πούμε ότι πρέπει να φιλοσοφούμε λιγάκι η καλύτερα να θεολογούμε την ματιά μας;
Μπορούμε όμως εμείς να διακρίνουμε πόσος Θεός υπάρχει στην ερμηνεία των πραγμάτων; Η πως θα το κάνουμε αυτό;
Πώς θα σταματήσουμε την κακή συνήθεια να περνάνε άνθρωποι είτε αναγκεμένοι είτε φωτισμένοι από δίπλα μας απαρατήρητοι;
Στο τέλος που αναφέρει «μην μεριμνήσετε και μη λέτε τι θα φάμε ή τι θα φορέσουμε, γιατί αυτά μόνο οι ειδωλολάτρες τα γυρεύουν και γιατί ο Ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι σας χρειάζονται όλα αυτά». Μπορείτε να εμβαθύνετε σε αυτό το σημείο;
Τελειώνει λέγοντας μας να ζητάμε ΠΡΩΤΑ την Βασιλεία του Θεού και την Δικαιοσύνη Του και μετά όλα θα έρθουν. Η λέξη που χρησιμοποιεί ακριβώς είναι ότι θα μας προστεθούν. Τι μας προτρέπει δηλαδή να κάνουμε πρακτικά;
Γιατί είναι απαραίτητη «η φυλακή του νοός». Τι σημαίνει φυλακή;
Πώς κατά τους πατέρες οι ψυχή των αγίων γίνεται όλη νους;
Γιατί οι Αγγελικές δυνάμεις ονομάζονται νόες και ο μοναχός «έκσταση του νοός»;
Και γιατί η προσευχή του Ιησού το Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με λέγεται «νοερά» προσευχή;
Λέμε «αυτός ο άνθρωπος είναι εντελώς ασυνείδητος». Πως συνδέεται πνευματικά η συνείδηση μας με τον νου;
Ποια η διαφορά πονηράς και αγαθής συνειδήσεως; Πως την διακρίνουμε «με διάκριση»;!
Καταλαβαίνω από την μέχρι τώρα κουβέντα μας ότι οφείλουμε να αξιολογήσουμε τις προτεραιότητες της ζωής μας. Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι να προσανατολίσουμε την ζωή μας και ο Κύριος σέβεται απόλυτα αυτά την ελευθερία μας. Πολλές φορές νιώθω ότι μας αφήνει να αποπροσανατολιστούμε για τα καλά. Γιατί;
Είναι πνευματική προίκα τελικά το αυτεξούσιο του ανθρώπου; Μπορείτε να μας το εξηγήσετε;
Τι σημαίνει για έναν εκκλησιαστικό άνθρωπο έναν πνευματικό άνθρωπο να απολαμβάνει τα αγαθά του κόσμου;
Μας λέτε πολλές φορές οι πνευματικοί ότι πρέπει να είναι «ήρεμη η απόφαση» στο νου μας το ότι η πρώτη αγάπη της ζωής μας να είναι ο Θεός. Δηλαδή το να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, η σύζυγος μας οι σχέσεις μας, όλα να είναι προς δόξαν Θεού. Πόσο ήρεμα πραγματικά μπορούν να γίνουν όλα αυτά;
Πότε η πως ενηλικιωνόμαστε πνευματικά προκειμένου να καταλάβουμε στο πετσί μας ότι δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος;
