Μόλις δε η Αγία Αγάθη εισήλθε στη φυλακή, ύψωσε τα χέρια της προς τον ουρανό και είπε: «Σε ευχαριστώ, Κύριε, γιατί με αξίωσες να αγωνιστώ υπέρ του Ονόματός Σου, απαλλάσσοντάς με από την αγάπη προς τα αγαθά και τερπνά της παρούσας ζωής και χαρίζοντάς μου, επίσης, υπομονή και καρτερία προς αντιμετώπιση των σωματικών μου βασανιστηρίων. Εσύ, Δέσποτα Κύριε, εισάκουσέ με και αξίωσε εμένα τη δούλη Σου να αφήσω τον κόσμο τούτο και να φτάσω στο πλούσιό Σου το έλεος».
Μόλις δε η αγία Αγάθη τελείωσε την προσευχή της, παρέδωσε πάραυτα το πνεύμα της στα χέρια του Θεού.
Πληροφορηθείς ο λαός της πόλεως ότι η Αγία εξεδήμησε προς Κύριον, έσπευσαν αμέσως στη φυλακή, πήραν το ιερό λείψανό της και το ενταφίασαν σε ασφαλή τόπο. Κατά την ώρα δε του ενταφιασμού του ιερού λειψάνου της Αγίας, έφτασε εκεί ένας νέος ωραιότατος και λαμπροφορεμένος, άγνωστος στους κατοίκους της Κατάνης, έχοντας μαζί του εκατό νεανίσκους ολόλαμπρα ντυμένους.
Ο νέος αυτός κρατούσε στα χέρια του μια μαρμάρινη πλάκα, την οποία και εναπέθεσε στον τάφο της Αγίας. Στην πλάκα δε αυτή είχε χαράξει την εξής επιγραφή:
«Νους όσιος, αυτοπροαίρετος τιμή εις Θεόν, και πατρίδος λύτρωσις».
Ο νέος αυτός, αφού απέθεσε την πλάκα μέσα στον τάφο, προς το κεφάλι της Αγίας, και σφράγισε τη λάρνακα, αναχώρησε και δεν φαινόταν πλέον στην πόλη. Τοιουτοτρόπως δημιουργήθηκε η βάσιμη υπόνοια ότι αυτός ήταν ο άγγελος της Μάρτυρος.
Ο σεβασμός δε και η τιμή προς την αγία μάρτυρα Αγάθη αυξανόταν συνεχώς και κανένας δεν τολμούσε να ταράξει κάποιον από το γένος της. Για να πιστοποιηθεί δε ότι η υπόνοια πως ο νέος εκείνος που εναπέθεσε στην λάρνακα της αγίας Μάρτυρος την ενεπίγραφη πλάκα ήταν άγγελος, εμφανίστηκε και πάλι κατά την ημέρα που συμπληρώθηκε ένα έτος από την τελείωση της Αγίας.
Αλλά και ένα θαύμα μεγάλο συνέβη τότε:
Το όρος Αίτνα, ξέρασε πυρ, το οποίο, σαν ποταμός βρυχώμενος, κατερχόταν από την κορυφή του όρους, διαλύοντας τις πέτρες σαν κερί, για να κάψει και καταστρέψει ολόκληρη την πόλη των Κατανέων.
Εκείνοι όμως που κατοικούσαν γύρω και κοντά στο όρος, βλέποντας τον επερχόμενο κίνδυνο, έτρεξαν στον Ναό της Μάρτυρος, αν και ήταν ειδωλολάτρες, αφαίρεσαν την οθόνη που περιέβαλλε τη λάρνακα και την έστησαν απέναντι από την κατερχόμενη ηφαιστειακή λάβα. Και τότε ο ποταμός εκείνος του πυρός, με τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού, σταμάτησε πάραυτα.
Το θαύμα αυτό έγινε στις 5 Φεβρουάριου, κατά την ημέρα της πρώτης επετείου της αθλήσεως της Αγίας. Εορτάζοντας δε κάθε χρόνο την άθληση της αγίας μάρτυρος Αγάθης, δοξολογούμε τον Κύριο και Θεό μας, τον Ιησού Χριστό, προκειμένου με τις πρεσβείες της αγίας Μάρτυρος να λάβουμε άφεση των αμαρτιών μας και το μέγα έλεος, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Από το βιβλίο Αγίου Συμεών του Μεταφραστού, «Άθληση και Μαρτύριο της Αγίας Αγάθης», του εκδοτικού οίκου Αποστολική Διακονία, σ. 45-47.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)