Στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει πλήθος Αγίων με σωματικά προβλήματα και ασθένειες. Παθήσεις, χρόνιες ή περιστασιακές, που ουδέποτε στάθηκαν εμπόδιο στο κάλεσμά τους από τον Θεό και στο έργο της προσφοράς. Ο Άγιος Νικηφόρος είναι ένα από τα άπειρα θαυμαστά παραδείγματα υπομονής, την οποία η Εκκλησία μας ανήγαγε σε ύψιστη αρετή. Οι ασθένειες είναι το ολέθριο αποτέλεσμα της αμαρτίας στην ανθρώπινη φύση, η οποία μαρτυρεί τη φθαρτότητα και προμηνύει τον θάνατο. Αλλά ο Θεός του ελέους και των οικτιρμών μπορεί, με τη δική μας θέληση και προσπάθεια να μεταμορφώσει την οποιαδήποτε κακοπάθειά μας σε μέσον πνευματικής μας ωριμάνσεως και τελειώσεως.
Ένας τέτοιος αγιασμένος άνθρωπος, ο οποίος υπερέβη τον εαυτό του και την σωματική του κακοπάθεια, υπήρξε ο νεοφανής Άγιος Νικηφόρος o Λεπρός ο Λεπρός. Ένα λαμπρό παράδειγμα ιώβειας υπομονής και πίστης στο Θεό.
Η ζωή του χαρακτηρίστηκε από ώρες προσευχής και μετάνοιας, από καρτερία, γλυκύτητα, πραότητα και εγκαρτέρηση, χαρακτηριστικά που δεν τον άφησαν όταν έχασε ακόμη και το φως του εξαιτίας της ασθένειάς του. Το 1957 αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο Αιγάλεω, στον αντιλεπρικό σταθμό της Αγίας Βαρβάρας. Εκεί, παρά τις αμέτρητες πληγές του, πλήθος κόσμου επιζητούσε να βρεθεί κοντά του, για να δούνε από κοντά τον Άγιο που παρά τα τεράστια προβλήματά του, μπορούσε να δοξάζει το όνομα του Κυρίου.
Αλλά ας δούμε την ιστορία του σπουδαίου αυτού Αγίου στις σελίδες του www.christianityart.gr.