Όσο μπορούμε, να προσέχουμε να μη δίνουμε εμείς αφορμές και δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις. Να μην ανοίγουμε χαραμάδες στον πονηρό, γιατί οι ψυχές που έχουν βλαμμένο λογισμό βλάπτονται και αφορμή ζητάνε να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους. Έτσι από την μια χτίζουμε και από την άλλη γκρεμίζουμε.
Είχαν έρθει μια φορά στο Καλύβι μερικοί νέοι, μοντέρνα παιδιά, και συζητήσαμε. Εκείνη την ημέρα θα έβγαινα από το Άγιον Όρος. Όταν το έμαθαν, βγήκαν και εκείνα από το Όρος και στο καραβάκι ήρθαν και κάθισαν κοντά μου.
Με πολύ ενδιαφέρον με ρωτούσαν για διάφορα πνευματικά θέματα. Μερικοί όμως το παρεξήγησαν και μας κοίταζαν πολύ ύποπτα. Εάν μπορούσα να προβλέψω ότι θα το παρεξηγούσαν αυτό οι άλλοι, θα φρόντιζα να λάβω τα μέτρα μου.
Ο κόσμος είναι πονηρός. Πρέπει να φροντίζουμε να μη δημιουργούμε σκάνδαλα. Δεν ευθυνόμαστε για όσα δεν μπορούμε να πάρουμε τα μέτρα μας ή για όσα δεν έχουμε πείρα. Να μην περιμένουμε μισθό από τον Θεό, όταν εμείς από απροσεξία δημιουργούμε προβλήματα.
Μισθό έχουμε, όταν εμείς είμαστε προσεκτικοί, αλλά δημιουργή ο εχθρός προβλήματα. Μου λέει λ.χ. κάποιος ότι είμαι πλανεμένος. Πρώτα θα δω αν είμαι πλανεμένος ή όχι. «Για να το πη αυτός, κάτι θα είδε. Δεν μπορεί να το είπε στα καλά καθούμενα· κάτι θα παρεξήγησε», σκέφτομαι και ψάχνω να βρω που με παρεξηγεί, για να το διορθώσω.
Αν λέη ότι είμαι πλανεμένος, είμαι μάγος, για μένα είναι κέρδος, γιατί δεν θα μαζεύεται κόσμος και θα ησυχάσω. Αλλά αυτός ο καημένος θα κολασθή, γιατί κάνει κακό στην Εκκλησία· κρίμα δεν είναι;
Και φταίω εγώ, γιατί κάτι δεν πρόσεξα. Π.χ. έρχονται μερικοί να μου φιλήσουν το χέρι και τους χτυπάω ελαφρά στο κεφάλι. Ο άλλος το βλέπει και λέει: «Τους ευλογεί, ενώ είναι μοναχός! Τι είναι αυτός;».
Δεν φταίνε αυτοί, πρέπει εγώ να μην το ξανακάνω.
Γέροντα, όταν κανείς από απροσεξία δημιουργή κάποιο σκάνδαλο, μερικοί λένε: «Ασʹ τον αυτόν, έχει το ακαταλόγιστο».
– Το ακαταλόγιστο έχει ένας που δεν μπορεί να σκεφθή, όχι αυτός που δεν προσέχει. Ο απρόσεκτος ανάβει φωτιά και δεν σκέφτεται ότι θα πιάση πυρκαγιά εκεί που την άναψε. Όταν καμιά φορά βάζη φωτιά ένας τέτοιος άνθρωπος και καψαλίζη και άλλες ψυχές, έχουμε καθήκον να ευχώμαστε και να ρίχνουμε και κανέναν κουβά νερό.
Είναι και άλλοι που είναι ορμητικοί, έχουν και ευλάβεια μαζί με βλάβη και, όταν ακούσουν κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν, χωρίς να εξετάσουν αν είναι σωστό η όχι, τα κάνουν όλα γυαλιά-καρφιά.
Τότε πρέπει με τρόπο άλλοτε να πατάμε λίγο φρένο και άλλοτε, όταν σταματάνε, να βάζουμε πάλι με τρόπο καμιά πέτρα στον τροχό τους, γιατί μπορεί να πάρουν και ανάποδα στροφές και να πάρουν και άλλους σβάρνα.
Απόσπασμα από το βίου του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου (νυν οσίου Παϊσίου) «Πνευματική αφύπνιση», έκδοσης Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Πηγή: pemptousia.gr / Επιμέλεια Στέλιος Κούκος