Πολύ περισσότερο φροντίζουμε για τους όνους και τους ίππους, παρά για τα παιδιά. Και εάν μεν κάποιος έχη ημίονο, φροντίζει να βρη τον καλλίτερο ονηγό και να μην είναι ανόητος, ούτε κλέφτης, ούτε μέθυσος, ούτε άπειρος της τέχνης.
Αν όμως χρειασθή να αναθέσουμε την διαπαιδαγώγησι της ψυχής του παιδιού σε κάποιο παιδαγωγό, διαλέγουμε απλά και ως έτυχε, όποιον βρεθεί μπροστά μας. Μολονότι βέβαια δεν υπάρχει άλλη τέχνη μεγαλύτερη από αυτήν.
Διότι τι μπορεί να εξισωθή με το να διαμορφώσης την ψυχή του νέου και να διαπαιδαγωγήσης το χαρακτήρα του;
Διότι πρέπει εκείνος που ασκεί την τέχνη αυτή να είναι πολύ περισσότερο προσεκτικός από κάθε ζωγράφο και αγαλματοποιό. Εμείς όμως δε φροντίζουμε καθόλου γι αυτό, αλλά σε ένα μόνο αποβλέπουμε· πώς να ασκηθή στη γλώσσα.
Και αυτό το ενδιαφέρον το δείχνουμε πάλι αποβλέποντας στα χρήματα. Διότι μαθαίνει να ομιλή, όχι για να μπορή να ομιλή, αλλά για να κερδίζη χρήματα.
Διότι αν μπορούσε να κερδίζη χρήματα και χωρίς αυτό, ούτε καν θα κάμναμε λόγο και γι αυτό.
Είδες πόσο μεγάλη είναι η τυραννία αυτή των χρημάτων; Πώς όλα τα κατακυρίευσε και αφού τα έδεσε όλα σαν ανδράποδα και ζώα τα σέρνει όπου θέλει ακριβώς;
Αλλά ποια ωφέλεια έχουμε εμείς από τις τόσες κατηγορίες;
Διότι εμείς την κτυπάμε με τα λόγια, εκείνη όμως μας κατακυριεύει με τα έργα.
Αλλά ούτε έτσι θα σταματήσουμε να την κτυπάμε έστω με τα λόγια της γλώσσας.
Διότι εάν προέλθη κάτι, το κέρδος θα είναι και δικό μας και δικό σας, αν όμως εσείς επιμένετε στα ίδια, τότε εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε.
Αλλ’ είθε ο Θεός να απαλλάξη και σας από την ασθένεια αυτή και να κάνη και μας να καυχιόμαστε για σας, διότι σε αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμις στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
(Κατά Ματθαίον, ΝΘ’ ΕΠΕ 11,390-396. ΡG 58,582-584)
Από Το Βιβλίο, Αγίου Ιωάννου Του Χρυσοστόμου, “Οι Γονείς, Το Παιδί Και Η Ανατροφή Του”, Του Ιερομονάχου Βενέδικτου Αγιορείτου. Έκδοση Συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους.