Πράγματι δεν μπορούμε να αισθανθούμε πρώτα τη χαρά, αν δεν θεωρήσουμε πρώτα ότι είναι δική μας η χαρά των άλλων και αν δεν λογαριάσουμε ότι είναι δικά μας τα αγαθά των συνανθρώπων μας.
Και αυτά δεν είναι δυνατό ποτέ να φανούν από τίποτε άλλο, αν δεν μας κυριέψει η δύναμη της αγάπης. Η αγάπη είναι η ρίζα, η πηγή και η μητέρα όλων των αγαθών.
Γιατί πράγματι σαν ρίζα κάνει να βλαστήσουν άπειρα κλαδιά αρετής, σαν πηγή βγάζει πολλά νερά και σαν μητέρα σφίγγει μέσα στην αγκαλιά της εκείνους που καταφεύγουν σ᾿ αυτήν.
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα