Κήρυγμα για την Κυριακή Γ’ Ματθαίου της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπενησίου:
Τα λόγια του Κυρίου που ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο, Χριστιανοί μου, δίνουν τη λύση σε ένα σημαντικό ερώτημα που απασχολεί όλους τους ανθρώπους, τόσο αυτούς που αγωνίζονται συνειδητά μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, όσο και εκείνους που αντιμετωπίζουν με ένα κριτικό πνεύμα ή αρνούνται τη διδασκαλία της. Η περικοπή βάζει μπροστά μας το θέμα των ορίων ανάμεσα στην πνευματική ζωή και στην καθημερινή μέριμνα του βίου. Είναι γεγονός ότι πολλοί από εμάς έχουν σαφώς διαχωρισμένα στο μυαλό τους τα πνευματικά – θρησκευτικά τους καθήκοντα από τη μέριμνα και τον αγώνα της καθημερινότητας. Πιστεύουν ότι η προσπάθεια για την επιβίωση δεν βρίσκεται σε καμμιά σχέση με την πνευματική τους κατάσταση. Έτσι, το άγχος της καθημερινότητας, το αγωνιώδες κυνηγητό της επιβίωσης γίνεται πάθος, είτε ο άνθρωπος είναι πλούσιος, είτε φτωχός. Στην ιεράρχηση των αξιών της ζωής του, τοποθετείται πρώτα ο αγώνας της επιβίωσης. Στο φτωχό είναι η αγωνία για τα απαραίτητα, στον πλούσιο η αγωνία για τη διατήρηση ή την αύξηση των αγαθών.
Ασφαλώς και μας αφορά όλους, η μέριμνα του βίου, ειδικά στα δύσκολα αυτά χρόνια που περνάμε. Ο Χριστός μας δεν παραβλέπει την ανάγκη της φροντίδας για τις υλικές μας ανάγκες. Μην ξεχνάμε το θαύμα με τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια. Έπρεπε οι άνθρωποι εκτός της πνευματικής τροφής των λόγων Του να χορτάσουν και υλικά. Μας ζητά όμως να ζήσουμε μαζί Του και μας ρωτάει «γιατί τόσο Άγχος; Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πως μεγαλώνουν: δεν κοπιάζουν ούτε υφαίνουν. Αν όμως ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει και αύριο θα το ρίξουν στη φωτιά, δεν θα φροντίσει πολύ περισσότερο για εσάς, ολιγόπιστοι;»
Το βασικό μήνυμα που βγαίνει από αυτούς τους λόγους είναι η εμπιστοσύνη που θα πρέπει να δείξουμε στο Θεό. Εδώ όμως έχουμε ένα έλλειμμα. Δυσκολευόμαστε να δείξουμε την απόλυτη εμπιστοσύνη μας στο Θεό. Κρατάμε κάτω από το δικό μας έλεγχο κάθε φροντίδα, κάθε μέριμνα της ζωής επειδή πιστεύουμε ότι μόνο εμείς θα βγάλουμε εις πέρας κάθε δυσκολία. Χριστιανοί μου, όλα όσα έχουν σχέση με τη φροντίδα για τη ζωή μας, όπως μας λέει ο Κύριός μας, θα προστεθούν και θα εξομαλυνθούν φτάνει να γνωρίζουμε ποιος είναι ο πλούτος της ζωής μας. Αυτός ο πλούτος δεν είναι παρά η Βασιλεία του Θεού, αυτή που βρίσκεται μέσα μας και χρειάζεται να την ανακαλύψουμε. Είναι η ταπείνωση, η μετάνοια και η διακονία του συνανθρώπου, που υπαγορεύει η αγάπη. Αν συμπορευθούμε λοιπόν μαζί με τον Ιησού Χριστό τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα, αν τον γευθούμε με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τότε πραγματικά θα μπορέσουμε να αποθέσουμε σε Αυτόν κάθε μέριμνα του βίου και να απελευθερωθούμε από το άγχος της καθημερινότητας. ΑΜΗΝ.