Από τον Ιερό Ναό Παναγούδας – Γοργοϋπηκόου
Την ξεχωριστή θέση που έχει η Παναγία στον κόσμο της αγιότητος της Εκκλησίας μας, έχουν υπερτονίσει τόσο η ιερά μας παράδοση και οι Εκκλησιαστικοί Πατέρες, όσο και οι επίσημοι εορτασμοί Της δια μέσου της Συνοδικότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, κυρίως ως απόρροια του θρησκευτικού αισθήματος του λαού, αλλά και της μοναδικής – καταλυτικής Της μεσιτείας στο μυστήριο της Καινής Διαθήκης.
Ως Μητέρα του Θεανθρώπου, δέεται υπέρ των πιστών και δεομένη εκφράζεται ως Μητέρα όλων. Η Παναγία ως μέση μεταξύ δύο ιστορικών κόσμων, προ και μετά Χριστόν, μεσίτευσε όχι μόνο μεταξύ αυτών των δύο, αλλά και μεταξύ του Θεού και όλου του ανθρώπινου γένους. Η θέση Της στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας, Της έδωσε το προνόμιο να συνδέει το ανθρώπινο με το Θείο. Έτσι κατέστησε τον Θεό Υιό ανθρώπου και ανέδειξε τους ανθρώπους σε υιούς του Θεού, οπως γράφει ο Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς.
Από αυτή τη Θεία ιδιότητά Της εκπορεύεται ο ρόλος της μεσιτείας και πρεσβείας Της για τους ανθρώπους. Έκτοτε αναδύεται ως έμψυχο άγαλμα κάθε καλού, ως ζωντανή εικόνα κάθε αρετής, ως κοινωφελέστατη τιμή του ουρανού, της γης και των επέκεινα.
Την περίοδο λοιπόν αυτή, της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπου ο κατανυκτικός της χαρακτήρας μας καλεί στη δική μας κένωση, παρεμβάλλεται ο εορτασμός του Ευαγγελισμού, όπου καλούμαστε να τιμήσουμε την Κυρία Θεοτόκο όχι μονάχα την ημέρα της χαρμόσυνης αναγγελίας της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, αλλά και με την άρρηκτα συνδεόμενη Ακολουθία των Χαιρετισμών, όπου ο ευχαριστήριος αυτός Ύμνος, γίνεται το εγκώμιο του ανθρώπου προς Εκείνη.
ΥΓ: Στον Ιερό Ναό της Παναγούδας, οι Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου ψάλλονται στις 7 μ.μ., έμπροσθεν της θαυματουργής και ιστορικής Ιεράς Εικόνας της Παναγίας Γοργοϋπηκοου.