Ο Μακράκης [Απόστολος Μακράκης, λαϊκός ιεροκήρυκας με μεγάλη αποδοχή του οποίου απόψεις καταδίκασε η Εκκλησία], ευρισκόμενος εις Πάρον, μετέβη εις την Μονήν της Μεταμορφώσεως, διά να γνωρίσει τον Πατέρα Αρσένιον [όσιο Αρσένιο τον εν Πάρω] και να εξομολογηθή.
Ήρχισε να εξομολογήται, αλλά αντί να εξομολογηθή με ταπείνωση και συντριβή καρδίας τας αμαρτίας του, ήρχισε να διηγήται τα κατορθώματά του και ότι ελέγχει τους αμαρτάνοντας και ιδίως τους αρχιερείς, ιερείς, άρχοντας και δημοσιεύει μετά θάρρους τας αμαρτίας αυτών.
Ο Πατήρ Αρσένιος με πραότητα του είπε:
– Άκουσον τέκνον. Πρέπει να γνωρίζεις ότι εις την εξομολόγησιν οι άνθρωποι ομολογούν τα αμαρτήματά των και όχι τα κατορθώματά των. Το ότι κηρύττεις καλόν και θεάρεστον εστίν, αλλά να κηρύττης μετά ταπεινώσεως και ουχί υπερηφανείας. Το δε να ελέγχης και να δημοσιεύεις τα αμαρτήματα των άλλων, τούτο ου μόνον δεν οικοδομεί, αλλά κρημνίζει και προξενεί βλάβην εις εσέ και εις τους ακροατάς σου. Πρόσεχε σεαυτώ και εάν θέλεις να ωφεληθής και να ωφελήσης, να βλέπεις τα δικά σου αμαρτήματα και όχι των άλλων. Μην κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Σι τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην; Να προσεύχεσαι μετά ταπεινώσεως, και να κάνεις και μερικάς γονυκλυσίας.
– Αι μετάνοιαι είναι διά τους καλογήρους. Εγώ έχω ανώτερο και υψηλότερο έργο, τον λόγον του Θεού και να ελέγχω και κατακρίνω τους αμαρτάνοντας.
– Ώφειλες άνθρωπε να ταπεινωθής και υπακούσης διά να μην σε ταπεινώσει ο Κύριος, όστις υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι Χάριν. Γίνωσκε ότι γόνυ όπερ δεν κάμπτεται, συντρίβεται.
Και πράγματι, αναχωρήσας ο Μακράκης της Μονής, καθήμενος επί ημιόνου, μόλις κατήλθε της Μονής ολίγα μέτρα έπεσε και έθλασε τον πόδα του κατά την πρόρρησιν του αγίου. Αλλά ούτε συνετίσθη, ούτε καν επήγε εις τους γιατρούς, παθών εκ γαγγραίνης απέκοψαν τον πόδα εκ του μηρού του και έμεινε χωλός.
Καθ᾿ ην ώραν ο Μακράκης ανεχώρει εκ της Μονής, ο Πατήρ Αρσένιος προείπεν εις τινας παρεστώτας: να ηξεύρετε ότι ο άνθρωπος αυτός πάσχει εξ εωσφορικής υπερηφανείας, θα πέσει εις πλάνας και θα προξενήσει σχίσμα και βλάβην εις την εκκλησίαν.
Από το βιβλίο του Γέροντα, Αρχιμανδρίτη Φιλοθέου Ζερβάκου, “Βίος και θαύματα του οσίου πατρός ημών Αρσενίου του νέου του εν τη νήσω Πάρω ασκήσαντος”, έκδοση έκτη, Ιεράς Μονής Χριστού Δάσους, Πάρος 1996.
πηγή: pemtousia.gr – Επιμέλεια Στέλιος Κούκος