Για τον Πίωρ
Ένας Αιγύπτιος νέος, στο όνομα Πίωρ, ανεχώρησε και έφυγε από το πατρικό σπίτι, και από υπερβολή ζήλου έδωσε λόγο στο Θεό να μη ξαναδεί κανέναν από τους συγγενείς.
Μετά λοιπόν από πενήντα χρόνια η αδελφή του, που είχε πια γεράσει, όταν άκουσε ότι ζει, πήγαινε να τρελαθεί, αν δεν τον έβλεπε.
Μη μπορώντας όμως να έρθει στη βαθειά έρημο, παρακάλεσε τον τοπικό επίσκοπο να γράψει στους πατέρες στην έρημο, να τον στείλουν για να τον δει.
Επειδή λοιπόν τον πίεσαν πολύ, έκρινε καλό να πάρει άλλον ένα και να πάει.
Όσιος Πίωρ. (Σχέδιο Ράλλης Κοψίδης από τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, μήνας Ιούνιος, τόμος στ’)
Και χτύπησε στο σπίτι της αδελφής αναγγέλλοντας ότι ήρθε ο αδελφός της ο Πίωρ.
Αφού στάθηκε λοιπόν έξω, από το θόρυβο της θύρας αντιλήφθηκε ότι βγήκε η γερόντισσα προς συνάντησή του, και τότε έκλεισε τα μάτια και της είπε:
«Τάδε, εγώ είμαι ο Πίωρ ο αδελφός σου, εγώ είμαι· βλέπε με όσο θέλεις».
Και εκείνη, αφού έλαβε πληροφορία, δόξασε το Θεό, και χωρίς να τον παρακινήσει να μπει μέσα, γύρισε στο σπίτι της· αυτός πάλι, αφού ευχήθηκε στο κατώφλι, έφυγε για την έρημο.
Η μνήμη του γιορτάζεται στις 17 Ιουνίου.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Λαυσαϊκή ιστορία», έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους, 1980. Εισαγωγή, μετάφραση Μοναχού Συμεών.
Πηγή: pemptousia.gr/ Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)