[Αφηγείται ο όσιος Πορφύριος] Μια κοπελίτσα μού έλεγε με πόνο:
– Να, προσπαθώ να συγκεντρωθώ, να διαβάσω, αλλά ο Νίκος είναι εδώ στο κεφάλι μου.
Και ο μοναχός τι κάνει; Κάθεται στο σκαμνί του, σκύβει, σφίγγεται να συγκεντρωθεί και λέει την ευχή, για να αγαπήσει τον Χριστό.
Αυτήν την κοπέλα ποιος την έμαθε να βάζει τον Νίκο στο κεφάλι;
Ο έρωτας.
Είναι μερικοί μοναχοί που αρχίζουν νωθροί, με βία. Και μερικοί που αρχίζουν με έρωτα, χωρίς βία, απαλά και όλα είναι χαρά.
Κι αυτό μπορεί να γίνει με όλους.
Και μ’ αυτούς που έχουν κληρονομική επιβάρυνση, και που έχουν εγκληματήσει ακόμη, ανθρώπους που εμείς μπροστά τους είμαστε άγγελοι. Κι όμως, αυτοί μπορούν να γίνουν άγιοι.
Ο άγιος Αυγουστίνος μεταμόρφωσε όλη την αγάπη που ξόδευε στις γυναίκες σε έρωτα για τον Χριστό.
Και η αγάπη για τον Χριστό είναι πάθος αλλά καλό πάθος.
Δεν έχουν επίδραση στον άλλο τα λόγια ή οι πράξεις μας, αλλά η εσωτερική μας διάθεση γι’ αυτόν.
Η ενέργεια είναι αόρατη. Υπάρχει μια ζωή αόρατη πολύ ισχυρή.
Από Το Βιβλίο Της Άννας Κωστάκου, “Συνομιλώντας Με Τον Γέροντα Πορφύριο”, Έκδοση Η Μεταμόρφωσις Του Σωτήρος, Μήλεσι, 2012.