Σ’ αυτό το όρος έζησε και ο μακάριος Παμβώ, δάσκαλος του Διοσκόρου του επισκόπου και του Αμμωνίου και Ευσεβίου και Ευθυμίου των αδελφών, και του Ωριγένη του ανεψιού του Δρακοντίου, θαυμαστού ανθρώπου.
Ο όποιος Παμβώ είχε κατορθώματα και προτερήματα πάρα πολλά, μεταξύ των οποίων και αυτό· ήταν πολύ υπεράνω χρυσού και αργύρου, όπως το θέλει ο λόγος.
Και μου διηγόταν η μακαρία Μελάνη:
«Παλαιότερα, όταν έφθασα στην Αλεξάνδρεια από τη Ρώμη και άκουσα για την αρετή του, αφού ο μακάριος Ισίδωρος μου διηγήθηκε και με οδήγησε σ’ αυτόν στην έρημο, του πρόσφερα μια θήκη με τριακόσιες λίτρες ασημικά, παρακαλώντας τον να πάρει από τα πράγματά μου.
Αυτός δε καθισμένος και πλέκοντας βλαστούς φοινίκων, με ευλόγησε μόνο με τη φωνή και είπε:
«Ο Θεός ας σου δώσει το μισθό σου».
Και λέει στον οικονόμο του τον Ωριγένη:
«Πάρε αυτό και οικονόμησε όλες τις αδελφότητες της Λιβύης και των νησιών διότι αυτά τα μοναστήρια έχουν περισσότερη ανάγκη».
Και του παράγγειλε να μη δώσει σε κανένα από τους μοναχούς της Αιγύπτου, επειδή η χώρα αυτή είναι πιο εύπορη.
Εγώ δε, λέει εκείνη, στεκόμενη και περιμένοντας να τιμηθώ η να επαινεθώ απ’ αυτόν για τη δωρεά, όταν δεν άκουσα τίποτα, του είπα:
«Για να ξέρεις γέροντά μου, είναι τριακόσιες λίτρες».
Αυτός, χωρίς καθόλου να κινηθεί, μου αποκρίθηκε: «Αυτός που του έφερες αυτά, παιδί μου, δεν έχει ανάγκη από ζυγαριά. Διότι Εκείνος που ζυγίζει τα βουνά, γνωρίζει πολύ καλλίτερα την ποσότητα των ασημικών. Αν το έδινες σε μένα, καλώς θα έλεγες· αν όμως στο Θεό, που δεν του διαφεύγουν ούτε οι δύο οβολοί, σώπαινε».
Απόσπασμα από το βιβλίο «Λαυσαϊκή ιστορία», έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους, 1980. Εισαγωγή, μετάφραση Μοναχού Συμεών.
Πηγή: pemptousia.gr/ Επιμέλεια Στέλιος Κούκος