“Ας τρέμουμε το μεγάλο μάτι του θεού, το οποίο και κάτω από τη γη βλέπει, και του πελάγους το μεγάλο βυθό, και όσα κρύβει ο νούς των ανθρώπων. Ο χρόνος τίποτε δε χωρίζει αλλά είναι παρόντα όλα στο θεό. Πως είναι δυνατό κάποιος την κακότητά του να σκεπάζει. Κατά την έσχατη ημέρα της (Κρίσεως) που θα κρύψουμε τον εαυτό μας; Ποιος θα μας βοηθήσει τότε; Πως θα αποφύγομε το βλέμμα του Θεού;
“Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου