Ζητούμε το Χριστό; Ξέρουμε το πώς σωστά θα τον βρούμε;

Διαδώστε:

Η Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2023 είναι η μετά την Ύψωση του Τίμιου Σταυρού και η ευαγγελική περικοπή που θα διαβαστεί είναι από το κατά Μάρκον ευαγγέλιο (η’ 34 – θ’ 1).

Γράφει ο Σωτήρης Ι. Στυλιανού, Βιβλιοθηκονόμος, πτυχιούχος Νομικής και Θεολογικής

Στην περικοπή αυτή ο Χριστός λέει πως όποιος θέλει να με ακολουθήσει πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώσει τον σταυρό του και έτσι να έρθει μαζί μου. Εάν κάποιος θέλει να σώσει την ζωή του, χρειάζεται να την χάσει για χάρη μου. Προσθέτει πως η ψυχή του ανθρώπου είναι πιο πολύτιμη από ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμη πως όποιος Τον ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, αυτόν θα τον ομολογήσει και ο Χριστός μπροστά στον Πατέρα Του κατά την τελική κρίση. Και τέλος, πως ορισμένοι από τους ακροατές Του θα δουν την Βασιλεία του Θεού σε αυτόν τον κόσμο, πριν πεθάνουν.

Η πρώτη εντολή είναι να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, τον κακό μας εαυτό, ή «τον παλαιό άνθρωπο», όπως τον ονομάζει η εκκλησία μας. Αυτό έχει σχέση και με την σταύρωση του Χριστού διότι και ο καθένας πρέπει να «σταυρώσει» τα πάθη του. Είναι δυνατόν να το καταφέρει αυτό; Όχι μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Έχει ανάγκη από την βοήθεια του Θεού. Αυτό που χρειάζεται να κάνει ο άνθρωπος είναι να παραδεχτεί πως έχει πάθη και να αποφασίσει να αγωνιστεί για να τα νικήσει με την χάρη του Θεού.

Έπειτα χρειάζεται να σηκώσει ο καθένας τον σταυρό του. Δηλαδή να δέχεται χωρίς γογγυσμό τις δοκιμασίες, όλες τις δυσκολίες και αδικίες της ζωής αυτής, με την βεβαιότητα πως τις επιτρέπει ο Θεός για την παιδαγωγία του. Νομίζω πως είναι σταυρός και το να κάνουμε υπομονή με τον εαυτό μας, τις ατέλειες, τα λάθη και τα πάθη μας χωρίς να απελπιζόμαστε, αλλά βάζοντας συνεχώς αρχή στον αγώνα μας.

Και έπειτα, μας ζητάει να Τον ακολουθήσουμε, να ζητούμε το έλεός Του, να προσπαθούμε να Τον γνωρίσουμε και να Τον αγαπήσουμε τηρώντας τοις εντολές Του. Αυτές είναι λίγες σκέψεις με αφορμή την πρώτη πρόταση της περικοπής αυτής.

Με την ευκαιρία να σας πω ένα θέμα, αφού η Κυριακή αυτή είναι η μετά της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Έχω παρατηρήσει πως πολλοί άνθρωποι κάνουν βιαστικά το σημείο του Σταυρού. Έτσι φαίνεται σαν να παίζουν κιθάρα! Το σωστό είναι όταν το δεξί χέρι με ενωμένα τα τρία δάχτυλα αρχίζει από το μέτωπο, προχωράει κοντά στον ομφαλό μας, στην συνέχεια περνάει στο δεξιό ώμο και τελειώνει στον αριστερό ώμο μας. Αυτό είναι ένας τέλειος Σταυρός. Με το σημείο του Σταυρού δεν δίνουμε δικαίωμα στον «άρχοντα του αιώνος τούτου», στον πονηρό και τα δαιμόνια, να μας πλησιάσουν. Ακόμη, έτσι πρέπει να δηλώνουμε πως είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί κάνοντας τον σταυρό μας χωρίς να διστάζουμε ή να ντρεπόμαστε.

Αυτή η περικοπή δηλώνει μια πραγματική στάση ζωή που μας προτρέπει ο Κύριός Μας. Μένει εμείς να αποφασίσουμε αν είμαστε έτοιμοι να τα απαρνηθούμε όλα τα επίγεια πράγματα και να σηκώσουμε τον δικό μας σταυρό, όπως το θέλει ο Χριστός. Άραγε μπορούμε να το κάνουμε πράξη; Ιδού η απορία.

Πηγή: pemptousia.gr

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.