Στον πρώτο πανηγυρικό εορτασμό (σ.σ. χθες) μετά την αγιοκατάταξή του Οσίου Ευμενίου (Σαριδάκη) αλλά και τον ενάρετο βίο του στο πλευρό των πονεμένων ανθρώπων μίλησε χθες το βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας στο Πρακτορείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ (ope.gr).
Ακούστε τα όσα ανέφερε ο Σεβασμιώτατος στη χθεσινοβραδινή τηλεφωνική συνομιλία με τον δημοσιογράφο του ope.gr Αντώνη Μακατούνη:
“Ο Άγιος Ευμένιος κατ’ αρχάς είναι ένας νεοφανής Άγιος. Είναι γεννημένος στην Εθιά της Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, ενώ μοναχός εκάρη στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικήτα της Ιεράς Μητροπόλεως Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου. Έμεινε εκεί ως δόκιμος τρία χρόνια και στη συνέχεια γύρω στη μία εικοσαετία παρέμεινε στο μοναστήρι του. Έπειτα μετέβη στην Αθήνα στο Νοσοκομείο Λοιμωδών” αναφέρει αρχικά και μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Εν συνεχεία συμπληρώνει για τον Άγιο: “Είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος Άγιος, βρισκόταν μεταξύ επιγείου και ουρανίου, μεταξύ ορατής και αοράτου πραγματικότητας. Όσοι τον έχουν γνωρίσει αναφέρονται σε αυτή την πνευματοφόρα κατάστασή του. Τα θαύματα τα οποία έχει κάνει είναι πάρα πολλά, μεταξύ αυτών έχει μιλήσει και ο τραγουδιστής κ. Σταμάτης Κόκοτας αλλά και άλλα πρόσωπα όπως ο Αρεοπαγίτης κ. Μανώλης Καλεντάκης”.
Συγκίνηση στην Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου
Αξιοσημείωτο είναι ότι με Ιερά Αγρυπνία τίμησαν την παραμονή της εορτής τη μνήμη του Οσίου Ευμενίου Σαριδάκη στην Ιερά Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας τέλεσε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Ανδρέου, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, τον πανηγυρικό Εσπερινό, τον Όρθρο και την νυχτερινή Θεία Λειτουργία εις Μνήμη του Αγίου Ευμενίου του Νέου κατά την παραμονή της εορτής.
Αφού ευλογήθηκαν οι προσφερόμενοι άρτοι, ο Σεβασμιώτατος κήρυξε τον θείο λόγο αναφερόμενος στον ζωή και τα θαύματα του Αγίου, στις δύο δεκαετίες που έζησε ο Άγιος Ευμένιος στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικήτα Αχεντριά-Αστερουσίων όπου και εκάρη μοναχός αλλά και στη σύνολη αγιοπνευματική βιωτή του.
Από την Εθιά και το νοσοκομείο Λοιμωδών ως τη χωρία των Αγίων
Ο Όσιος Ευμένιος ήταν γόνος μιας πολυμελούς και πάμπτωχης οικογενείας. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του έτους 1931. Ο πατήρ Ευμένιος ήταν θεόκλητος στον μοναχισμό. Μεγάλη υπήρξε η δράση και η διακονία του προς τους πάσχοντες αδελφούς μας στο νοσοκομείο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα όπου είχε νοσηλευτεί και ο ίδιος κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας καθώς προσβλήθηκε από λέπρα.
Η αγάπη του και ο ασκητικός του αγώνας έφεραν σ’ αυτόν τη χάρη του Θεού και ο ταπεινός ιερέας (λειτουργούσε στο ναό των αγίων Αναργύρων Ιατρών Κοσμά & Δαμιανού, μέσα στο Λοιμωδών) έφτασε σε μεγάλο ύψος αγιότητας -το οποίο διατηρούσε κρυφό όσο μπορούσε- και αξιώθηκε να λάβει το προορατικό χάρισμα, να ζήσει υψηλά πνευματικά βιώματα και οράματα και να βοηθήσει πάρα πολλούς ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και μορφωτικού επιπέδου, όχι μόνο με τις συμβουλές και την προσευχή του αλλά και με την αγιασμένη παρουσία του.
Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωή του τα πέρασε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, στον 6ο όροφο, στο θάλαμο 653, που τον είχε μετατρέψει σε Εκκλησία.
Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό τον αγαπούσαν πολύ και έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον. Και μόνο που έμεινε δύο χρόνια εκεί μέσα και με τόσο κόσμο κάθε μέρα και τόση ενόχληση, λέει πολλά. Ο θάλαμος 653 σαν να ήταν καλογερικό κελί. Τις τελευταίες εικοσιδύο μέρες ο Γέροντας είχε πέσει σε κώμα και ούτε μιλούσε, ούτε εκινείτο. Εκτός τα μάτια, είχαν πάθει και άλλα ζωτικά όργανα όπως τα νεφρά, η καρδιά και το συκώτι και πλησίαζε το τέλος.
Τελευταία, τον είχαν βάλει και στο τεχνητό νεφρό, αλλά ο οργανισμός του δεν δεχόταν την αιμοκάθαρση και υπέφερε πολύ. Το αίμα που καθάριζε, σε δυο ώρες είχε ξανά μολυνθεί, και έτσι περιήλθε, όπως μας είπε ο καθηγητής, σε σηψαιμικό κώμα και επήλθε ο θάνατος. Ήταν 23 Μαΐου του 1999, ημέρα Κυριακή.
Το σκήνωμα του αγίου γέροντα Ευμενίου μεταφέρθηκε στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, όπου εψάλη τρισάγιο και στη συνέχεια εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Το τι γινόταν εκεί όλη τη νύχτα της 23ης Μαΐου, δεν περιγράφεται. “Κλαυθμός και οδυρμός πολύς”. Προεξάρχων του κλήρου ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος.
Επίσης, ευρισκόμενοι τότε στην Αθήνα για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου ήλθαν και προσκύνησαν ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κυρός Τιμόθεος, ο οποίος είχε τη μεγάλη τιμή από τον Θεό να τον χειροτονήσει κληρικό, ο Μακαριστός Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας κυρός Κύριλλος, καθώς και ο Πρωτοσύγκελλος της παραπάνω Μητροπόλεως πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδάκης, οι οποίοι τέλεσαν τρισάγια στο ιερό του σκήνωμα. Ο τελευταίος κατ’ εντολήν του Μακαριστού Μητροπολίτου Γορτύνης κυρού Κυρίλλου έφυγε αμέσως για Κρήτη για να παραστεί στην κηδεία και να εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο.