Για τα εγκαίνια (2 και 3 Σεπτεμβρίου) του νέου ιερού προσκυνήματος προς τιμή του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού στη γενέτειρά του, το Σηρικάρι Κισάμου, το βίο του Αγίου αλλά και τις διδαχές του στη σύγχρονη κοινωνία, μίλησε αποκλειστικά ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος στο Πρακτορείο «Ορθοδοξία» (ope.gr). Αξιοσημείωτο είναι ότι φέτος συμπληρώνεται μία δεκαετία από την αγιοκατάταξή του Αγίου εν έτει 2012 από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ακούστε τα όσα ανέφερε o Σεβασμιώτατος στην τηλεφωνική συνέντευξη με τον δημοσιογράφο του ope.gr, Αντώνη Μακατούνη:
“Μέσα στην πνευματική χαρά της εορτής της Παναγίας μας (σ.σ. που προηγήθηκε) η Μητρόπολή μας προετοιμάζεται για ένα επίσης κορυφαίο πνευματικό γεγονός, μία μεγάλη πνευματική χαρά που είναι η χαρά των εγκαινίων του Ιερού Προσκυνήματος του Οσίου Πατρός ημών Νικηφόρου του Λεπρού, καθώς η Μητρόπολή μας έχει το προνόμιο ο Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός να έλκει την καταγωγή του από τον τόπο μας και ιδιαίτερα από ένα όμορφο καστανοχώρι της επαρχίας Κισάμου, το Σηρικάρι” αναφέρει αρχικά και μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Εν συνεχεία συμπληρώνει, μεταξύ άλλων, για τις δυσκολίες της δημιουργίας του προσκυνήματος αλλά και για τη “συμβολή” του Αγίου στην ολοκλήρωσή του, «Όταν ξεκινήσαμε να κτίζουμε το ναό, εμείς είχαμε ένα πολύ μικρό χρηματικό ποσό στη διάθεσή μας και με το σκεπτικό ότι θα δημιουργούσαμε ένα μικρό ναΰδριο, ήρθε σε εμάς μία μαρτυρία μίας ευλαβούς γυναίκας η οποία δεν γνώριζε περί της υπάρξεως του αγίου Νικηφόρου, δεν είχε ακούσει, όμως βρισκόταν σε εμπερίστατη και πολύ δύσκολη κατάσταση η υγεία της και παρακαλούσε το Θεό υψώνοντας χείρες ικέτιδες προς τον ουρανό ζητώντας βοήθεια. Ο ”ουρανός μίλησε” σε αυτή τη γυναίκα και της παρουσιάστηκε -σύμφωνα με καταγεγραμμένη και επώνυμη μαρτυρία της- ένας καλόγερος -όπως η ίδια κατέθεσε- και της είπε, είμαι ο μοναχός Νικηφόρος και θα πας εκεί που κτίζουν το σπίτι μου στο Σηρικάρι και θα μου φτιάξεις το Σταυρό του τρούλου του σπιτιού μου».
Για το ενδιαφέρον Ελλήνων της διασποράς να παραστούν στην τελετή των εγκαινίων ο Σεβασμιώτατος προσθέτει, μεταξύ άλλων, “Νιώθουμε ότι ο Άγιος έχει κηρύξει πνευματικό ”συναγερμό”. Τα μηνύματα που έχουμε είναι ότι θα υπάρξει ένα πλήθος προσκυνητών που θα προσέλθει. Για αυτό και θελήσαμε και οργανώνουμε την ημέρα των Εγκαινίων αλλά και την επόμενη την Κυριακή (σ.σ. 4 Σεπτεμβρίου) Αρχιερατική Θεία λειτουργία αλλά και όλη την επόμενη εβδομάδα (σ.σ. μετά την τέλεση των εγκαινίων) καθημερινά θα τελείται Θεία λειτουργία στο Προσκύνημα και Ιερές Παρακλήσεις το απόγευμα”.
Ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος αναφέρεται στις διδαχές του βίου του Οσίου Νικηφόρου του λεπρού στη σύγχρονη κοινωνία, “Αυτός λοιπόν ο ασθενής (σ.σ. ο Άγιος Νικηφόρος), ο λεπρός, ο αδύνατος και ο ανήμπορος γίνεται ένα φως, μία ελπίδα και μία χαρά για την Εκκλησία. Αυτό το φως νομίζω ότι φωτίζει και τα σκοτάδια των καιρών μας γιατί γίνεται στήριγμα για όλους μας και γιατί (σ.σ. είναι θαυμαστό) πώς ένας αδύναμος, ένας ανήμπορος και ένας ανύπαρκτος για τον κόσμο ανατρέπει και ακυρώνει τη λογική του κόσμου”.
Το Πρόγραμμα των εγκαινίων
Αναλυτικότερα, το μέγα αυτό πνευματικό γεγονός θα λάβει χώρα -όπως προαναφέρθηκε- στις 2 και 3 Σεπτεμβρίου και συγκεκριμένα: το εσπέρας της Παρασκευής, 2 Σεπτεμβρίου και ώρα 6.00 μ.μ., θα γίνει η υποδοχή των ιερών λειψάνων, τα οποία θα τοποθετηθούν εις την Αγία Τράπεζα, ακολούθως Αρχιερατικός Εσπερινός των ιερών Εγκαινίων.
Το πρωί του Σαββάτου, 3 Σεπτεμβρίου και από ώρα 7.00π.μ., ο Όρθρος, η Ακολουθία των Ιερών Εγκαινίων και Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου.
Ώρα 11.30π.μ. εγκαίνια του παρακείμενου κτηριακού συγκροτήματος του ιερού προσκυνήματος, το οποίο διαθέτει εξομολογητήριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, γραφείο, χώρο διαμονής, αποθηκευτικούς, χώρους υγιεινής, κλπ. χώρους, απαραίτητους δια την κάλυψη των αναγκών των προσκυνητών.
Επίσης στις 4 Σεπτεμβρίου και από ώρα 7.30π.μ. θα τελεσθούν ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία εις τον νέο-εγκαινιασθέντα Ι. Προσκυνηματικό Ναό.
Καθ΄ όλη δε την εβδομάδα: από Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου έως και το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου θα τελούνται καθημερινά Όρθρος μετά Θείας Λειτουργίας, το δε εσπέρας η Ι. Παράκλησις του Οσίου Νικηφόρου.
Ο βίος του Οσίου Νικηφόρου
Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης. Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του. Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ’ ἕνα κουρεῖο στά Χανιά. Ὅσοι τόν γνώριζαν, τόν ἀγαποῦσαν, ἐπειδή ἦταν ταπεινός καί πρᾶος, πρόθυμος καί ἐργατικός, εὐγενικός καί γλυκομίλητος.
Ὅμως ὁ Θεός τοῦ εἶχε ὁρίσει ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς λέπρας. Γιά νά μήν τόν ἀντιληφθοῦν οἱ Ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Aἰγύπτου.
Ἐκεῖ γνωρίστηκε μέ τήν ἀνθοῦσα τότε Ἑλληνική παροικία καί μέ Ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου καί ἔγινε πολύ γρήγορα ἀγαπητός σέ ὅλους.
Μετά ἀπό λίγα χρόνια, πού τά σημάδια τῆς νόσου ἔγιναν πολύ ἐμφανῆ, ἔπρεπε καί ἀπό ἐκεῖ νά φύγη. Νά πάη, ὅμως, ποῦ; Κανέναν δέν γνώριζε καί πουθενά. Τότε ἕνας Ἐπίσκοπος, πού ὁ Νικόλαος τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του, τόν ἔστειλε στόν Γέροντα Ἄνθιμο, ἱδρυτή καί πνευματικό τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Βοηθείας στήν Χίο καί ἐφημέριο τοῦ ἐκεῖ λωβοκομείου. Μετά τρία χρόνια ὁ Νικόλαος ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Νικηφόρος. Ὁ εὐλογημένος Νικηφόρος ζοῦσε τήν μοναχική ζωή μέ αὐστηρή ἄσκηση καί τελεία ὑπακοή.
Κοντά στόν πατέρα Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος ἀργότερα ἀνεκηρύχθη Ἅγιος, ὁ Πατήρ Νικηφόρος ἔφθασε σέ μεγάλα μέτρα ἀρετῆς.
Ὅταν ἔκλεισε τό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, ὁ ἅγιος Ἄνθιμος τόν ἔστειλε στόν Ἀντιλεπρικό Σταθμό τῶν Ἀθηνῶν μέ συστατική ἐπιστολή, στήν ὁποία ἔγραφε στόν πατέρα Εὐμένιο, νά προσέξη «τόν θησαυρό πού τοῦ στέλνει ἡ Παναγία», διότι ἔχει πολλά νά ὠφεληθῆ ἀπό αὐτόν. Ἐκεῖ ὁ ὅσιος Νικηφόρος πέρασε ὅλο τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του.
Ὁ πατήρ Εὐμένιος τόν φρόντισε μέ πολλή ἀγάπη καί τόν εἶχε ὡς πνευματικό του πατέρα. Ἕνα βράδυ, ἀφοῦ ἑτοίμασε τόν ὅσιο Νικηφόρο, πῆγε νά κοιμηθῆ. Εἶχε ὅμως μιά ἀνησυχία μήπως δέν ἔκλεισε τήν σόμπα. Ἐπιστρέφει στό κελλάκι, ἀνοίγει τήν πόρτα σιγά-σιγά γιά νά μήν τόν ξυπνήση. Τότε βλέπει μπροστά του τόν Ἅγιο νά αἰωρῆται ἕως ἕνα μέτρο ἀπό τό ἔδαφος μέ τά χέρια ὑψωμένα καί νά προσεύχεται. Τό πρόσωπό του δέ ἔλαμπε ὑπέρ τόν ἥλιον.
Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ἐκοιμήθη στίς 4 Ἰανουαρίου 1964, προ-παραμονή τῶν Θεοφανείων.
Θαύματα ἐπετέλεσε ἤδη κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς του, καί ἐπιτελεῖ πολύ περισσότερα μετά θάνατον, ὅπως τό ὁμολογοῦν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εὐεργετήθηκαν ἀπό αὐτόν.
Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, μέ Συνοδική Πράξη τῆς 3ης Δεκεμβρίου τοῦ 2012, κατέταξε τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν Λεπρό τόν Θαυματουργό στό Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
