Σήμερα η Εκκλησία μας, εορτάζει τη μνήμη της Μάρτυρος Γλυκερίας και του Οσίου Σεργίου του Ομολογητού.
Η Αγία Γλυκερία γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη, της Δυτικής Θράκης, το 2ο αιώνα μ.Χ. Όταν ο ηγεμόνας Σαβίνος πληροφορήθηκε την έντονη χριστιανική της δράση, την κάλεσε ενώπιόν του. Η Γλυκερία εμφανίστηκε με θάρρος, αφού προηγουμένως σημείωσε το σχήμα του Σταυρού στο μέτωπό της. Η πράξη αυτή εξαγρίωσε τον ηγεμόνα. Την οδήγησε στο ναό των ειδώλων, για να προσευχηθεί και να θυσιάσει στο Δία. Η Αγία προσευχήθηκε, αλλά η δύναμη της προσευχής της συνέτριψε το είδωλο του θεού Δία.
Τότε, εξαγριωμένοι οι ειδωλολάτρες τη λιθοβόλησαν με μανία. Όμως, ως εκ θαύματος, ούτε μια πέτρα δεν την άγγιξε, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύσουν στον Αναστημένο Ιησού Χριστό. Τη βασάνισαν, τη φυλάκισαν και την έριξαν στα άγρια θηρία μέχρι που θανατώθηκε. Το ιερό λείψανό της ενταφιάστηκε μετά από πολλές κακουχίες στη Δυτική Θράκη.
Τις ηρωίδες γυναίκες, που με απαράμιλλη καρτερία υπέμειναν τότε, το ίδιο και σήμερα, βάσανα και μαρτυρικό θάνατο, τις εμπνέει, χωρίς αμφιβολία η χάρη του Παναγίου Πνεύματος και η πίστη στον Αναστημένο Ιησού Χριστό.
Ο Όσιος Σέργιος, τον οποίο επίσης εορτάζουμε σήμερα, καταγόταν από επίσημη και ευσεβή οικογένεια και ήταν ο πατέρας του Μεγάλου Φωτίου, ο οποίος τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου και αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου, ο οποίος τιμάται στις 25 Φεβρουαρίου.
Ο τότε εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος (829 – 842 μ.Χ.) δεν δίστασε να τον συμπεριλάβει στις διώξεις που έκανε, τόσο εναντίον μοναχών όσο και οικογενειών. Έτσι, και ο Σέργιος καταγγέλθηκε ως ένθερμος υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Τον έφεραν λοιπόν μπροστά στον αυτοκράτορα, και αυτός προσπάθησε με κάθε τρόπο να αλλάξει το φρόνημα του Σεργίου. Μάταια όμως. Ο Σέργιος με σταθερότητα είπε ότι δεν μπορεί να ευχαριστήσει το βασιλιά του, προδίδοντας το μεγάλο Βασιλιά όλης της δημιουργίας, τον Θεάνθρωπο Λυτρωτή Ιησού Χριστό. Τότε ο Θεόφιλος δήμευσε όλα τα υπάρχοντα του Σεργίου και τον φυλάκισε. Κατόπιν εξορίστηκε μαζί με τη γυναίκα του Ειρήνη και τα παιδιά του. Όλοι τους φτωχοί πλέον, υπέφεραν πολλές ταλαιπωρίες. Δεν μετάνιωσαν όμως, αλλά ήταν ευχαριστημένοι, διότι δοκιμάζονταν και υπέφεραν χάρη της Αγίας Ορθοδοξίας.
Το Σέργιο βρήκε ο θάνατος μακριά από τη γυναίκα και τα παιδιά του. Όμως, πέθανε με την πεποίθηση ότι παρέμεινε σταθερός για την αγάπη του Χριστού έως το τέλος.
Ο Συναξαριστής της Εκκλησίας μάς διδάσκει ακόμη μια φορά ότι μια ολόκληρη οικογένεια μπορεί να ζήσει, σύμφωνα με το λόγο του Χριστού, την «ανάσταση ζωής» και όχι την «ανάσταση κρίσεως», με πίστη και αγωνιστικότητα. Τέτοιας ποιότητας οικογένεια είναι η οικογένεια που γέννησε το μεγάλο χαλκέντερο Πατέρα και Διδάσκαλο της Εκκλησίας Μεγάλο Φώτιο.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου