Σήμερα, τιμούμε τη μνήμη του Προφήτη Δανιήλ, των τριών Παίδων (Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ) και του Αγίου Διονυσίου Αρχιεπισκόπου Αιγίνης.
Ο Δανιήλ και οι Τρεις Παίδες, έζησαν κάτω από δύσκολες συνθήκες κατά την περίοδο της βαβυλώνειας αιχμαλωσίας. Όμως, επέδειξαν ακλόνητη πίστη στον Θεό, αφοσίωση στις εντολές του και ηρωικό φρόνημα. Με ανδρειοσύνη καταξιώθηκαν το χάρισμα θεραπείας ανθρώπων.
Ο Δανιήλ βγήκε αβλαβής από τον λάκκο των λεόντων, όπου ρίχθηκε με εντολή του βασιλιά, οι δε τρεις Παίδες παρέμειναν ανέπαφοι μέσα στο πυρακτωμένο καμίνι, γιατί αρνήθηκαν να προσκυνήσουν τη χρυσή εικόνα του βασιλιά.
Κατέχουν εξέχουσα θέση στην υμνολογία της Εκκλησίας και προβάλλονται ως τύποι της Αναστάσεως του Χριστού, από την άποψη της θαυματουργικής διάσωσής τους από βέβαιο θάνατο.
Ο Άγιος Διονύσιος
Ο Άγιος Διονύσιος Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης, γεννήθηκε το 1547 στη Ζακύνθο. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και με αριστοκρατικό αξίωμα.
Ο Διονύσιος, διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως τους φτωχούς. Κατόπιν έγινε μοναχός στη Μονή των Στροφάδων, λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ, και ασκήθηκε στην εγκράτεια και τη μελέτη.
Χειροτονήθηκε ιερέας, ανέλαβε ηγούμενος τόσο της Μονής των Στροφάδων όσο και της Μονής της Αναφωνήτριας στη Ζάκυνθο. Έπειτα, το 1577, πήγε στην Αθήνα, προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε Μητροπολίτης Αθηνών Νικάνορας, τον χειροτόνησε επίσκοπο Αιγίνης, δίνοντάς του το όνομα Διονύσιος.
Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου φαίνεται ότι είχαν θανάσιμο μίσος και συχνές συμπλοκές μεταξύ τους. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, ο Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Ο Διονύσιος, παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο, αλλά και τον φυγάδευσε, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής της Χριστιανικής αρετής. Για τον λόγο αυτό ονομάστηκε «Άγιος της Συγγνώμης».
Ο Άγιος Διονύσιος πέθανε σαν σήμερα το 1622. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων. Κατά την εκταφή το λείψανο βρέθηκε ευωδιαστό και άφθορο.
