Ανάμνηση του εν Χώναις θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ εορτάζει σήμερα η Εκκλησία και τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Ανδρέου, Ανδρονίκου του στρατιώτου, Ανδροπελαγίας και Θέκλης.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διερχόμενος τη Φρυγία, προφήτευσε ότι εκεί θα αναβλύσει αγίασμα προς τιμή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Και πράγματι, ω του θαύματος! ανάβλυσε, για την πνευματική παρηγορία των ανθρώπων.
Κάποιος πλούσιος ειδωλολάτρης, που η κόρη του ήταν κωφάλαλη και θεραπεύτηκε από το αγίασμα, ασπάστηκε το Χριστιανισμό και έκτισε Ναό προς τιμή του Αρχιστράτηγου Μιχαήλ. Αφού πέρασαν περίπου ενενήντα χρόνια, ένας νέος από την Ιεράπολη, ονόματι Άρχιππος, διορίστηκε στο Ναό ως νεωκόρος.
Οι ειδωλολάτρες της περιοχής, κινούμενοι από φθόνο, αποφάσισαν να ενώσουν δυο ποταμούς, τον Κούφο και το Λυκόστρατο, στρέφοντάς τους κατά του αγιάσματος και του Ναού. Ο Άρχιππος, με τις προσευχές του, κατόρθωσε οι δυο ποταμοί να χύνονται σε ένα άνοιγμα που δημιουργήθηκε από χτύπημα του Αρχάγγελου Μιχαήλ κι έτσι να σωθεί ο Ναός. Επειδή το άνοιγμα έμοιαζε με χωνί, και το νερό χωνεύτηκε στο μέρος αυτό, η περιοχή μετονομάστηκε από Κολλασές σε Χώνες της Φρυγίας.
Η προσευχή του νεωκόρου Άρχιππου, μάς θυμίζει τις θέσεις διακονίας στην Εκκλησία, από τον Επίσκοπο, τον Ιερέα, το διάκονο, των οποίων οι χειροτονίες τελούνται εντός του ιερού βήματος, καθώς επίσης του Αναγνώστη, του ψάλτη, του Εκκλ. Επιτρόπου, του νεωκόρου και γενικά των πιστών που αναλαμβάνουν ιερό έργο προσφοράς προς το Θεό και τον άνθρωπο, οι οποίοι χειροθετούνται εκτός του ιερού βήματος. Οι θέσεις λοιπόν είναι ποικίλες. Δεν περισσεύει κανείς, όλοι είναι και χρήσιμοι και απαραίτητοι.