Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη των οσιομαρτύρων Αστερίου, Δομετίου του Πέρσου (†363), της Οσίας Ποταμίας, του Νεομάρτυρος Αββακούμ, του εν Θεσ/νίκη (†1628) εκ μεταθέσεως από τις 6 Αυγούστου, του Αγίου Ποιμένος του Ρώσου, του Μάρτυρος Σώζοντος του εκ Νικομηδείας, του Αγίου Ναρκίσσου Πατριάρχου Ιεροσολύμων και των Οσίων Δομετίου Σημειοφόρου, ο οποίος έζησε στα όρια της Μονής Φιλοθέου στον Άθωνα και Μικάλλου του εν Ακανθού, όπου υπάρχει Εκκλησία και αγίασμα, στο οποίο πολλοί πιστοί βρήκαν τη θεραπεία τους.
Ο Δομέτιος, περσικής καταγωγής, έζησε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε το Ευαγγέλιο από τον Άβαρο. Όταν οι οικείοι το έμαθαν, εξεγέρθηκαν κατά του Δομετίου. Εκείνος επιθυμούσε την απόλυτη αφοσίωση στο Χριστό κι έτσι τους εγκαταλείψει.
Κατέφυγε στη Νίσιβη στα βυζαντινά σύνορα, όπου φιλοξενήθηκε σε μοναστήρι. Κατόπιν ήλθε στη Θεοδοσιούπολη, στη Μονή των Σεργίου και Βάκχου, όπου καλλιέργησε τις αρετές σύμφωνα με το Ευαγγέλιο.
Ο Ηγούμενος, βλέποντας το ήθος, τη φιλοτιμία και την εν γένει πνευματική ανωτερότητα του Δομετίου, του πρότεινε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος.
Το έργο της ανάληψης του υπουργήματος της Ιερωσύνης χρειάζεται προετοιμασία και αρτιμέλεια της ψυχοσωματικής οντότητας του υποψήφιου για Χειροτονία.
Ο Δομέτιος, κινούμενος από ταπείνωση, κατέφυγε σε μια σπηλιά αναζητώντας την εμπειρία του ακτίστου θαβωρίου φωτός, αντί να παραμείνει να αναλάβει διοικητικά και λειτουργικά αξιώματα.
Κάποια ημέρα περνούσε από εκεί ο Ιουλιανός ο Παραβάτης. Τον βρήκε τον Όσιο να προσεύχεται μαζί με μαθητές του. Τότε, διέταξε τη συνοδεία του να τον σκοτώσουν λιθοβολώντας τον.